Fritz Joubert Duquesne: Verskil tussen weergawes

Van die grootste goudmyne in die wêreld was in die Boeregebied en gedurende die Tweede Vryheidsoorlog is van die [[goud]] per trein gestuur na die neutrale Portugese hawe by Lourenço Marques (nou [[Maputo]]), [[Portugees Oos-Afrika]], om te betaal vir wapens en ammunisie. In die laaste maande van die oorlog is van hierdie goud per skip na [[Nederland]] gestuur om te betaal vir die ammunisie. Duquesne was in beheer van een van die groot goudvragte wat per wa na Lourenço Marques gestuur is maar die goud het nooit die bestemming bereik nie. Terwyl hulle in Portugees Oos-Afrika was het ’n onenigheid tussen die Boere ontstaan. Na die onenigheid het Duquesne opdrag gegee dat die goud in die ''Luiperdgrot'' weggesteek moes word, maar dat die waens verbrand moes word. Wat van die goud geword het sedertdien, is sedertdien steeds ’n raaisel.<ref name="chances" />

Na sy ontsnapping van Bermuda het Duquesne in [[New York Stad]] te lande gekom waar hy werk gekry het as verslaggewer vir die ''[[New York Herald]]''. Hy het bekend geword as ’n reiskorrespondent, grootwildjagter en storieverteller terwyl hy in New York was. Die Tweede Vryheidsoorlog het ten einde geloop met die ondertekening van die [[Verdrag van Vereeniging]] en, met sy familie nie meer in die lewe nie, het Duquesne nooit weer na Suid-Afrika teruggekeer nie. Hy het deur naturalisasie ’n Amerikaanse burger geword in Desember 1913.

Nadat hy in 1914 ’n Duits-Amerikaanse nyweraar in die Amerikaanse Middeweste ontmoet het, het Duquesne vertrek na [[Brasilië]] as “Frederick Fredericks” met die voorwendsel dat hy “navorsing oor rubberplante” sou gaan doen. Hy het egter tydbomme wat vermom is as mineraalmonsters, op die Britse skepe geplant. Van hierdie skepe het die ''Salvador'', ''Pembrokeshire'' en die ''Tennyson'' ingesluit. En van sy bomme het ook ’n brand op die ''Vauban'' tot gevolg gehad.