Estiénne Barbier

Estiénne Barbier (* Bazoches, 1699 - † Kaapstad, 1739) was 'n Fransgebore VOC-soldaat wat in die Kaap tereggestel is en wie se liggaamsdele in die openbaar uitgestal is as 'n afskrikmaatreël.

Barbier was afkomstig van Bazoches naby Orléans, Frankryk, waar hy omstreeks 1699 gebore is. Nadat hy 'n tyd lank in Zeeland gewoon het sluit hy by die VOC aan as 'n soldaat. Hy vertrek op 8 Junie 1734 op die skip 't Huys te Rijnsburg na Kaapstad waar hy op 31 Oktober 1734 aankom. Barbier beland sommer gou in die moeilikheid in die Kaap. In Mei 1735 is hy in siviele arres geplaas nadat hy, terwyl hy dronk was, lasterlike uitlatings gemaak het oor luitenant Rudolf Sigfrid Alleman. 'n Tweede siviele saak is teen hom gemaak, terwyl die eerste nog aan die gang was, vir beweerde laster teen Godfried Lodewijk Kok. Barbier se verset teen die Raad na die uitspraak in die Kok-saak lei daartoe dat hy vir 21 dae in die Donker Gat opgesluit word. Die vonnis is verleng en 'n verdere vonnis is opgelê vir die Alleman-saak.

Op die ou einde ontsnap Barbier op 24 of 25 Maart 1738. Nadat hy aanvanklik van plan was om per skip na Nederland terug te keer, vlug hy na Drakenstein waar hy elf maande by die weduwee Elisabeth Cellier (weduwee van Josué Cellier, wat ook heet vanaf Orléans, Frankryk) en by ander boere deurbring. Aan die einde van Augustus 1738 reis hy saam met Hendrik Ras en ander boere verder die binneland in. Hy raak betrokke by koloniste wat ongelukkig voel oor die beslaglegging van hulle vee ná 'n veeruil-ekspedisie met die Khoi in die binneland. In 'n sogenaamde "rekwes" aan die Raad van Justisie kla hulle oor die plaaslike landdros Lourens. Hendrik Swellengrebel beveel aan dat hulle hulle klagtes met landdros Lourens opneem. Op 1 Maart 1739 bring hulle 'n "Avis van groot importentie" teen die kerkdeur in Drakenstein aan. Barbier word voëlvry verklaar en die res moet hulle binne 'n maand aanmeld. In die lig van Barbier se gewildheid en uit vrees vir geweld onderneem die Politieke Raad later op 21 Maart om Barbier nie gewelddadig te vervolg nie en dié wat help om hom vas te trek, kwyt te skeld.

Op 14 April word Swellengrebel aangestel as goewerneur. Vyftien van Barbier se ondersteuners word kwytgeskeld van hulle skuld teenoor die Politieke Raad ná hulle deelname aan 'n strafekspedisie teen die Boesmans. Barbier bly vir nog vele maande voortvlugtend en skryf in dié tyd twee briewe waarin hy die koloniste verder aanhits. Een van die briewe wat hy geskryf en aan die deur van die NG kerk in die Paarl vasgespyker het, het uiteindelik gelei tot sy inhegtenisneming.

Op 9 September 1739 word hy op Roode Zand in hegtenis geneem, na die Kaap gebring en in die Donker Gat opgesluit. Op 12 November word hy tot die dood veroordeel. Die uitspraak stel ook dat hy aan 'n kruis gebind moet word, sy regterhand en kop afgekap moet word en sy liggaam in vier gedeel moet word. Die vonnis word op 14 November 1739 voltrek. Sy kop en hand is in "de roodesands Cloof" geplaas en die ander vier dele langs ander hoofweë.

Bron

• Saunders, Christopher C. (raadgewende red.), An Illustrated Dictionary of South African History, Ibis Books and Editorial Services cc, Sandton, 1994.