Poedoe

soort takbok
(Aangestuur vanaf Suidelike poedoe)

Die poedoe is ’n genus takbokke van Suid-Amerika met twee spesies. Hulle is die kleinste van al die takbokke.[1]

Poedoe
’n Suidelike poedoe.
Wetenskaplike klassifikasie
Koninkryk:
Filum:
Klas:
Orde:
Familie:
Subfamilie:
Genus:
Pudu
Spesies

P. puda (Molina, 1782)
P. mephistophiles (De Winton, 1896)

Verspreiding.

Beskrywing

wysig
 
’n Suidelike poedoe-ram.

Die naam Pudu is in 1850 gekies as die naam van die genus. Dit kom van die Suid-Chileense inheemse woord "pudú".[2] Daar is twee spesies: die noordelike poedoe (Pudu mephistophiles) van Colombia, Ecuador en Peru en die suidelike poedoe[3] (Pudu puda) van Suid-Chili en Suidwes-Argentinië.[4]

Hulle is die heel kleinste takbokke. Hul hoogte wissel tussen 32 en 44 cm en hulle is tot 85 cm lank.[5] Albei word (in 2015 nog) as "kwesbaar" geklassifiseer deur die Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur (IUBN).[6][7]

Habitat

wysig

Die poedoe kom voor in die gematigde reënwoude van Suid-Amerika waar die digte bosse en bamboes beskerming bied teen roofdiere.[8] Die klimaat van die poedoe se verspreidingsgebied bestaan uit twee seisoene: ’n klam, matige winter en ’n droë somer. Die reënval in dié streke van Argentinië en Chili wissel tussen 2 en 4 m per jaar.[9]

Poedoes word bedreig deur die vernietiging van hul reënwoudhabitat. Die gebiede word ontboom vir menslike ontwikkeling, beesboerdery, landbou en eksotiese boomplantasies.[1][10][8] Hulle word ook op paaie doodgery en onwettig uitgevoer.[5][8] Verder word hulle met spesiaal opgeleide jaghonde gejag.[1][8][11]

Die onlangs ingevoerde edelherte ding met die poedoe mee om kos. Mak honde val ook poedoes aan en dra parasiete aan hulle oor. Poedoes is baie vatbaar vir siektes soos verskeie soorte wurms.[8][12]

Verwysings

wysig
  1. 1,0 1,1 1,2 "Southern Pudu" (in Engels). Animal Planet. 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 November 2012. Besoek op 19 September 2009.
  2. Benirschke, Kurt (2004). "Chilean (Southern) Pudu" (in Engels). University of California, San Diego. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Augustus 2018. Besoek op 17 September 2009.
  3. Huffman, Brent (2006). "Southern Pudu" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Februarie 2019. Besoek op 17 September 2009.
  4. Grubb, P. (16 November 2005). Wilson, D. E.; Reeder, D. M, reds. Mammal Species of the World (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-8221-0.OCLC 62265494
  5. 5,0 5,1 Schürer, Ulrich (1986). "Pudu pudu" (PDF). Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 13 Oktober 2013. Besoek op 17 September 2009.
  6. Jimenez, J. & Ramilo, E. (2008). Pudu puda. 2008 IUBN Rooi Lys van bedreigde spesies. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur 2008. Verkry op 20 Junie 2015.
  7. Barrio, J. & Tirira, D. (2008). Pudu mephistophiles. 2008 IUBN Rooi Lys van bedreigde spesies. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur 2008. Verkry op 20 Junie 2015.
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 "Southern Pudu". Environment Agency – Abu Dhabi (in Engels). Arkive – Images of Life on Earth. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Februarie 2009. Besoek op 19 September 2009.
  9. Pollard, Sarah. "Pudu Puda". Universiteit van Michigan (in Engels). Museum of Zoology. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Maart 2014. Besoek op 17 September 2009.
  10. "Southern Pudu" (in Engels). Bristol-dieretuin. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Mei 2009. Besoek op 19 September 2009.
  11. "Chilean Pudu". Minnesota-dieretuin. 2009. Besoek op 17 September 2009.
  12. Williams, Jasmin (22 Mei 2008). "Meet the World's Smallest Deer". New York Post (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Oktober 2012. Besoek op 17 September 2009.

Eksterne skakels

wysig