Catherine Taylor

Catherine Dorothea Taylor (gebore Sharpe, Birmingham, 4 Februarie 1914 – Kaapstad, 9 April 1992) was 'n Suid-Afrikaanse politikus en die Verenigde Party se Volksraadslid vir Wynberg van 31 Julie 1963, toe sy in 'n tussenverkiesing gewen het, tot sy in 1974 uit die VP bedank het oor die party se deelname aan die omstrede Schlebush-kommissie.

Catherine Taylor in 1954.

Persoonlike besonderhede

Toe sy twee jaar oud was, kom Taylor saam met haar vader, die aartsdeken Harold Stephen Sharpe, na Suider-Afrika waar hy om die beurt aartsdeken van Basoetoland, Pretoria en Suidwes-Afrika was tussen 1916 en 1937. In 1932 matrikuleer sy aan die St. Mary's Diocesan School for Girls in Pretoria en gaan studeer in Engeland aan die Bristol-universiteit in filosofie, tale, sielkunde en geskiedenis.

Op 5 September 1939, toevallig dieselfde dag waarop genl. Jan Smuts vir genl. J.B.M. Hertzog as premier opgevolg en die dag voordat Suid-Afrika oorlog teen Duitsland verklaar het aan die begin van die Tweede Wêreldoorlog, trou Taylor in Kaapstad met Lance Gordon Taylor. Twee seuns is uit die huwelik gebore: Michael sou 'n verslaggewer en skakelwesekonsultant word en Nicholas (Nick) 'n sanger van kabaret en ligte musiek, waaronder treffers soos "Liefde is 'n stille rivierstroom".

Politieke loopbaan

Taylor word in 1954 lid van die Kaaplandse Provinsiale Raad vir Wynberg en dien twee jaar as hoofsweep voordat sy voorsitter van die partykoukus en adjunkleier in die raad word. Op 31 Julie 1963 wen sy die tussenverkiesing vir die Volksraadsetel in dieselfde kiesafdeling teen P.J. Wolmarans van die Nasionale Party en D.B. Molteno van die Progressiewe Party met 'n meerderheid van 2 151 stemme bo Wolmarans. In 1966 se algemene verkiesing vergroot sy haar meerderheid, dié keer net teen die N.P. se G.P. van Zyl, tot 3 422. In 1970 vaar sy selfs beter en klop die N.P. se A. Koch met 'n meerderheid van 4 836. Van 1970 tot 1973 was sy die V.P. se woordvoerder oor onderwys.

Bedank uit V.P.

Sy besluit egter voor die algemene verkiesing van 1974 om haar nie weer in Wynberg verkiesbaar te stel nie en bedank uiteindelik uit die Verenigde Party oor hulle deelname aan die Schlebusch-kommissie. Hoewel sy die party se skaduminister van onderwys was, het die partyleier, sir De Villiers Graaff, haar nie afgevaardig om namens die VP in dié kommissie te dien nie. Hierna skryf sy haar outobiografie, If Courage Goes. My twenty years in South African politics, wat in 1976 deur Macmillan South Africa uitgegee is.

Bronne

• Potgieter, D.J. (red.) 1972. Standard Encyclopaedia of Southern Africa. Cape Town: Nasionale Opvoedkundige Uitgewery (Nasou).
• Schoeman, B.M. 1977. Parlementêre verkiesings in Suid-Afrika 1910-1976. Pretoria: Aktuele Publikasies.
• Taylor, Catherine. 1976. If courage goes. My twenty years in South African politics. Johannesburg: Macmillan South Africa.