Alban Berg Kwartet

Die Alban Berg Kwartet (Alban Berg Quartett) was 'n strykkwartet wat in Wene, Oostenryk in 1971 gestig is en vernoem is na die komponis Alban Berg.

Alban Berg Kwartet
OorsprongWene, Oostenryk
GenresKlassiek
Beroep(e)Kamerorkes ensemble
Jare aktief1971–2008
EtiketteTeldec, EMI

Lede wysig

Tydperk 1ste viool 2de viool Altviool Tjello
1971–1978 Günter Pichler Klaus Maetzl † 2016 Hatto Beyerle Valentin Erben
1978–1981 Gerhard Schulz (violis)
1981–2005 Thomas Kakuska † 2005
2005–2008 Isabel Charisius

Stigting en vroeë jare wysig

Die Berg Kwartet was in 1970 gestig deur vier jong professors van die Weense Akademie van Musiek, en het sy eerste uitvoering gemaak in die Wien Konzerthaus in die herfs van 1971. Die weduwee van die komponis Alban Berg, Helene, het 'n vroeëre private konsert bygewoon, waarna sy haar toestemming verleen dat die kwartet haar man se naam kon gebruik.

Loopbaan wysig

Die Kwartet se repertorium het rondom die Weense klassieke stukke gesentreer, maar met 'n ernstige klem op die 20ste eeu. Dit was die verklaarde doelwit van die kwartet om ten minste een moderne stuk in elke uitvoering in te sluit. Hulle repertorium het gestrek van die Vroeë Klassiek Stukke, Romantiese musiek, tot die musiek van die Tweede Weense Skool (Alban Berg, Arnold Schoenberg, Anton Webern), Béla Bartók. Hulle het ook baie van die werke van hedendaagse komponiste gespeel.[1] Hierdie benadering het uiting gevind in die persoonlike verklarings deur komponiste soos Witold Lutosławski en Luciano Berio, ten opsigte waarvan Lutosławski gesê het: "Ek is persoonlik die Alban Berg Kwartet verskuldig vir 'n onvergeetlike geleentheid. Hulle het laas jaar in Wene my kwartet op so 'n wyse gespeel dat dit waarskynlik nooit weer geëwenaar sal word nie." [2][3]

Na 'n uitnodiging deur Walter Levin (stigter van die LaSalle Kwartet) het die ABK vir die grootste deel van die betrokke jaar intensiewe studies in die VSA onderneem. Die hooffokus van hul aktiwiteite in Europa sou voortaan jaarlikse konsertsiklusse by die Wiener Konzerthaus, by Londen se Koningin Elizabeth-saal, die Frankfurt Alte Oper, die Théâtre des Champs Elysées in Parys, die Filharmoniese-saal in Cologne, en die Zurich Opera word, sowel as gereelde konserte by die grootste sale en liggings van regoor die wêreld (soos o.a La Scala, Concertgebow Amsterdam, Berliner Philharmoniker, Carnegie Hall, Teatro Colón, die Suntory-saal ens.) en al die grootste musiekfeeste soos die Berliner Festspiele (Berliner Festwochen), die Edinburgh-fees, IRCAM in die Pompidou-sentrum, die Maggio Musicale Fiorentino, en die Salzburg-fees. Die ABK is 'n erelid van die Wiener Konzerthaus en Assosiaat Kunstenaar van die Royal Festival Hall, Londen.

Opnames wysig

Opnames was 'n belangrike deel van die werk van die Alban Berg Kwartet. Van die kwartet (ABK) se mees bekendste projekte is die volledige strykkwartette deur Beethoven (EMI, waarvan meer as 'n miljoen eksemplare verkoop is), Brahms (Teldec en EMI), die laaste Mozart Kwartette (Teldec en EMI) en die laat werke van Schubert. Hulle repertorium op plaat het egter ook verder gestrek na die werke van Schumann, Janácek, Strawinski, Berg, Webern, Bartók, von Einem, Lutosławski, Rihm, Berio, Roman Haubenstock-Ramati tot Alfred Schnittke en nog vele meer. Baie van die laasgenoemde kontemporêre komoponiste het spesiaal werke geskryf wat gewy was aan die ABK. Nadat EMI 'n lewendige opname van hul 1985 Carnegie Hall debuut vrygestel het, het die kwartet vir die laaste twintig jaar van sy bestaan verkies om lewendige opnames te maak. Tussen die opnames was —na hul oorspronklike ateljee-Beethoven siklus van die laat 70s en vroeë 80s—'n nuwe Beethoven Strykkwartet siklus wat lewendig opgeneem is by die Konzerthaus tydens die Wene-fees in 1989 en wat gevolglik op CD, video, en DVD vrygestel was.[4] Die ABK het kamermusiek opgeneem saam met van die beste soliste van hul era, insluitende die klavierkwintette van Robert Schumann (met Philippe Entremont), Schubert en Brahms (met Elisabeth Leonskaja) en Dvoràk (met Rudolf Buchbinder), die Schubert strykkwintette (met Heinrich Schiff), die Brahms klarinetkwintet (met Sabine Meyer), en die Mozart klavierkwartette en die klavierkwintet rangskikking van die concerto KV 414 (met Alfred Brendel). Die ABK het vir hul menigte opnames meer as dertig internasionale pryse gewen, soos o.a. die Grand Prix du Disque, die Deutscher Schallplattenpreis, die Japannese Grand Prix, die Edison-toekenning en die Gramophone-toekenning Die ABK het ook gereeld saamgewerk met bekende en gerekende persoonlikhede soos Maurizio Pollini, András Schiff, en Tabea Zimmermann.

