John Everett Millais

John Everett Millais (Engelse uitspraak: m|ɪ|l|eɪ; 8 Junie 1829 – 13 Augustus 1896) was ‘n Engelse skilder en illustreerder wat een van die stigterslede van die Broederskap van die Pre-Rafaëliete was. Hy was ‘n wonderkind wat op die jeugdige ouderdom van elf jaar die jongste student geword het om in te skryf by die kunsskole van die koninklike akademie. Die Broederskap van die Pre-Rafaëliete is gestig by sy ouerhuis in Londen, geleë by Gower Street 83 (nou nommer 7). Millais het die bekendste eksponent van die styl geword; sy skildery Christ in the House of His Parents (1850) het aansienlike kontroversie geskep, asook ‘’Ophelia’’ in 1850 -1851, wat miskien gesien kan word as die beliggaming van die Beweging se ideale.

John Everett Millais
Gebore	(1829-06-08)8 Junie 1829 Southampton, Hampshire, Engeland
Sterf	13 Augustus 1896 (op 67) Kensington, Londen, Engeland
Nasionaliteit	Brits
Beroep	Skilder
Beweging	Broederskap van die Pre-Rafaëliete
Eggenoot	Euphemia Gray (trou 1855)
Kinders	8, insluitende John Guille Millais

Teen die middel van die 1850’s het Millais begin wegbeweeg van die Pre-Rafaëlitiese styl, ten einde ‘n nuwe vorm van realisme in sy werk te skep. Sy latere werke was uiters suksesvol en het Millais een van die rykste kunstenaars van sy era gemaak. Sommige voormalige bewonderaars, insluitende William Morris, het dit egter as ‘n verdraaiing van die waardes van die broederskap gesien. (Millais het toegelaat dat een van sy skilderye gebruik word vir ‘n sentimentele seepadvertensie).

Terwyl hierdie en ander vroeë 20ste eeuse kritici, wat kuns deur die lense van Modernisme beskou het, baie van sy latere werke as minderwaardig beskou het, het hierdie oogpunt egter in onlangse dekades verander, aangesien sy latere werke gesien moet word in die konteks van groter veranderinge en gevorderde tendense in die wyer laat-19de eeuse kunswêreld. Sy werke kan derhalwe nou gesien word as ‘n vooruitskouing van die huidige kunswêreld.

Millais se persoonlike lewe het ook ‘n beduidende rol gespeel wat sy reputasie betref. Sy vrou Effie Gray was voor haar huwelik aan hom, getroud gewees met die kritikus John Ruskin, wat Millais se werk ondersteun het. Die totnietmaking van haar huwelik aan Millais is al somtyds verbind met ‘n verandering in sy styl. Sy het nietemin ‘n belangrike voorstander en bemarker van sy werk geword, en hulle het saamgewerk om opdragte te bekom en hul sosiale en intellektuele kringe uit te brei.

Vroeë lewe

Foto van Millais, c. 1854

Millais is in Southampton, Engeland in 1829 gebore in ‘n prominente Jersey-gebaseerde familie. Sy ouers was John William Millais en Emily Mary Millais. Die grootste deel van sy grootword jare is in Jersey spandeer, waaraan hy regdeur sy lewe sterk aangetrokke gevoel het. Die outeur Thackeray het om eenmaal gevra "wanneer Engeland vir Jersey verower het." Millais het hierop geantwoord "Nooit nie! Jersey het Engeland verower." Die gesin het tydens sy jeug vir ‘n paar jaar in Dinan gewoon.

Sy moeder se "kragtige persoonlikheid" was die sterkste invloed op sy vroeë jare gewees. Sy het ‘n lewendige belangstelling in kuns en musiek gehad, en het haar seun se kunstige neigings aangemoedig en die gesin se verskuiwing na Londen aangemoedig ten einde kontakte te help ontwikkel by die Koninklike Kunsakademie. Hy het later gesê "ek is dank verskuldig aan my moeder."

