Texasstad

Texasstad is 'n stad in Galveston County in die Amerikaanse deelstaat Texas. Geleë aan die suidwestelike kuslyn van Galvestonbaai, is Texasstad 'n besige diepwaterhawe aan die Golfkus van Texas, sowel as 'n petroleumraffinerings- en petrochemiese vervaardigingsentrum. Die bevolking was 51 898 in die 2020-sensus, wat dit die derde grootste stad in Galveston County maak, na Leaguestad en Galveston. Dit is deel van die Houston-metropolitaanse gebied. Die stad is opvallend as die plek van 'n groot skeepsontploffing in 1947 wat die hawe en 'n groot deel van die stad verwoes het.

Frank B. Davison Huis

Geskiedenis

Die Nedersetting Historiese Distrik – Texasstad

Drie eendjagters het in 1891 opgemerk dat 'n ligging langs Galvestonbaai, plaaslik bekend as Shoal Point, die potensiaal het om 'n groot hawe te word. Shoal Point het bestaan sedert die 1830's, toe veterane van die Texas Revolusie (1835–1836) grond vir hul dienste toegeken is. Die naam is aan die gemeenskap toegeken toe 'n poskantoor in 1878 geopen is. Die eendjagters was drie broers van Duluth, Minnesota, genaamd Benjamin, Henry en Jacob Myers. Nadat hulle na Duluth teruggekeer het, het hulle die Myers Brothers-sindikaat gestig en ander beleggers oortuig om geld voor te skiet om 4 000 hektaar van Galvestonbaai-front, insluitend Shoal Point, te koop. Hulle het die gebied Texas City herdoop.

Stigting

Teen 1893 het die beleggers die Texas City Improvement Company (TCIC) gestig, wat die dorpsplan beplan en ingedien het. 'n Poskantoor is in 1893 geopen met Frank B. Davison wat as die dorp se eerste posmeester aangestel is, om ongeveer 250 mense te bedien wat van Minnesota en Michigan daarheen verhuis het. TCIC het ook toestemming van die federale regering ontvang om 'n kanaal van agt voet in die baai vanaf Bolivar Roads (aan die oostekant van Galveston-eiland) te bagger om Texasstad te bedien. In 1894 is die kanaal vir die eerste keer kommersieel gebruik. TCIC het uiteindelik die kanaal tot 'n diepte van 40 voet uitgebagger en die lengte van die hawe tot 1,5 myl verleng. TCIC het ook 'n 4 myl-spoorlyn gebou na die Texas City Junction suid van die stad, waar dit met twee ander spoorlyne verbind het: Galveston, Houston en San Antonio en Galveston-Houston en Henderson. Ten spyte van hierdie suksesse het die TCIC in 1897 bankrot gespeel. Sy bates is herorganiseer in twee nuwe maatskappye: Texas City Company (TCC), en Texas City Railway Terminal Company (TCRTC). TCC het 3 000 stadspersele bekom en water, gas en elektrisiteit aan die dorp verskaf. TCRTC het die spoorlyn bedryf. Hierdie maatskappye is op 4 Februarie 1899 geoktrooi.

'n Rooster van strate en paaie is gedurende die 1890's uitgelê, en huise en ander strukture het begin verskyn. Die Davison-tehuis, waar die eerste geboorte in die dorp plaasgevind het, is in 1895 gebou. Soos die TCIC, die TCC en TCRTC uitgebrei het, het verstedeliking uitgebrei.

Toestemming is in die somer van 1900 verleen om die Texas City-kanaal tot 'n diepte van 25 te bagger ft. Die rampspoedige Galveston-orkaan van 1900 het die projek onderbreek en die baggerboot is aan wal gespoel. Die Texas City-hawe het egter oop gebly nadat die storm verby is. Selfs voordat die kanaalbaggerwerk voltooi is, het die eerste seevaartuig, SS Piqua, op 28 September 1904 vanaf Meksiko by die hawe aangekom. Baggerwerk is op 19 Maart 1905 voltooi toe die Amerikaanse regering 'n doeanehuis in Texas City geopen het. Haweverkeer het hierna vinnig toegeneem, van 12 skepe in 1904, tot 239 in 1910.

