Wikipedia

Airbus A400M Atlas

Militêre vragvliegtuig

Die Airbus A400M Atlas[3][4] is 'n Europese viermotorige turboskroef militêre vragvliegtuig.

Airbus A400M Atlas
'n Duitse Lugmag A400M in vlug.
Tipe Vragvliegtuig
Vervaardiger Airbus
Nooiensvlug 11 Desember 2009[1]
Bekendstelling 2013
Status In diens
Hoofgebruikers Duitse Lugmag
Franse Lugmag
Spaanse Lugmag
Britse Lugmag
Vervaardig 2007 tot tans
Aantal gebou 112 (September 2022)
Eenheidskoste € 152,4 miljoen[2]
Die A400M (2de van onder) en ander vragvliegtuie wat dit sal vervang of aanvul, van bo die C-160, C-130, C-130J-30 en die C-17.

Dit is deur Airbus Military (tans Airbus Defence and Space) ontwerp as 'n taktiese vragvliegtuig met strategiese vermoë om ouer vragvliegtuie soos die Transall C-160 en C-130 Hercules te vervang.[5] In terme van sy grote pas die A400M tussen die C-130 en die Boeing C-17 Globemaster III in; dit kan swaarder vragte dra as die C-130 en kan ook op ruwe (onvoorbereide) aanloopbane land. Tesame met sy vragvliegtuigrol kan dit ook gebruik word vir invlughervulling en mediese afvoer indien dit toegerus is met die nodige toerusting.

Die A400M se nooiensvlug, wat oorspronklik vir 2008 beplan was, het op 11 Desember 2009 vanaf Sevilla-lughawe, Spanje, plaasgevind. Tussen 2009 en 2010 het die A400M kansellasie in die gesig gestaar as gevolg van ontwikkelingsprogramvertragings en koste-oorskryding; die lande wat klante is, het egter gekies om hul ondersteuning vir die projek te behou. Altesaam 174 A400M-vliegtuie is teen Julie 2011 deur agt lande bestel. In Maart 2013 het die A400M sertifisering van die Europese Lugvaartveiligheidsagentskap (EASA) verkry. Die eerste vliegtuig is in Augustus 2013 aan die Franse Lugmag gelewer.

Ontwikkeling

wysig

Die projek het sy oorsprong in die Future International Military Airlifter (FIMA)-groep, wat in 1982 gestig is as 'n gesamentlike onderneming tussen Aérospatiale, British Aerospace (BAe), Lockheed en Messerschmitt-Bölkow-Blohm (MBB) met die doel om 'n plaasvervanger vir beide die C-130 Hercules en Transall C-160. te ontwikkel.[6] Verskillende vereistes en die komplikasies van internasionale politiek het meegebring dat die vordering met die inisiatief stadig was. In 1989 het Lockheed besluit om aan die groepering te onttrek; hulle het voortgegaan om 'n opgegradeerde Hercules, die C-130J Super Hercules, onafhanklik te ontwikkel. Met die toevoeging van Alenia van Italië en CASA van Spanje het die FIMA-groep Euroflag geword.

Die projekbestuur het verskeie enjinvariasies geëvalueer en uiteindelik op 'n turboskroef-opsie besluit.[7] Aangesien geen bestaande turboskroef-enjin in die Westerse wêreld kragtig genoeg was om die geprojekteerde spoedspoed van Mach 0.72 te bereik nie, was 'n nuwe enjinontwerp nodig. Oorspronklik is die SNECMA M138-turboskroef gekies, maar daar is gevind dat hierdie kragbron nie aan die vereistes kan voldoen nie.[8] Gedurende April 2002 het Airbus Military 'n nuwe versoek om voorstelle uitgereik, wat Pratt & Whitney Canada met die PW180 en Europrop International beantwoord het. In Mei 2003 het Airbus Military die Europrop TP400-D6 gekies.

Ontwerp en vermoë

wysig

Die Airbus A400M verhoog die lugbrugkapasiteit en reikafstand in vergelyking met die vliegtuie wat dit oorspronklik sou vervang, die ouer weergawes van die Hercules en Transall. Vragkapasiteit sal na verwagting verdubbel bo bestaande vliegtuie, beide in loonvrag en volume, en reikafstand word ook aansienlik vergroot. Die vragruimte is 17,71 m lank uitgesluit die oprit, 4,00 m breed en 3,85 m hoog. Die maksimum loonvrag van 37 metrieke ton kan oor 2 000 seemyl (3 700 km) vervoer word.[9] Die A400M werk in baie konfigurasies, insluitend vragvervoer, troepvervoer en mediese ontruiming. Dit is bedoel vir gebruik op kort, sagte landingstroke en vir langafstand-vragvervoervlugte.[10] Die A400M is groot genoeg om ses Land Rovers en sleepwaens, of twee ligte gepantserde voertuie, of 'n stortvragmotor en graafmasjien, of 'n Patriot missielstelsel, of 'n Puma of Cougar helikopter, of 'n vragmotor en 25-ton sleepwa te dra.[11]