Sy artistieke talent het hom teen die ongehoorde ouderdom van 11 ‘n plek aan die skole van die koninklike akademie besorg. Terwyl hy daar was het hy kennis gemaak met William Holman Hunt en Dante Gabriel Rossetti saam met wie hy in September 1848 in sy gesinswoning te Gower Str, Londen naby Bedford-plein die Broederskap van die Pre-Rafaëliete (kortweg bekend as die "PRB") gestig het.

Pre-Rafaëlitiese werke

Mariana, 1851

Millais se Christ in the House of His Parents (1849–50) was hoogs kontroversieel vanweë die skildery se realistiese uitbeelding van ‘n werkersklasgesin wat uitgebeeld word in 'n verslonsde en verwaarloosde werkswinkel. Sy latere werke was ook kontroversieel, alhoewel in ‘n mindere mate. Millais het sukses behaal met A Huguenot (1851–52), wat ‘n jong paartjie uitbeeld wie se paaie as gevolg van godsdienstige konflik en geskille op die punt is om skei. Hy het die tema in sy latere werke herhaal. Hierdie vroeë werke is geskilder met groot aandag aan detail, en fokus dikwels op die prag en kompleksiteit van die natuurlike wêreld. In skilderye soos Ophelia (1851–52) het Millais digte en uitgebreide piktorale oppervlaktes geskep, gebaseer op die integrasie van naturalistiese elemente. Hierdie benadering is al beskryf as ‘n tipe "piktorale eko-stelsel." Mariana is ‘n skildery wat Millais in 1850-1851 geskilder het en wat gebaseer is op die toneelstuk Measure for Measure deur Shakespeare en die gelyknamige gedig deur Alfred Tennyson uit 1830. In die toneelstuk moet die jong Mariana in die huwelik tree, maar word sy verwerp deur haar verloofde wanneer haar bruidskat verloor word tydens ‘n seeramp.

Hierdie styl is bevorder deur die kritikus John Ruskin wat die Pre-Rafaëliete teen hul kritici verdedig het. Millais se vriendskap met Ruskin het gelei tot die ontmoeting met Ruskin se vrou Effie Gray. Kort nadat hulle ontmoet het het sy as model gestaan vir sy skildery The Order of Release, en mettertyd het Millais en Effie het verlief geraak. Ten spyte van die feit dat sy vir verskeie jare met Ruskin getroud was, was sy steeds ‘n maagd. Haar ouers het besef dat iets verkeerd was, en derhalwe ‘n versoek gerig dat die huwelik tot niet gemaak word.

• 
  The Order of Release (1852–53) Tate Britain, Londen
• 
  Ophelia (1851–52) Tate Britain, Londen
• 
  The Return of the Dove to the Ark (1851)
  Ashmolean Museum, Oxford

Gesin

Fotosamestelling van Millais se gesin circa 1870.

Effie en John Millais het in 1855, kort nadat haar huwelik met Ruskin tot niet gemaak is, in die huwelik getree. Hy en Effie het uiteindelik agt kinders gehad: Everett, wat in 1856 gebore is; George, gebore in 1857; Effie, gebore in 1858; Mary, gebore in 1860; Alice, gebore in 1862; Geoffroy, gebore in 1863; John in 1865; en Sophie in 1868. Hul jongste seun, John Guille Millais, het ‘n natuurkundige en Millais se nadoodse biograaf geword. Hul dogter Alice, later Alice Stuart-Wortley, was ‘n vertroueling en die muse van die komponis Edward Elgar. Na bewering het sy as inspirasie gedien vir die temas in sy Vioolconcerto.

Effie se jonger suster Sophy Gray het as model gedien vir verskeie van Millais se skilderye, wat gelei het tot spekulasie oor die aard van hul verhouding.

