Drietoonstrandloper
Die drietoonstrandloper (Calidris alba), in Afrikaans so benoem na aanleiding van sy drietoonpote, is 'n klein waadvoël en langafstandtrekvoël wat in die Noordelike winter suid na Suid-Amerika, Suid-Europa, Afrika en Australië vlieg, In Engels staan die voël as die Sanderling bekend afkomstig van die Ou Engelse sand-yrðling, wat "sandploegman" beteken.[2] Die genusnaam is van die Antieke Grieks kalidris of skalidris, 'n term wat deur Aristoteles gebruik is vir gryskleurige watervoëls. Die spesifieke, alba, is Latyns vir "wit".[3]
| Drietoonstrandloper | |
|---|---|
| |
| Drietoonstrandloper in Thailand. | |
| Wetenskaplike klassifikasie | |
| Domein: | |
| Koninkryk: | |
| Filum: | |
| Klas: | |
| Orde: | |
| Familie: | |
| Genus: | |
| Spesie: | C. alba
|
| Binomiale naam | |
| Calidris alba Pallas, 1764
| |
| |
| Broeigebied | |
Dié sirkumpolêre Arktiese broeivoël is 'n algemene somerbesoeker; veral aan die sandstrande van Suid-Afrika. Die streekbevolking is 85 000 voëls. Drietoonstrandlopers is sosiale diere in die winter en vorm soms groot swerms op kusmoddervlaktes of sandstrande.
In die lente eet die voëls wat noordwaarts van Suid-Amerika migreer, groot getalle hoefysterkrap-eiers in die Delawarebaai-omgewing. Hulle keer dan terug na hulle Hoë Arktiese broeiplekke, waar hulle 3 tot 4 eiers in 'n grondskraap lê. Op die broeigrond vreet hierdie voëls hoofsaaklik insekte en sommige plantmateriaal.
Die drietoonstrandloper is in 1764 deur die Duitse natuurkundige Peter Simon Pallas beskryf en is die binomiale naam Trynga alba gegee.[4][5][6]
Die voël is een van die spesies waarop die Ooreenkoms oor die Bewaring van Afrika-Eurasiese Migrerende Watervoëls (AEWA) van toepassing is.
Beskrywing
wysigHierdie voël is soortgelyk in grootte aan 'n dunlin, maar stewiger, met 'n dik snawel. Hulle is 19 – 21 cm lank, 45 - 90 g groot met 'n vlerkspan van 42 cm. Hulle kan uitgeken word van ander klein waadvoëls aan hulle tekort aan 'n agtertoon, asook hulle kenmerkende manier van hardloop op sandstrande: 'n "fietsry"-aksie met hulle pote, terwyl hulle kort-kort stop om klein krappe en ander klein ongewerwelde diere op te pik. Die drietoonstrandloper toon 'n sterk wit vlerkstaaf in vlug.
Die drietoonstrandloper is besonders wat sy veredos betref. Gedurende nie-broeiseisoen is die voëls wit van onder en vaal met 'n swart skouer en wit vlerkstreep van bo.[7] Dit is waar die Latynse naam "alba" vandaan kom. In die broeityd verander hulle vere egter na roesrooi en swart gespikkeld. Omdat hulle net gedurende hulle nie-broeiseisoen in Suid-Afrika te sien is (dus somer in die Suidelike halfrond en winter in die Noordelike halfrond), word hulle slegs aan hulle gewone wit-en-swart-verekleed geken. Die roesrooi en swart sal slegs in die Noordelike halfrond gedurende broeityd (dus hulle lente en somer) gesien kan word.
| Standaardgrootte[8][9] | |
|---|---|
| lengte | 180-220 mm |
| gewig | 60 g |
| vlerkspan | 430 mm |
| vlerk | 114,5-121,6 mm |
| stert | 47,3-53 mm |
| snawel | 22,5-26,6 mm |
| tarsus (poot) | 23,5-25,8 mm |
Fotogalery
wysig-
'n Drietoonstrandloper in Texas, VSA. -
'n Swerm op 'n strand.
Sien ook
wysig| Wikimedia Commons bevat media in verband met Sanderling. |
Bronnelys
wysig- Sasol Voëls van Suider-Afrika. Struik Nature. Vierde Uitgawe 2011. ISBN 978-1-77007-926-7
Verwysings
wysig- ↑ BirdLife International (2012). "Calidris alba". IUBN-rooilys van Bedreigde Spesies. Weergawe 2012.1. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur. Besoek op 16 Julie 2012.
{{cite web}}: Ongeldige|ref=harv(hulp) - ↑ Sanderling. Oxford English Dictionary (Online ed.). Oxford University Press.
- ↑ Jobling, James A (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. pp. 40, 84. ISBN 978-1-4081-2501-4.
- ↑ Peters, James Lee (1934). Check-list of Birds of the World. Volume 2. Vol. 2. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. p. 281 (Crocethia alba).
- ↑ Sherborn, C. Davies (1905). "The new species of birds in Vroeg's catalogue, 1764". Smithsonian Miscellaneous Collections. 47: 332–341 [341 No. 320]. Includes a transcript of the 1764 text.
- ↑ Rookmaaker, L.C.; Pieters, F.F.J.M. (2000). "Birds in the sales catalogue of Adriaan Vroeg (1764) described by Pallas and Vosmaer". Contributions to Zoology. 69 (4): 271–277. doi:10.1163/18759866-06904005.
- ↑ Drietoonstrandlopertjie. Woordeboek van die Afrikaanse Taal (WAT). Aanlyn weergawe. Pearson Uitgewers. Besoek op 26 November 2024.
- ↑ Godfrey, W. Earl (1966). The Birds of Canada. Ottawa: National Museum of Canada. pp. 164–165.
- ↑ Sibley, David Allen (2000). The Sibley Guide to Birds. New York: Knopf. p. 182. ISBN 0-679-45122-6.