Ellison Shoji Onizuka (エリソン・ショージ・オニヅカ, 鬼塚 承次, Onizuka Shōji, 24 Junie 1946 – 28 Januarie 1986) was 'n Amerikaanse ingenieur, ruimtevaarder en USAF toetsvlieënier van Kealakekua, Hawaii wat suksesvol in die ruimte gevlieg het met die pendeltuig Discovery op missie STS-51-C. Hy en ses ander bemanningslede sterf terwyl hy in 1986 'n missiespesialis aan boord die ruimtependeltuig Challenger was, wat 'n katastrofiese stuwerfaling gehad het tydens die lansering van die STS-51-L-missie. Hy was die eerste Asiatiese Amerikaanse ruimtevaarder en die eerste persoon van Japannese afkoms in die ruimte.

Ellison Onizuka
Gebore
Ellison Shoji Onizuka

(1946-06-24)24 Junie 1946
Kealakekua, Hawaii, V.S.A.
Sterf28 Januarie 1986 (op 39)
NasionaliteitVlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State
Alma materUniversiteit van Colorado by Boulder
BeroepIngenieur, toetsvlieënier en ruimtevaarder
TitelKolonel, USAF

Lugmagloopbaan

wysig

Op 15 Januarie 1970 het Onizuka aktiewe diens aanvaar by die Amerikaanse Lugmag waar hy as 'n vlugtoetsingenieur en toetsvlieënier by die Sacramento Luglogistieke Sentrum by die McClellan-lugmagbasis gedien het. Hy het gewerk in toetsvlugprogramme en stelselsekuriteitsingenieurswese vir die F-84, F-100, F-105, F-111, EC-121 T, T-33, T-39, T-28 en A-1 .

Van Augustus 1974 tot Julie 1975 het Onizuka die US Air Force Test Pilot School bygewoon . In Julie 1975 is hy aan die vlugtoetssentrum by die Edwards-lugmagbasis in Kalifornië toegewys. Hy het 'n eskader-vlugtoetsingenieur by die USAF-toetsvlieënierskool geword, en het later as 'n bestuurder vir ingenieursondersteuning in die opleidingshulpbronafdeling gewerk. Sy pligte daar het bestaan uit instruksie en bestuur van die lugskipvloot (A-7, A-37, T-38, F-4, T-33 en Boeing KC-135 Stratotenker) wat gebruik word vir die Toetsvlieënierskool en Vlugtoetssentrum . Terwyl hy by die skool was, het hy meer as 1 700 vliegure geregistreer. [1]

NASA-loopbaan

wysig

Onizuka is in Januarie 1978 vir die ruimtevaarderprogram gekies en het in Augustus 1979 een jaar van evaluering en opleiding voltooi. Later het hy in die eksperimenteringspan, wenteltuigtoetsspan en die lanseerondersteuningspan by die Kennedy-ruimtesentrum vir die STS-1 en STS-2 gewerk.

Onizuka se eerste ruimtesending het op 24 Januarie 1985 plaasgevind, met die lansering van sending STS 51-C op pendeltuig Discovery, die eerste Ruimtependeltuigsending vir die Departement van Verdediging.Tydens die sending was hy verantwoordelik vir die aktiwiteite van die primêre loonvragte, wat die ontvouing van die Inertial Upper Stage (IUS) oppervlak ingesluit het. Na 48 wentelings om die Aarde, het Discovery op 27 Januarie 1985 by die Kennedy-ruimtesentrum geland. Hy het altesaam 74 uur in die ruimte voltooi. [1]

Onizuka is toegewys aan die missie STS 51-L op die Space Shuttle Challenger wat op 28 Januarie 1986 om 11:38:00 EST (16:38:00 UTC) vanaf Kennedy Ruimtesentrum opgestyg het. Die ander Challenger- bemanningslede was bevelvoerder Dick Scobee, vlieënier Michael J. Smith, sendingspesialiste Ronald McNair, Judith Resnik, en loonvragspesialiste Gregory Jarvis en Christa McAuliffe. Dit is vernietig toe 'n vlamstraal wat uit 'n soliede vuurpylversterker gelek het, die vloeibare waterstof-brandstoftenk 73 sekondes ná lansering gebars het. Al sewe bemanningslede het gesterf.

Ná die Challenger-ramp het ondersoek na die kajuit van die teruggewonde voertuig aan die lig gebring dat drie van die bemanningslede se Personal Egress Air Packs geaktiveer is: dié van Onizuka, sendingspesialis Judith Resnik en vlieënier Michael Smith. Die ligging van Smith se aktiveringskakelaar, aan die agterkant van sy sitplek, beteken dat óf Resnik óf Onizuka dit vir hom kon aktiveer. Dit is die enigste bewyse beskikbaar van die ramp wat wys Onizuka en Resnik gelewe het nadat die kajuit van die voertuig geskei het. As die kajuit egter druk verloor het, sou die pakke alleen nie die bemanning tydens die twee minute daling kon onderhou het nie. [2]

Onizuka is by die National Memorial Cemetery of the Pacific in Honolulu, Hawaii begrawe.[3] Ten tye van sy dood het hy die rang van luitenant-kolonel beklee. Hy is postuum bevorder tot die rang van kolonel. [4]

Verwysings

wysig
  1. 1,0 1,1 "ELLISON S. ONIZUKA (COLONEL, USAF), NASA ASTRONAUT (DECEASED)" (PDF). Januarie 2007. Besoek op 14 Mei 2021.
  2. Joseph P. Kerwin. "Letter from Joseph Kerwin to Richard Truly relating to the deaths of the astronauts in the Challenger accident". National Aeronautics and Space Administration. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Julie 2009. Besoek op 20 Oktober 2009.
  3. "National Cemetery Administration. U.S. Veterans Gravesites, ca.1775-2006". Provo, Utah, United States: The Generations Network, Inc. 2006.
  4. An Act To Authorize the President to Promote Posthumously the Late Lieutenant Colonel Ellison S. Onizuka to the Grade of Colonel.