Latere werke

The North-West Passage (1878) Tate Britain, Londen

Na sy huwelik het Millais in ‘n breër styl begin skilder, welke deur Ruskin veroordeel is as ‘n katastrofe. Dit is al voorgestel dat hierdie verandering in styl die gevolg was van Millais se behoefte om sy uitset te vergroot ten einde sy groeiende gesin te ondersteun. Onsimpatieke kritici soos William Morris het hom daarvan beskuldig dat hy "himself uitverkoop" het om populariteit en rykdom te verwerf. Sy bewonderaars wys in teenstelling hiermee op die kunstenaar se verbintenis met James McNeill Whistler en Albert Joseph Moore, en sy invloed op John Singer Sargent. Millais self het geargumenteer dat hy, soos wat hy meer selfvertroue as kunstenaar opgedoen het, met groter gewaagdheid kon skilder. In sy artikel "Thoughts on our art of Today" (1888) het hy Velázquez en Rembrandt as voorbeelde aanbeveel om te volg. Skilderye soos The Eve of St. Agnes en The Somnambulist toon duidelik ‘n voortgesette dialoog tussen die kunstenaar en Whistler, wie se werk Millais sterk ondersteun het. Ander skilderye uit die laat 1850’s en 1860’s kan geïnterpreteer word as ‘n vooruitskouing van die Estetiese Beweging. Baie van die werke maak gebruik van breë blokke harmonieus-gerangskikte kleure, en is simbolies eerder as wat dit ‘n narratief aandui. Die Millais-gesin het van 1862 af gewoon by 7 Cromwell Place, Kensington, Londen.

Cherry Ripe (1879), Private versameling

Latere werke wat uit die 1870’s en die tydperk daarna dateer toon Millais se eerbied vir “Ou Meesters” soos Joshua Reynolds en Velázquez. Verskeie van hierdie skilderye bevat ‘n geskiedkundige tema. Van die belangrikste skilderye is The Two Princes Edward and Richard in the Tower (1878) wat die ‘’Prinse in die Toring’’ uitbeeld, The Northwest Passage (1874) en die Boyhood of Raleigh (1871). Sulke skilderye is aanduidend van Millais se belangstelling in onderwerpe wat verband hou met Brittanje se geskiedenis en ryksuitbreiding. Millais het ook populariteit behaal met sy skilderye van kinders, vernaam Bubbles (1886) – bekend, of miskien berug, vir die gebruik daarvan in die reklame van Pears seep – en Cherry Ripe. Sy laaste projek (1896) was ‘n skildery getiteld "The Last Trek." Dit is gebaseer op ‘n illustrasie vir sy seun se boek, en beeld ‘n blanke jagter uit wat doodlê in die Afrikaveld terwyl sy liggaam deur twee Afrikane in oënskou geneem word.

Landskapskilderye 1870–1892

Millais in sy latere loopbaan.

Millais se vele landskapskilderye uit hierdie periode beeld gewoonlik moeilike of gevaarlike terrein uit. Die eerste van die skilderye, Chill October (1870) is in Perth, Scotland naby sy vrou se gesinswoning geskilder. Chill October (Versameling van Andrew Lloyd Webber) was die eerste van die grootskaalse Skotse landskapskilderye wat Millais tydens sy latere loopbaan geskilder het. Die skilderye is gewoonlik herfsagtig met ‘n melancholiese bui wat herinner aan sy natuursiklus-skilderye van die laat 1850’s; vernaam sy Autumn Leaves (Manchester Kunsgalery) en The Vale of Rest (Tate Britain), alhoewel dit min direkte simboliek of menslike aktiwiteit bevat wat op die werke se betekenis dui. In 1870 het Millais teruggekeer na volle landskapskilderye, en oor die volgende twintig jaar ‘n aantal tonele van Perthshire geskilder. Hy het jaarliks van Augustus tot laat in die Herfs daar gaan jag en visvang. Die meeste van die landskapskilderye is herfsagtig of vroeg winter in seisoen en beeld bleek, waterdeurdrenkte bogs, lochs, rivieroewers of mere uit. Millais het nooit teruggekeer na die kleurryke groen van sy buitemuurse werk van die vroeë vyftigs nie. Baie is geskilder in Perthshire naby Dunkeld en Birnam, waar Millais elke herfs toenemend duurder huise gehuur het om te jag en vis te vang. Christmas Eve, sy eerste sneeutoneel wat in 1887 geskilder is, kyk uit op Murthly-kasteel.

