5145 Pholus
5145 Pholus (uitspraak: ˈfoʊləs, met die voorlopige naam 1992 AD, is ’n eksentrieke sentour in die buitenste Sonnestelsel. Sy deursnee is sowat 180 km. Pholus kruis die wentelbaan van beide Saturnus en Neptunus. Dit is op 9 Januarie 1992 deur die Amerikaanse sterrekundige David Rabinowitz (onerken) ontdek en na ’n sentour in die Griekse mitologie genoem.[2]
| Ontdekking [1][2] | |
|---|---|
| Ontdek deur | Spacewatch |
| Datum | 9 Januarie 1992 |
| Plek van ontdekking | Kitt Peak-sterrewag |
| Kleinplaneet-benaming | (5145) Pholus |
| Alternatiewe name | 1992 AD |
| Kleinplaneet-kategorie | Sentour [1] |
| Etimologie | ’n Griekse sentour |
| Wentelbaaneienskappe [1] | |
| Epog 31 Julie 2016 | |
| Afelium | 32,038 AE |
| Perihelium | 8,7184 AE |
| Halwe lengteas | 20,378 AE |
| Wentelperiode | 91,99 jaar (33 601 dae) |
| Gem. omwentelingspoed | 6,01 km/s |
| Gem. anomalie | 97,208° |
| Baanhelling | 24,705° |
| Lengteligging van stygende nodus | 119,30° |
| Periheliumhoek | 355,10° |
| Minimum baankruisingsafstand: Jupiter | 3,469 AE |
| Tisserand se parameter | 3,2 |
Fisiese eienskappe |
|
| Afmetings | 99±15 km[3] 165,03 km (afgelei)[4] 185±16 km[5] 190 km[1][6] |
| Rotasieperiode | 9,977 uur[7] 9,980 uur[1][6] 9,982 uur[8] 9,983 uur[9] |
| Skynmagnitude | 21,45[10] |
| Absolute magnitude | Sowat 7,1[1] |
Beskrywing wysig
Pholus is naas 2060 Chiron die eerste sentour wat ontdek is.[11] 2060 Chiron-sentoure is voorwerpe tussen die asteroïdes en trans-Neptunus-voorwerpe – dus anderkant Jupiter, maar binne die wentelbaan van Neptunus. Hulle het die eienskappe van beide asteroïdes en komete.
5145 Pholus se wentelbaan is sowat 8,7-32 AE, en een omwenteling duur 91,99 jaar (33 601 dae). Die wentelbaan het ’n eksentrisiteit van 0,57 en ’n helling van 25°.[1]
Die sentour het sedert 764 v.C. nog nie binne 1 AE van enige planeet gekom nie, en dit sal ook nie voor 5290 n.C. nie.[12] Dit het vermoedelik in die Kuipergordel ontstaan.
Pholus is taamlik rooi, dalk vanweë organiese samestellings op sy oppervlak.[11] Die oppervlak is taamlik homogeen, met klein hoeveelhede waterys op die donkerder dele.[13] Ramings van sy deursnee wissel van 99 tot 190 km, met ’n ooreenstemmende albedo van tussen 0,155 en 0,04.[3][4][5][6]
Verwysings wysig
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 "JPL Small-Body Database Browser: 5145 Pholus (1992 AD)" (2009-04-18 last obs.) (in Engels). Jet Propulsion Laboratory. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Desember 2019. Besoek op 16 November 2016.
- ↑ 2,0 2,1 "5145 Pholus (1992 AD)". Minor Planet Center (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 April 2020. Besoek op 16 November 2016.
- ↑ 3,0 3,1 Duffard, R.; Pinilla-Alonso, N.; Santos-Sanz, P.; Vilenius, E.; Ortiz, J. L.; Mueller, T.; et al. (April 2014). ""TNOs are Cool": A survey of the trans-Neptunian region. XI. A Herschel-PACS view of 16 Centaurs" (PDF). Astronomy and Astrophysics. 564: 17. arXiv:1309.0946. Bibcode:2014A&A...564A..92D. doi:10.1051/0004-6361/201322377. Besoek op 16 November 2016.
- ↑ 4,0 4,1 "LCDB Data for (5145) Pholus" (in Engels). Asteroid Lightcurve Database (LCDB). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 November 2016. Besoek op 16 November 2016.
- ↑ 5,0 5,1 "Infrared Observations of Distant Asteroids". Adsabs.harvard.edu. Besoek op 30 Oktober 2013.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Tegler, S. C.; Romanishin, W.; Consolmagno, G. J.; Rall, J.; Worhatch, R.; Nelson, M.; et al. (Junie 2005). "The period of rotation, shape, density, and homogeneous surface color of the Centaur 5145 Pholus". Icarus. 175 (2): 390–396. Bibcode:2005Icar..175..390T. doi:10.1016/j.icarus.2004.12.011. Besoek op 16 November 2016.
- ↑ Hoffmann, M.; Fink, U.; Grundy, W. M.; Hicks, M. (Desember 1991). "Photometric and spectroscopic observations of 5145 1992 AD". Observations and Physical Properties of Small Solar System Bodies: 203. Bibcode:1992LIACo..30..203H. Besoek op 16 November 2016.
- ↑ Farnham, Tony L. (Augustus 2001). "The Rotation Axis of the Centaur 5145 Pholus". Icarus. 152 (2): 238–245. Bibcode:2001Icar..152..238F. doi:10.1006/icar.2001.6656. Besoek op 16 November 2016.
- ↑ Buie, Marc W.; Bus, Schelte J. (Desember 1992). "Physical observations of (5145) Pholus". Icarus. 100 (2): 288–294. Bibcode:1992Icar..100..288B. doi:10.1016/0019-1035(92)90101-C. Besoek op 16 November 2016.
- ↑ "AstDys (5145) Pholus Ephemerides". Department of Mathematics, University of Pisa, Italy. Besoek op 16 November 2016.
- ↑ 11,0 11,1 Wilson, P. D.; Sagan, C.; Thompson, W. R. (Februarie 1994). "The organic surface of 5145 Pholus: Constraints set by scattering theory". Icarus. 107 (2): 288–303. Bibcode:1994Icar..107..288W. doi:10.1006/icar.1994.1024. Besoek op 16 November 2016.
- ↑ "Fifty clones of Centaur 5145 Pholus all passing within ~100Gm of Neptune on 5290-07-07". Besoek op 23 April 2009. (Solex 10)
- ↑ Belskaya, Irina N.; Barucci, Maria A.; Fulchignoni, Marcello; Dovgopol, Anatolij N. (April 2015). "Updated taxonomy of trans-neptunian objects and centaurs: Influence of albedo". Icarus. 250: 482–491. Bibcode:2015Icar..250..482B. doi:10.1016/j.icarus.2014.12.004. Besoek op 16 November 2016.
Eksterne skakels wysig
- 5145 Pholus by die JPL Small-Body Database
- "Discovery Circumstances: Numbered Minor Planets (5001)-(10000)" – Kleinplaneetsentrum
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
