Gewone tortelduif
Die gewone tortelduif (Streptopelia capicola), ook bekend as die Kaapse tortelduif, is 'n wydverspreide en 'n groot voël in die bosveld, landerye en woude van Suider- en Oos-Afrika. Hulle naam is afkomstig van 'n swart vlek op die rug van hul nekvere. Die res van hul vere is 'n ligte bruin-grys, met donker kleure op hul rug. Hulle het ook wit punte op die einde van hul stertvere.
| Gewone tortelduif | |
|---|---|
| |
| Wetenskaplike klassifikasie | |
| Domein: | |
| Koninkryk: | |
| Filum: | |
| Klas: | |
| Orde: | |
| Familie: | |
| Genus: | |
| Spesie: | S. capicola
|
| Binomiale naam | |
| Streptopelia capicola (Sundevall, 1857)
| |
Voorkoms
wysigMannetjies en wyfies lyk eenders, hoewel die mannetjies effens groter is. Hulle is 25–32 cm lank en weeg 92-188 g.[1][2][3]
Habitat
wysigHierdie duiwe is gewoonlik alleen of in pare, alhoewel hulle groter swerms om bronne van kos en water vorm, soms met honderde voëls. Hulle is nogal baie lawaaierig in hierdie groepe, nie net vir die verskeidenheid van die roepe wat hulle die hele dag (en dikwels in die nag) maak nie, maar ook omdat hulle vlerke hard klap wanneer hul op die vlug slaan.
Die voëls se gewone roep is 'n eentonige en hoë kroe klank, Koeka-loe wat hulle 10-30 keer herhaal. Hulle het 'n tweede, kekkelroep wat klink soos 'n gelag. As gevolg van die ongewone geluid van die voëls se roep in die bos word daar gesê dat die roep van die duif in die oggend is: "werk haaarder, werk haaarder", en in die aand sê die roep: drink laaager, drink laaager.
Gewone tortelduiwe rus in bome gedurende die nag en soek vir kos op die grond. Hulle drink hoofsaaklik in die oggend. Hulle voed hoofsaaklik op saad, maar hulle vreet ook insekte per geleentheid, veral vlieënde miere. Wanneer hulle op die grond loop, knik hul koppe met elke klein stappie.
Voortplanting
wysigHierdie duiwe broei te alle tye van die jaar, wat swak neste van takkies en worteltjies in die mikke van bome maak. Hulle lê gewoonlik twee roomwit eiers per paar, wat vir 15 dae inkubeer. Die mannetjies sit gedurende die dag op die eiers, en die wyfies in die nag. Die kuikens is gereed om die nes te verlaat na 14 dae, en die volwassenes is 'n week later weer gereed om te teel. Die mannetjie sal voortgaan om die jong voëls te voer na die volgende eiers gelê is.
Sien ook
wysigVerwysings
wysig- ↑ CRC Handbook of Avian Body Masses deur John B. Dunning Jr (Editor). CRC Press (1992), ISBN 978-0-8493-4258-5
- ↑ "The larger illustrated guide to … - Ian Sinclair, P. A. R. Hockey, Norman Arlott – Google Books". Books.google.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 September 2016. Besoek op 20 Oktober 2011.
- ↑ "(2001)" (PDF). Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 4 Maart 2016. Besoek op 20 Oktober 2011.
Bronnelys
wysig- BirdLife International (2008). Streptopelia capicola. 2008 IUBN Rooi Lys van bedreigde spesies. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur 2008. Verkry op 18 Maart 2009. Databasis se inskrywing verskaf 'n motivering hoekom hierdie spesie van lae bekommernis is.
- Storie geneem van Godfrey, 'n gids by 'n kamp in die Pafuri-gebied. Hierdie storie is herhaal deur vele veldwagters en gidse in die area.