Zaroebintsi-kultuur
Die Zaroebintsi-kultuur was 'n kultuur wat van die 3de eeu v.C. tot die 1ste eeu n.C. floreer het in die gebied noord van die Swartsee, aan die bo- en middel-Dnjepr- en Pripjatrivier. Zaroebintsi-terreine was veral dig bymekaar tussen die Desna- en Rosrivier, sowel as aan die Pripjat. Dit is omstreeks 1899 deur die Tsjeggies-Oekraïense argeoloog Wikenti Chwoika geïdentifiseer en omvat nou sowat 500 terreine. Die kultuur is genoem na ontdekkings van veraste oorblyfsels op die dorp Zaroebintsi aan die Dnjepr.
Die Zaroebintsi-kultuur was moontlik verwant aan die pre-Slawiese voorouers van vroeë Slawiërs (proto-Slawiërs),[1] en het moontlike bande gehad met die volke van die Dnjeprbekken.[2][3] Dit is beïnvloed deur die La Tène-kultuur en die nomades van die steppe (die Skitiërs en Sarmate). Die Skitiese en Sarmatiese invloed is veral sigbaar in erdewerk, wapens en huishoudelike en persoonlike artikels.
Nedersettings wysig
Die kultuur het landbou beoefen. Dit word bewys deur verskeie ontdekkings van sekels. Pobol stel voor die kultuur het hulle landboumetode verander van afsny en verbrand tot ploeg. Hulle het ook met diere geboer. Oorblyfsels sluit in skape, bokke, perde en varke. Daar is ook bewyse dat hulle die huide van wilde diere met dorpe aan die Swartsee verhandel het.
Sommige terreine is verdedig met slote en walle, moontlik teen nomadiese stamme van die steppe.[4]
Begrafnisse wysig
Oorledenes is veras, en die as is dan óf in 'n groot keramiek-urn geplaas of in 'n groot put omring deur kos en ornamente soos armbande en borsspelde.
Verval wysig
Die veral van die Zaroebintsi-kultuur word verbind met die migrasie van sy bevolking in verskeie rigtings. Die digtheid van nedersettings in die sentrale streek het afgeneem en die laat Zaroebintsi-groepe het na weerskante versprei, veral suidwaarts na die woudsteppestreke van die middel-Dnjepr, die Desna en die suidelike Donets. Invloede op plaaslike kulture in die oostelike Karpatestreek en, in 'n mindere mate, noord in die woudsone is ook duidelik. Die migrasie word verbind met 'n toenemend droë klimaat, as gevolg waarvan die bevolking suidwaarts na die riviervalleie getrek het. Teen die 3de eeu n.C. het die sentrale laat Zaroebintsi-terreine verskuif na die sogenaamde Kiëf-kultuur, terwyl die westelike terreine in die Wielbark-beskawing opgeneem is.
Verwysings wysig
- ↑ Tarasov I. The Balts in the Migration Period. P.I. Galindians, p. 97.
- ↑ "Land and People, p.23" (PDF). Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 26 September 2007. Besoek op 30 Julie 2005.
- ↑ Tarasov I. The balts in the Migration Period. P.I. Galindians, p. 97
- ↑ Mallory. EIEC. Page 657
Bronne en eksterne skakels wysig
- J.P. Mallory, "Zarubintsy Culture", Encyclopedia of Indo-European Culture, Fitzroy Dearborn, 1997.
- The Early Germans
- The Slavs in Antiquity
- The Early Slavs. Eastern Europe from the Initial Settlement to the Kievan Rus. Pavel M. Dolukhanov. Longman. 1996. Pages 148-151.
- Andrew Villen Bell, Andrew Bell-Fialkoff. The role of migration in the history of the Eurasian steppe: sedentary civilization vs. "barbarian" and nomad. Palgrave Macmillan, 2000. ISBN 0-312-21207-0
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