Texas City Refining Company is in 1908 gestig om 'n raffinadery langs die hawefasiliteit te bou. Vir etlike jare was dit die enigste Texas-raffinadery wat in staat was om die neweprodukte was en smeerolie te vervaardig. Hierdie fasiliteit is later aangekoop en uitgebrei deur die Texas olieman Sid Richardson. Nog drie raffinaderye het spoedig gevolg, wat Texas City 'n belangrike hawe gemaak het vir diepwaterverskeping van Texas-petroleumprodukte na die Atlantiese kus.

Texasstad is in 1911 ingelyf met 'n burgemeester en kommissie vorm van regering. Dit het sy eerste burgemeestersverkiesing op 16 September gehou en William P. Tarpey is as burgemeester verkies.

Die 2de divisie van die Amerikaanse weermag is in 1913 in Texasstad ontplooi om die Golfkus teen invalle tydens die Meksikaanse Rewolusie te beskerm, en byna die helfte van die land se militêre grondpersoneel daar gestasioneer, as gevolg van die vermeende dubbele bedreiging dat die Meksikaanse Rewolusie kan oorspoel oor die grens of dat die buurland 'n Duitse bondgenoot in die aanvang van die Wêreldoorlog kan word.

Die militêre ontplooiing het ook die 1ste Lugdivisie ingesluit, en die Wright-broers het meer as 'n dosyn soldate as militêre vlieëniers opgelei, wat Texasstad in wese die geboorteplek van die Amerikaanse Lugmag geword het. Spoed- en afstandrekords is opgestel deur vlieëniers wat opgelei is en vliegtuie wat uit Texasstad se impromptu militêre lugbasis gevlieg het.

'n Orkaan van Augustus 1915 het die kamp heeltemal verwoes. Nege soldate is dood. Militêre leiers het die kamp dadelik na San Antonio verskuif.

In 1921 het die Texas City Railway Terminal Company die bedrywighede van die hawefasiliteite oorgeneem. Hugh B. Moore is aangewys as president van die maatskappy en het 'n ambisieuse program van uitbreidings begin. Hy is gekrediteer daarvoor dat hy 'n suikerraffinadery, 'n vye-verwerkingsaanleg, 'n petrolkrakingsaanleg en 'n graanhyskraan opgerig het. Ook is meer pakhuise en tenkplase gebou om hierdie groei te ondersteun. Teen 1925 het Texasstad 'n geskatte bevolking van 3 500 gehad en was dit 'n florerende gemeenskap met twee raffinaderye wat petrol vervaardig het, die Texas City Sugar Refinery, twee katoenpersfasiliteite en selfs 'n passasiersbusdiens.

Die Groot Depressie en mededinging het die suikerraffinadery in 1930 laat misluk. Ekonomiesmoeilike tye het die stad vir 'n paar jaar geteister totdat die oliebesigheid weer begin uitbrei het. Republic Oil Refinery het in 1931 'n petrolraffinadery geopen. In 1934 het Pan American Refinery ('n filiaal van Standard Oil Company of Indiana) begin opereer. Moore kon hierdie raffinadery van die Houston Ship Channel wen as gevolg van Texasstad se ligging nader aan die Golf van Meksiko. Teen die einde van die 1930's het Texasstad se bevolking tot 5 200 gegroei.

1947 Texasstad-ramp

'n Parkeerarea naby die skeepsontploffing.

