Horlosie: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
kNo edit summary
Etiket: 2017-bronwysiging
Lyn 71:
Die noukeurigste elektromeganiese horlosie is die Shortt-horlosie, wat omstreeks 1920 deur W.H. Shortt ontwikkel is. Die horlosie bestaan uit 'n sogenaamde "meesterhorlosie" en 'n " slaafhorlosie". Die meesterhorlosie bestaan net uit 'n slinger wat een of twee keer per minuut 'n impuls van 'n vallende hefboompie ontvang. Dit gebeur nadat die slaafhorlosie, ʼn volledige horlosie met 'n eie slinger en tydaanwyser, 'n elektriese sein na die meesterhorlosie uitgestuur het.
 
Nadat die slaafhorlosie die sein uitgestuur het, word 'n sinchronisasiesein van die meesterhorlosie na die slaafhorlosie teruggestuur, waardeur die volgende impuls, presies 'n halwe minuut na die vorige impuls, na die meesterslinger teruggestuur kan word. Klein afwykings wat in die slaafhorlosie kan ontstaan, werk in hierdie geval nie kumulatief nie maar word tel kenstelkens gekorrigeer. Die beweging van die slinger word nie beïnvloed deur wrywing en slytasie in ʼn echappement nie.
 
Bowendien is die hele apparaat in 'n verseëlde kas ingebou waarin die lugdruk op ʼn konstante lae vlak gehou word. In ʼn sterrewag sal 'n Shortt-horlosie altyd op 'n plek staan waar die temperatuur so konstant moontlik gehou kan word. Onder hierdie omstandighede kan uitsonderlike noukeurigheid bereik word, met ʼn afwyking van hoogstens enkele duisendstes van 'n sekonde per dag.
Lyn 116:
Aanvanklik was die horlosienywerheid gekonsentreer in die gebied tussen die stede [[Venesië]], [[Wene]]n, Augsburg en Innsbruck, maar gedurende die [[15de eeu v.C.|15e eeu]] het hierdie nywerheid oor die hele Europa versprei, waar duidelike horlosiesentra ontstaan het. Italië het sy leidende posisie verloor, terwyl horlosiemakery gedurende die 16e en 17e eeu ʼn bloeiende nywerheid in Duitsland geword het. Gildes is gestig en besondere streng gehalte-eise is gestel.
 
Hierdie [[Duitsers|Duitse]] [[gildes]] se eise was so hoog dat dit aan die einde van die 17e eeu tot 'n verstarring in die nywerheid gelei het. Ander lande soos Engeland, Frankryk en [[Nederland]] het toe 'n kans gekry om tot die horlosienywerheid toe te tree. Gedurende die 19e eeu het Engeland die botoon gevoer, maar aan die einde van dieselfde eeu het die Switsers die Europese mark oorheers. Nederland het 'n kort bloeityd belewe maar het na 1800 geheel en al van die toneel verdwyn. [[Switserland]] het tot nou die belangrikste horlosievervaardiger gebly (ongeveer 35 % tot 40 % van die wêreldproduksie), gevolg deur [[Japan]] (toenemende konkurrensie), die [[Sowjetunie]]Rusland, die [[Verenigde State van Amerika|VSA]] en Frankryk. Die opkoms van kwartshorlosies met digitale vertoon salhet die [[Switserland|Switserse]] horlosienywerheid sterknadelig beïnvloed, omdat die Switsers self nie so ossoos die Japanners op die elektronika toegespits is nie.
 
== Verwysings ==