Illustrasies

Millais was ook baie suksesvol as ‘n boekillustreerder, veral vir die werke van Anthony Trollope en die gedigte van Tennyson. Sy ingewikkelde illustrasies van die gelykenisse van Jesus is in 1864 gepubliseer. Sy skoonvader het opdrag gegee dat loodglas vensters wat daarop gebaseer is vir die Kinnoull kerk in Perth, Skotland gemaak word. Hy het ook illustrasies voorsien vir tydskrifte soos Good Words. As jongman het Millais dikwels op skets ekspedisies na Keston en Hayes gegaan.

Erfenis

Portrait of Effie Millais (1873), Perth Museum en Kunsgalery

Na Millais se afsterwe in 1896 het die Prins van Wallis (wie later Koning Edward VII sou word) aan die hoof gestaan van ‘n gedenkkomitee wat ‘n standbeeld van die kunstenaar aangevra het. Die standbeeld is in 1905 aan die voorpunt van die tuin aan die oostelike kant van die Nasionale Galery van Britse Kuns (nou die Tate Britain) geplaas. Op 23 November van die jaar het die  Pall Mall Gazette dit "a breezy statue, representing the man in the characteristic attitude in which we all knew him." genoem In 1953 het die museumdirekteur, Norman Reid, probeer om die standbeeld deur Auguste Rodin se Johannes die Doper te laat vervang. Reid het weer in 1962 voorgestel dat dit verwyder word, en die teenwoordigheid daarvan "positively harmful" genoem. Reid se pogings is egter gefnuik deur die standbeeld se eienaar (die Ministerie van Openbare Werke). In 1996 is die eienaarskap van die standbeeld van die Ministerie na ‘’English Heritage’’ oorgedra, wat op sy beurt vanaf die stigting na die Tate museum oorgedra is . In 2000 is die standbeeld onder die direkteurskap van Stephen Deuchar na die kant van die gebou geskuif ten einde besoekers aan die gerestoureerde Mantonweg ingang te verwelkom. In 2007 was Millais die onderwerp van ‘n retrospektiewe uitstalling by Tate Britain, Londen, wat deur 151,000 mense besoek is. Die uitstalling is daarna by die Van Gogh Museum in Amsterdam gehou, gevolg deur uitstallings in Fukuoka en Tokio, Japan, wat gesien is deur ‘n total van meer as 660,000 besoekers.

Millais se verhouding met Ruskin en Effie was reeds die onderwerp van verskeie dramas, beginnende met die klanklose rolprent The Love of John Ruskin uit 1912. Verskeie verhoog - en radioproduksies en ‘n opera is ook daarop gebaseer. Die 2014 rolprent, Effie Gray, wat deur Emma Thompson geskryf is, bevat Tom Sturridge in die rol van Millais. Die Pre-Raphaelites was ook reeds die onderwerp van twee BBC periode drama’s. Die eerste, getiteld The Love School, is in 1975 uitgesaai, met Peter Egan as Millais. In die tweede, Desperate Romantics, word Millais deur Samuel Barnett gespeel. Dit is die eerste keer op BBC 2 uitgesaai op Dinsdag, 21 Julie 2009.