 
Stuurkajuit met systok en rekenaarskerm(glas)-avionika

Die vliegtuig beskik oor 'n elektroniese vlugbeheerstelsel met systokbeheerders en vlugkoevertbeskerming. Soos ander Airbus-vliegtuie, het die A400M 'n volle glaskajuit. Die meeste stelsels is losweg gebaseer op dié van die Dit beskik oor 'n elektroniese vlugbeheerstelsel met systokbeheerders en vlugkoevertbeskerming. Soos ander Airbus-vliegtuie, het die A400M 'n volle glaskajuit. Die meeste stelsels is losweg gebaseer op dié van die A380, maar aangepas vir militêre missies. Die hidrouliese stelsel het dubbele 207 bar (3 000 psi) kanale wat die primêre en sekondêre vlugbeheer-aktuators, landingstelsel, wielremme, vragdeur en opsionele invlughervulstelsel aandryf. Soos met die A380, is daar geen derde hidrouliese stelsel nie. In plaas daarvan is daar twee elektriese stelsels; een is 'n stel dubbelkanaal elektries aangedrewe hidrouliese aktueerders, die ander 'n reeks elektries/hidroulies aangedrewe hibriede aktueerders. Die ongelyke oortolligheid bied meer beskerming teen gevegskade.[12] Meer as 30 persent van die vliegtuig se struktuur is gemaak van saamgestelde materiale.

Gebruikers

wysig
A400M operateurs (op 30 Nov. 2021)
Datum Land Bestellings Aflewerings Indiens-
datum
27 Mei 2003   Duitsland 53 37 Desember 2014[13]
  Frankryk 50 18 Augustus 2013[14]
  Spanje 27 11 November 2016[15]
  Verenigde Koninkryk 22 20 November 2014[16]
  Turkye 10 9 April 2014[17]
  België 7 5 Desember 2020[18]
  Luxemburg 1 1[19] Oktober 2020[19]
8 Desember 2005   Maleisië 4 4 Maart 2015[20]
1 September 2021   Kasakstan 2 0 Verwag teen 2024
Totaal: 178 105

Verwysings

wysig
  1. ↑ "Updated- Pictures & Video: Airbus celebrates as A400M gets airborne". Flight International. 11 Desember 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Desember 2009.
  2. ↑ "Projet de loi de finances pour 2014 : Défense : équipement des forces" (in Frans). Senate of France. 21 November 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Oktober 2019. Besoek op 14 Januarie 2020.
  3. ↑ "A400M naming ceremony at RIAT." Geargiveer 17 Desember 2013 op Wayback Machine Airbus Military, 6 Julie 2012.
  4. ↑ Hoyle, Craig. "RIAT: A400M reborn as 'Atlas'." Geargiveer 17 Desember 2013 op Wayback Machine Flightglobal 6 Julie 2012.
  5. ↑ "RAF – A400m." Geargiveer 30 April 2009 op Wayback Machine RAF, MOD. URL besoek op 15 Mei 2010.
  6. ↑ Hewson, R. The Vital Guide to Military Aircraft, 2nd ed. Airlife Press, Ltd. 2001.
  7. ↑ (3 October 2018) "A400M aircraft: Design requirements & conceptual definition".: 10–12. 
  8. ↑ "Tracing the tangled roots" (PDF). Flight International. 9 November 2004. p. 59-60. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 17 November 2015.
  9. ↑ "ABOUT THE ATLAS (A400M)". RAF. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 April 2019.
  10. ↑ "Military Aircraft Airbus DS – A400M". Airbus Military. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Julie 2014. Besoek op 9 Mei 2015.
  11. ↑ Mraz, Stephen J. (17 Februarie 2005). "Airbus builds a military airlifter: A new, multirole transporter will replace aging heavy-lift aircraft in military fleets". Cover Story. Machine Design. Vol. 77, no. 4. pp. 98+. ISSN 0024-9114. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Junie 2020.
  12. ↑ "Pilot Report Proves A400M's Capabilities". Aviation Week. 10 Junie 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Oktober 2015.
  13. ↑ Hoyle, Craig (18 Desember 2014). "Germany receives first A400M airlifter". FlightGlobal. Besoek op 22 Mei 2020.
  14. ↑ "Airbus Military's initial A400M is delivered to the French Air Force". airbus.com. 1 Augustus 2013. Besoek op 22 Mei 2020.
  15. ↑ "Spain receives its first A400M transport". flightglobal.com. 17 November 2016. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 November 2016.
  16. ↑ "UK's first A400M arrives at Brize Norton home". flightglobal.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Julie 2015. Besoek op 9 Mei 2015.
  17. ↑ "Airbus Defence and Space delivers A400M to Turkish Air Force". airbus-group.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Mei 2014. Besoek op 22 Mei 2014.
  18. ↑ Hoyle, Craig. "Belgium’s first Atlas caps A400M deliveries for year". Flight Global, 22 December 2020.
  19. ↑ 19,0 19,1 "Luxembourg Takes Delivery Of A400M | Aviation Week Network". aviationweek.com.
  20. ↑ "Fourth and Final A400M Delivered to Malaysia". Airheads Fly. 9 Maart 2017. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Maart 2017.

Eksterne skakels

wysig


   Hierdie lugvaartartikel is 'n saadjie. Jy kan Wikipedia help deur dit uit te brei.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Airbus_A400M_Atlas&oldid=2691432"