Wêreldeerstes wysig

Die komponiste wat strykkwartette vir die Alban Berg Kwartet geskryf het, sluit in, in chronologiese volgorde, Fritz Leitermeyer, Erich Urbanner (Kwartette No. 1 en 4), Roman Haubenstock-Ramati (Kwartette Nos.1 en 2), Gottfried von Einem (Kwartet No.1), Wolfgang Rihm (Kwartet No.4 en "Dodemis vir Thomas"), Alfred Schnittke (Kwartet No.4), Zbigniew Bargielski ("Les temps ardente"), Luciano Berio ("Notturno"), en Kurt Schwertsik ("Adieu Satie").

Onderrig wysig

Die lede van die kwartet het van 1993 tot 2012 ter opvolging van die Amadeus Kwartet klas gegee by die Cologne Konservatoria. Kwartette wat saam met die Alban Berg Kwartet studeer het sluit in die Cuarteto Casals, die Schumann Quartett, die Amber Kwartet (Sjina), die Fauré Kwartet, die Aviv Kwartet, die Aron kwartett,[5] die Amaryllis Kwartet, en veral die Belcea Kwartet, en die Artemis Kwartet.[6]

Aftrede wysig

Thomas Kakuska het in 2005 aan kanker beswyk. Ter nakoming van sy wense het die kwartet voortgegaan om uitvoerings te gee saam met Isabel Charisius, sy student. Maar soos die tjellis Valentin Erben opgemerk het, "Daar is 'n groot skeur in ons harte"[7] en gevolglik het die kwartet tog in 2008 afgetree. Die konsert in memoriam Thomas Kakuska in die Wiener Konzerthaus se Großer Saal het die mees luisterryke persoonlikhede van klassieke musiek bevat, insluitende 'n orkes van vriende en studente van die kwartet. Tussen hulle was Angelika Kirchschlager, Elisabeth Leonskaja, Erwin Arditti, Magdalena Kožená, Thomas Quasthoff, Helmut Deutsch, Alois Posch, Heinrich Schiff, en Simon Rattle; die orkes was gedirigeer deur Claudio Abbado. Na 'n wêreldwye afskeidstoer in Julie 2008, het die kwartet sy loopbaan beëindig.[8][9][10]

Literatuur en rolprente wysig

  • DIE ZEIT Klassik-Edition v.16 | Alban Berg Quartett. Die Zeit, Hamburg 2006, ISBN 3-47602216-1.
  • Dieter Rexroth, Rainer Wilker (Redakteure): Ludwig van Beethoven. The String Quartets. Alban Berg Quartet Alter Oper, Frankfurt, Cologne Filharmoniese Orkes, en Berliner Festspiele, 1987.
  • Franz Schubert: "Death and the Maiden" (met Dietrich Fischer-Dieskau) geregisseer deur Bruno Monsaingeon (EMI Records)
  • "The Alban Berg Quartett in Sint Petersburg 1991" Unitel Classica

Verwysings wysig

  1. Hierdie en die volgende twee paragrawe kom van Wolfgang Amadeus Mozart: Die 10 grossen Streichquartette - Alban Berg Quartett, Wien, Telefunken LP records 6.35485, 1-5 (5 LPs) GX. Insert, bl. 12 (Teldec Telefunken-Decca Schallplatten GmbH, 2000 Hamburg 19: 1979).
  2. Persoonlike brief van Lutosławski aan die Alban Berg Kwartet. "Letter to the ABQ" (in Japannees). n.d. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Maart 2016. Besoek op 15 Januarie 2015.
  3. Brief van Berio aan die Alban Berg Kwartet
  4. Die opinies is van Die Zeit (Hamburg), France Soir (Parys), Die Presse (Wene), The Observer (Londen) en San Francisco Chronicle. (Mozart Quartets, Telefunken LP insert, 1979: item ref 6.35485-00-501.)
  5. aron quartett (op die Duitse Wikipedia)
  6. artemis quartett Geargiveer 7 Julie 2011 op Wayback Machine
  7. Asthana, Anushka. "Arts and Entertainment". The Sunday Times (login required). London. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Junie 2011.
  8. Williams, Rory. "Calling it Quits. For the Alban Berg Quartet" (in Japannees). www.stringsmagazine.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Junie 2015. Besoek op 15 September 2014.
  9. "Beijing Today. Weekend". 5 Junie 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Julie 2011. Besoek op 17 Junie 2008.
  10. [1]

Eksterne skakels wysig