Galery

• 
  A Huguenot on St Bartholomew's Day (1851–52)
• 
  The Vale of Rest (1858) Tate Britain, Londen
• 
  The Black Brunswicker (1860)
• 
  The Eve of Saint Agnes (1863)
• 
  Esther (1865) Private Versameling
• 
  Vanessa (1868)
  Liverpool Museumdiens
• 
  Chill October (1870), private versameling
• 
  The Two Princes Edward and Richard in the Tower (1878)
  Galery van die Koninklike Holloway Kollege
• 
  John Henry Newman (1881) Nasionale Portretgalery (Londen)

Verdere leeswerk

• Anoniem (1873). Spotprent portrette en biografiese sketse van die bekende mans van die dag. geïllustreer deur Frederick Waddy. Londen: Tinsley Brothers. pp. 8–9. Besoek op 28 Desember 2010.
• Alfred Lys Baldry Sir John Everett Millais (Londen, G. Bell & Sons, 1908).
• Barlow, Paul Time Present and Time Past: The Art of John Everett Millais, Ashgate 2005.
• Bennett, Mary. Footnotes to the Millais Exhibition (Walker Kunsgalery (Liverpool Bulletin, No 12 1967).
• Bennett, Mary (catalogue) (Walker Kunsgalery en Koninklike Akademy katalogus 1967).
• Campbell-Johnston, R (25 September 2007). "Master of Victorian values". Visual Arts. Londen: The Times. Besoek op 24 September 2007.
• Daly, G (1989). Pre-Raphaelites in love. New York: Ticknor & Fields. ISBN 0-89919-450-8. OCLC: 18463706.
• Eggeling, Dr Joe. Millais and Dunkeld The story of Millais's Landscapes (1985).
• Goldman, Paul. Beyond Decoration: the Illustrations of John Everett Millais. Pinner, Middlesex: Private Libraries Association, 2005
• Lutyens (red). Millais and the Ruskins 1967.
• Lutyens, M. Letters from John Everett Millais, Bart P.R.A. and William Holman Hunt. O.M. (The Walpole Society, 1972–4).
• Mancoff, D. N. (red). John Everett Millais beyond the Pre Raphaelite Brotherhood (Londen en New Haven, 2001).
• Millais, John Guille. The Life and Letters of John Everett Millais. Volume 1, Volume 2 (Londen: Methuen, 1899).
• National Portrait Gallery katalogus, 1999.
• Rosenfeld, Jason en Alison Smith (kurator) (Tate Britain katalogus, 2007).
• Rosenfeld, Jason. John Everett Millais. Phaidon Press Ltd., 2012.
• Reynolds, Matthew (24 Oktober 2007). "Millais's high drama and low designs". The Times. Londen.
• Spielmann, Marion. Notes on Millais Exhibition R.A. 1898.
• F.G. Stephens. Grosvenor 1886 Exhibition of the works of John Everett Millais, Bt (Notas uit ‘n katalogus, 1886)
• Warner, Malcolm. The Drawings of John Everett Millais (Kunsteraad katalogus, 1979).
• Williamson, Audrey (1976). Artists and Writers in Revolt – The Pre-Raphaelites.

Eksterne skakels

• Millais, John Everett. Apple Blossoms. Lady Lever Art Galery.
• National Museums Liverpool important Millais collection
• Millais se Ophelia in fokus on Tate Aanlyn
• smARThistory: Christ in the House of His Parents and Ophelia Geargiveer 15 Desember 2007 op Wayback Machine – Khan Akademie
• Die Birmingham Museum & Kunsgalery se Pre-Rafaëliet aanlynhulpbronne Geargiveer 25 Augustus 2019 op Wayback Machine sluit byna 200 skilderye deur Millais op doek en werke op papier in.
• The Pre-Raphaelites: Victorian Revolutionaries (BBC Dokumentêr) Deel 1
• The Pre-Raphaelites: Victorian Revolutionaries (BBC Dokumentêr) Deel 2
• The Pre-Raphaelites: Victorian Revolutionaries (BBC Dokumentêr) Deel 3

Kulturele poste
Voorafgegaan deur Frederic Leighton, 1ste Baron Leighton	President van die Koninklike Akademie 1896	Opgevolg deur Edward Poynter