Giuseppe Verdi: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
No edit summary |
opruim na vertaling |
||
Lyn 9:
|Geboortedatum = [[10 Oktober]] [[1813]]
|Geboorteplek = [[Le Roncole]]
|Sterftedatum =
|Sterfteplek = [[Milaan]]
|Beroep = Komponis
Lyn 29:
[[Lêer:Giuseppe Verdi by Giovanni Boldini.jpg|duimnael|links|upright|Portret deur Giovanni Boldini]]
'''Giuseppe Fortunino Francesco Verdi''' ([[10 Oktober]] [[1813]] – [[27 Januarie]] [[1901]]) was 'n [[Italië|Italiaanse]] Romantiese [[komponis]] van hoofsaaklik [[opera
Gedurende die tweede helfte van die [[19de
Daarby het hy ook nuwe uitdrukkingskrag aan die stem en aan die sielkundige inhoud en krag van die opera gegee. Giuseppe Fortunino Francesco Verdi is op [[10 Oktober]] [[1813]] te [[Le Roncole]] naby [[Busseto]] in die hertogdom [[Parma]] gebore.
Lyn 39:
Barezzi het Verdi in 1832 na die konservatorium in Milaan gestuur, waar hy weggewys is omdat hy reeds ouer as 14 was en min talent getoon het. Met finansiële steun van Barezzi kon hy egter 3 jaar lank private lesse neem. Hy het ook spoedig as dirigent bekend geraak en in [[1836]] het hy die pos van stedelike musiekdirekteur in Susette aanvaar. In dieselfde jaar is hy getroud met sy weldoener se dogter Margherita Barezzi, wat 4 jaar later oorlede is.
In [[1839]] het Verdi sy ontslag geneem om vir [[La Scala]] in [[Milaan]]
Sy volgende opera, ''Nabucco'' (1842), was baie meer ambisieus, veral wat die dramatiese inhoud betref, en die eerste opvoering was
Die patriotiese temas van ''I Lombardi'' (1834) en ''Ernani'' (1844) het aan hom die bynaam "komponis van die Italiaanse revolusie" besorg. Van sy verdere suksesse was ''I due Foscari'' ("Die 2 Foscari's"; 1844), ''Giovanna'' ''d'Arco'' ("Jeanne d'Arc"; 1845), ''Attila'' (1846) en veral ''Macbeth'' (1847). Die Shakespeare-tragedie het Verdi tot nuwe hoogtes aangespoor en die eerste tekens getoon van die genialiteit wat ''Don Carlos'', ''Aïda'' en ''Otello'' sou oplewer.
Verdi was nou oor die hele [[Europa]] beroemd, hy het van oral opdragte gekry en
Na die sukses van enkele verdere operas, waaronder Luisa Miller (1849), het Verdi sy belangrike middelperiode
Daarby was die grootskaalse opset van die Franse ''opera grande'' vir die Italiaanse meester nog vreemd. Ook ''Simon Boccanegra'' (1857) en ''Un
Om die sensors tevrede te stel, moes die feitelike inhoud van die sluipmoord op koning [[Gustav II Adolf|Gustav III]], soos oorspronklik uitgebeeld in ''Un ballo in maschera'', ook gewysig word. Vloeke oor en sluipmoorde op koninklikes was gedurende die
Hierdie werk het elemente van die Franse ''opera grande'' bevat en in 1867 het hy dit met ʼn werklik grootse Franse opera, ''Don'' ''Carlos'', opgevolg. In die werk is die karaktertekening en atmosfeerskildering tegelyk subtiel en aangrypend en die orkes se bydrae tot die drama groter as in enige vorige Verdi-opera. Hierdie elemente bereik ʼn hoogtepunt in ''Aïda'', wat Verdi in opdrag van die khedive van Egipte geskryf het om die opening van die Suez-kanaal te vier.
Lyn 59:
Omstreeks [[1874]] het Verdi die toppunt van sy loopbaan bereik en sy aktiwiteite grootliks tot sy landgoed beperk, maar sy uitgewer, Tito Ricardi, het hom met moeite oorreed om nog 'n opera te komponeer. Arrigo Soito het 'n uitstekende libretto voorberei, gebaseer op [[William Shakespeare|Shakespeare]] se ''Othello'', en in [[1887]] is Verdi se ''Otello'' in La Scala opgevoer. In die groot werk projekteer die beweeglike partituur die dramatiese handeling op 'n wyse wat slegs in die Wagner-operas geëwenaar word.
Hierna het Boito nog Shakespeare se ''The Merry Wives of
== Werke ==
| |||