Bontneushoringvoël
Die Bontneushoringvoël (Lophoceros fasciatus) is 'n neushoringvoëlspesie in die Bucerotidae-familie, 'n familie van tropiese byna-sangvoëls gevind in die Ou Wêreld.
Bontneushoringvoël | |
---|---|
Wetenskaplike klassifikasie | |
Koninkryk: | |
Filum: | |
Klas: | |
Orde: | |
Familie: | |
Genus: | |
Spesie: | L. fasciatus
|
Binomiale naam | |
Lophoceros fasciatus (Shaw, 1811)
| |
Verspreiding in blou | |
Sinonieme | |
Tockus fasciatus |
Die bontneushoringvoël is 'n algemene bewoner en broeier in groot dele van ekwatoriaal-Afrika, van Gambië tot die weste van Uganda en die noorde van Angola. Die voël bewoon hoofsaaklik boshabitat. Die wyfie lê tot vier wit eiers in 'n gat in 'n boomstam, wat afgesper word tydens inkubasie met 'n sement gemaak van modder, mis en vrugtepulp. Daar is net een smal opening, net groot genoeg vir die mannetjie om kos oor te dra aan die moeder en die kuikens.
Morfologie
wysigDit is 'n groot voël, 54 sentimeter (21 dm) in lengte, met swart vere en 'n wit pens en stertpunt. Die lang, geboë swart-en-geel snawel het 'n mediumgrootte helm. Die geslagte is soortgelyk, maar die vroulikes het 'n kleiner helm. Onvolwasse voëls is dowwer, het 'n kleiner snawel en geen helm. Die vlug is golwend.
Gedrag
wysigDie bontneushoringvoël is 'n omnivoor en eet vrugte en insekte. Dit voed hoofsaaklik in bome en is aangetrokke tot oliepalms.
Hierdie opvallende kuddevoël adverteer sy teenwoordigheid met sy pii-pii-pii-pii-roep.
Wanneer die kuikens en die wyfie te groot is om in die nes te pas, die breek die moeder uit en herbou die muur. Dan voer beide ouers die vinniggroeiende kuikens.
Status
wysigHierdie voël verskyn as "nie bedreig" op die IUBN-rooilys.[1]
Sien ook
wysigWikimedia Commons bevat media in verband met Lophoceros fasciatus. |
Verwysings
wysig- ↑ 1,0 1,1 "Lophoceros fasciatus". IUBN-rooilys van Bedreigde Spesies. Weergawe 2013.2. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur. 2012. Besoek op 26 November 2013.
{{cite web}}
: Ongeldige|ref=harv
(hulp)