Stawropol-krai

federale deelgebied van Rusland

Stawropol-krai (Russies: Ставропо́льский край, Stawropolski krai) is ’n deelgebied van Rusland. Dit lê in die Noord-Kaukasiese Federale Distrik en die hoofstad en grootste stad is Stawropol. Pjatigorsk is die administratiewe hoofstad van die Noord-Kaukasiese Federale Distrik.

Stawropol-krai
Ставропольский край
Die ligging van Stawropol-krai in Rusland.
Die ligging van Stawropol-krai in Rusland.
Politieke status
Land Russiese Federasie
Federale distrik Noord-Kaukasiese
Ekonomiese streek Noord-Kaukasiese
Stigting 10 Januarie 1934
Regering
Hoofstad Stawropol
Leier Walery Zerenkof
Amp Goewerneur
Wetgewer Staatsdoema
Bevolking
Sensus 2010
Totaal 2 786 281
Volgorde 14de
Digtheid 41,9/km²
Stedelik 57,2%
Plattelands 42,8%
Statistiek
Oppervlakte 66 500 km²
Volgorde 45ste
Tydsone UTC+04:00
Registrasienommer 26
Amptelike tale Russies
Webtuiste http://www.stavkray.ru/
Wapen en vlag
Portaal  Portaalicoon   Rusland

Stawropol-krai het in 2010 ’n bevolking van 2 786 281 gehad.[1]

Die krai word begrens deur die Krasnodar-krai in die weste, Rostof-oblast in die noordweste, Kalmikië in die noorde, Dagestan in die ooste en Tsjetsjnië, Ingoesjetië, Noord-Ossetië-Alanië, Kabardino-Balkarië en Karatsjai-Tsjerkessië in die suide. Dit is een van die veelvolkigste federale gebiede in Rusland – daar is 33 etniese groepe met meer as 2 000 persone elk. Die westelike streek van Stawropol-krai word beskou as deel van die Koebanstreek, die tradisionele tuiste van die Koeban-Kosakke. Die grootste deel van die krai se bevolking woon in die opvanggebied van die Koebanrivier.

Geskiedenis wysig

Die krai is op 17 Oktober 1924 gestig as die Noord-Kaukasiese Krai. Ná verskeie administratiewe veranderings is dit in Maart 1937 hernoem tot Ordzjonikidze-krai (Орджоникидзевский край, Ordzjonikidzefski krai), na die Sowjet-politikus Sergo Ordzjonikidze, en op 12 Januarie 1943 tot Stawropol-krai.

Geografie wysig

Die krai beslaan die sentrale deel van die voorgebied van die Kaukasus-gebergte en die grootste deel van die noordelike hange van die berge. Dit grens aan Rostof-oblast, Krasnodar-krai, Kalmikië, Dagestan, Tsjetsjnië, Noord-Ossetië, Kabardino-Balkarië en Karatsjai-Tsjerkessië.

Klimaat wysig

Die grootste deel van Stawropol-krai ondervind ’n kontinentale klimaat met warm somers en hoë humiditeit (behalwe in die berge). Winters is korter en warmer as in die grootste deel van Rusland, maar daar is steeds sneeu en dit is baie koud. Die gemiddelde temperatuur in Januarie is tussen -2 °C en -6 °C. Die gemiddelde temperatuur in Julie is tussen 20 °C en 25 °C. Uiterstes wissel van -35 °C in die winter tot 40 °C in die somer. Die gemiddelde jaarlikse reënval is van 400 tot 600 mm.

Demografie wysig

Etniese verspreiding wysig

Volgens die Russiese sensus van 2010[1] was daar 33 etniese groepe in Stawropol-krai met meer as 2 000 persone elk, en dit maak die krai een van die veelvolkigstes in Rusland. Van die groepe was Russe (80,9%), Armeniërs (5,9%), Armeno-Tats (2%), Dargins (1,8%), Kaukasiese Grieke (1,2%), Romani (1,1%), Oekraïners (1,1%), Nogais (0,8%), Azerbeidjani's (0,6%), Karatsjai (0,6%), Turkmene (0,5%), Tsjetsjniërs (0,4%), Tatare (0,4%), Ossetiërs (0,3%), Belarusse (0,3%) en Koreane (0,2%). Altesaam 26 855 mense het nie hulle etnisiteit verklaar nie. Daar word geraam die verspreiding van dié groep is dieselfde as vir die groep wat wel hulle etnisiteit verklaar het.[2]

Die bevolking is gekonsentreer in die stroomgebiede van die Koeban- en die Koemarivier, wat tradisioneel Kosakland was. Die Koeban-Kosakke word steeds beskou as ’n belangrike minderheid in die streek.

Stede en dorpe wysig

Landbou wysig

Besproeide landerye kom wydverspreid voor. Aan die begin van 2001 was daar 3 361 km besproeiingskanale. Van die belangrikstes is:

  • Die Newinnomissk-kanaal (Невинномысский канал), die hoofkanaal van die Koeban-Jegorlik-stelsel.
  • Die Groot Stawropol-kanaal (Большой Ставропольский канал), wat water uit die Koeban ooswaarts deur die hele krai gelei.
  • Die Terek-Koema- en die Koema-Manitsj-kanaal wat water uit die Terek-rivier via die Koema na die Oos-Manitsj-rivier gelei.

Verwysings wysig

  1. 1,0 1,1 1,2 Оценка численности населения на 1 января 2014 года и в среднем за 2013 год Geargiveer 19 Oktober 2015 op Wayback Machine (ru)
  2. "argiefkopie". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Desember 2018. Besoek op 22 Desember 2020.

Skakels wysig