Edred van Engeland
Edred (923 – 955) was van 946 tot met sy dood koning van Engeland. Hy was die seun van Eduard die Ouere en sy derde vrou, Eadgifu van Kent, en het sy broer Edmund I opgevolg.
| Edred | |
|---|---|
| Koning van Engeland | |
 | |
| Huis | Wessex |
| Regeer | 26 Mei 946 – 23 November 955 |
| Voorganger | Edmund I |
| Opvolger | Edwy |
| Gebore | 923; Wessex |
| Oorlede | 955; Somerset |
| Vader | Eduard die Ouere |
| Moeder | Eadgifu van Kent |
In die Anglo-Saxon Chronicle word vertel hoe hy Northumbrië in 946 onder sy beheer gekry het.[1] Hy het latere probleme in die noorde onderdruk deur Skandinawiese aanspraakmakers op die troon te verslaan.
Edred het ’n spysverteringsprobleem gehad wat veroorsaak het dat hy feitlik nie kon eet nie en dit het eindelik sy lewe geëis. Hy is op 23 November 955 in Frome, Somerset, dood.[2] Hy was ongetroud en is opgevolg deur sy broerskind Edwy.
Verwysings
wysig- Hierdie artikel is merendeels vertaal vanaf die Nederlandse Wikipedia-artikel nl:Edred