Jac van Belkum: Verskil tussen weergawes

In die vyf jaar voor ds. Van Belkum se koms na [[Heidelberg, Gauteng|Heidelberg, Tvl.]], het die verskrikkinge van die [[Tweede Vryheidsoorlog]] die gemeente swaar getref. Op die plase is byna al die huise afgebrand en verskeie manslidmate het hulle lewe op die slagvelde gelaat. Die vroue en kinders is na die konsentrasiekampe gevoer waar baie omgekom het. Die eerste kerk ná die oorlog het op 3 Augustus 1902 plaasgevind. Die konsulent, ds. [[Marius Goddefroy|M. J. Goddefroy]], was nog [[BoerekrygsgevangeneBoerekrygsgevangenes|krygsgevangene]] in [[Indië]]; daarom het die kerkraad ds. Jac. van Belkum van Rustenburg laat oorkom, want 'n vergadering van die kerkraad was dringend noodsaaklik met die oog op die benarde finansiële toestand. Die kerkraad het dan ook op 4 Augustus saamgekom. Die kommissie van die algemene kerkvergadering het hierna ds. Van Belkum as tydelike konsulent benoem gedurende die afwesigheid van ds. Goddefroy. Al die kerkraadslede se tyd was verstreke, en sommige was nog krygsgevangenes. Op 7 Maart 1903 het die gemeente onder voorsitterskap van ds. Van Belkum 'n nuwe verkiesing gehou. Op 24 April het die kerkraad weer bymekaargekom. Daar was nie 'n predikant aanwesig nie, en ouderling J.H. Jacobs het as voorsitter opgetree. Die kerkraad het toe met algemene stemme 'n beroep op ds. Van Belkum uitgebring. Hy het dit aangeneem en is op [[1 Augustus]] deur ds. [[C.W. du Toit]] bevestig.