Lippy Lipshitz
Israel lsaac (Lippy) Lipshitz (8 Mei 1903 – 17 Mei 1980) was 'n Suid-Afrikaanse beeldhouer, skilder en drukmaker. Hy word saam met Moses Kottler en Anton van Wouw as een van die belangrikste Suid-Afrikaanse beeldhouers beskou.[2][3] Hy is in 1903 in Litaue gebore, maar die gesin het in 1908 na Suid-Afrika verhuis. Van 1922 tot 1925 het hy aan die Kunsskool in Kaapstad gestudeer en is vroeg in sy twintigerjare deur Moses Kottler aangemoedig om beeldhoukuns te beoefen. Van 1925 tot 1926 was hy 'n assistent van H.V. Meyerowitz, maar is kort daarna na Parys om sy studies onder Antoine Bourdelle voort te sit. Hier het hy bevriend geraak met ander beeldhouers, soos Brancusi, en hy is ook deur die werk van Soutine en Chagall beïnvloed.
| Lippy Lipshitz | |
|---|---|
 Selfportret in 1948 | |
| Geboortenaam | Israel-Isaac Lipshitz[1] |
| Gebore | 8 Mei 1903 Plungė, Russiese Ryk |
| Sterf | 17 Mei 1980 (op 77) Kirjat Tiwon, Israel |
| Nasionaliteit | Suid-Afrika Litaue |
| Veld | Beeldhouwerk, drukkuns |
| Werke | Jacob Wrestling with the Angel (1946) Moses Striking the Rock (1961) Portrait of Margaret (1956) |
Ná vier jaar in Parys het hy in 1932 na Suid-Afrika teruggekeer. Net soos so baie ander kunstenaars wat gedurende die eerste paar dekades van die 20ste eeu in die buiteland gestudeer en na Suid-Afrika teruggekeer het met nuwe idees oor die kontemporêre kunsstromings in Europa, het Lippy Lipshitz se werk in Suid-Afrika nie baie gunstige kritiek gekry nie. Hy het nietemin sy kunsloopbaan voortgesit en hom ook op die grafiese kuns toegelê.
Sedert sy terugkeer tot in 1937 het hy 'n ateljee met Wolf Kibel gedeel. In 1938 was hy 'n stigterslid van die sogenaamde Nuwe Groep, 'n groep kunstenaars wat hulle daarvoor beywer het om nuwe kunsrigtings onder die aandag van Suid-Afrikaanse kritici en die publiek te bring.
In 1947 is Lippy Lipshitz vir 'n jaar na Engeland en Europa, waar van sy werk ten toon gestel is. In 1950 het hy senior lektor in beeldhoukuns aan die Michaelis-Kunsskool in Kaapstad geword, 'n pos wat hy tot 1963 beklee het. Daarná is hy as medeprofessor in die skone kunste aan die Universiteit van Kaapstad aangestel. Tussenin het hy verskeie reise na Europa onderneem. Lipshitz het in 1978 na Israel geëmigreer waar hy in 1980 oorlede is.
Lipshitz het van 'n groot verskeidenheid materiale gebruik gemaak, soos klei, hout, metaal, ivoor, graniet of been. Sy grafiese werk bestaan hoofsaaklik uit monotipes, houtsneë en etse. Sy openbare opdragte sluit in 'n graniet-gedenkteken vir die Duitse Setlaarsmonument in Oos-Londen, reliëfpanele vir onder meer die Provinsiale Biblioteek in Kaapstad en borsbeelde van openbare figure.
Lippy Lipshitz se werk is nie net in Suid-Afrika en in die buiteland ten toon gestel nie, maar ook in verskeie versamelings en museums opgeneem. 'n Erepenning is in 1964 deur die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns aan hom toegeken.
Verwysings
wysig- ↑ (en) Berman, Esmé (1983). Art and Artists of South Africa. Cape Town: A. A. Balkema. pp. 266–267. ISBN 0-86961-144-5.
- ↑ "Lippy Lipshitz – Revisions". www.revisions.co.za (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Oktober 2019. Besoek op 11 September 2019.
- ↑ Arnott, Bruce (1969). Lippy Lipshitz: a biographical commentary, & documentation of the years 1903 – 1968 with catalogue raisonné of sculptures by Bruce Arnott. Cape Town: A. A. Balkema.
Bronnelys
wysig- Knight, Natalie: Lippy Lipshitz. In: Lantern. Tydskrif vir Kuns, Kennis en Kultuur. Jaargang 28, nr. 3, Augustus 1979
- Wêreldspektrum, Vol. 17, bl 97, ISBN 0 908409 58 3
Eksterne skakels
wysig
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Lippy Lipshitz.