Die naoorlogse voorspoed is op die oggend van 16 April 1947 onderbreek toe die Franse skip Grandcamp, wat ammoniumnitraat-kunsmis bevat het, ontplof het, wat in die algemeen beskou word as die ergste industriële ongeluk in die geskiedenis van die Verenigde State. Die kunsmis wat in Nebraska en Iowa vervaardig is, was reeds oorverhit toe dit by die Texasstad-dok geberg is. Die ontploffing het die Monsanto-aanleg en -kantore, wat onmiddellik oorkant die Grandcamp was, verwoes, die pakhuise weggewaai, skrapnel van die skip in alle rigtings gestort, en 'n tweede skip, die SS High Flyer, wat by 'n aangrensende plek vasgemeer was, aan die brand gesteek. Die High Flyer, wat deur die ontploffing uit sy vasmeerplek vrygelaat is, het 'n derde skip, SS Wilson B. Keene, vasgevaar, wat oor die glybaan vasgemeer het. Albei skepe het ook ammoniumnitraat-kunsmis vervoer en het gebrand. Hulle het ook ontplof. In totaal het die ontploffings 581 gedood en meer as 5 000 mense beseer. Die ontploffings was so kragtig en intens dat baie van die liggame van die noodwerkers wat op die aanvanklike ontploffing gereageer het, nooit uitgeken is nie. Die hele Texasstad en Hawebrandweerafdelings is uitgewis.

Die Texasstad-ramp word algemeen beskou as die grondslag van rampbeplanning vir die Verenigde State. Monsanto en ander aanlegte het hulle daartoe verbind om dit te herbou, en die stad het uiteindelik redelik goed van die ongeluk herstel. Talle petrochemiese raffinaderye is steeds in dieselfde hawegebied van Texasstad geleë. Die stad verwys dikwels na homself as "die dorp wat nie wou sterf nie", 'n naam wat se akkuraatheid weer getoets sou word in die dae rondom orkaan Ike se aanval op die streek vroeg op 13 September 2008.

1987 Marathon Olieraffinadery waterstoffluoriedgasvrystelling

Op 30 Oktober 1987 het 'n hyskraan by die Marathon Oil-raffinadery per ongeluk sy vrag op 'n tenk vloeibare waterstoffluoried laat val, wat 'n vrystelling van 13 000 kg waterstoffluoriedgas veroorsaak het en veroorsaak het dat 3 000 inwoners ontruim moes word.

2005 BP-ontploffing

Op 23 Maart 2005 het die stad nog 'n ontploffing in 'n plaaslike BP olieraffinadery gely wat 15 gedood en 180 beseer het. In die Amerikaanse Raad vir Chemiese Veiligheid en Gevare Ondersoek (CSB) se finale verslag oor die ongeluk, beskryf hulle die gebeurtenis as "een van die ergste industriële rampe in onlangse Amerikaanse geskiedenis." Die BP-fasiliteit in Texasstad is die Verenigde State se derde grootste olieraffinadery, wat meer as 2 000 mense in diens het, elke dag 460 000 vate (73 000 m³) ru-olie verwerk en ongeveer 4% van die land se petrol produseer.

2008 orkaan Ike

Selfs in die wydverspreide vernietiging deur die hele Galveston County wat veroorsaak is deur die wind en oplewing wat met Ike geassosieer word, is Texas City grootliks gespaar van die verwoesting wat ander laagliggende gebiede gely het. Texas City word meestal omring deur 'n 27 km-lange dykstelsel wat in die vroeë 1960's gebou is ná die verwoestende vloede van orkaan Carla in 1961. Saam met pompstasies wat verskeie Archimedes-skroewe bevat wat op verskillende plekke regdeur die noordoostelike periferie van die stad aangrensend is aan Galveston, Dollarbaai en Moses Lake, het die oewer- en pompstasiestelsel moontlik die stad gered van grootskaalse verwoesting deur die hande van Ike se kragtige getystuwing. Skade in die stad was grootliks beperk tot dié wat veroorsaak is deur Ike se kragtige winde en swaar reën.

Kaart van Texasstad