Evangelies-Lutherse Kerk in Namibië (DELK)

Die Evangelies-Lutherse Kerk in Namibië (DELK) is die kerkverband in Namibië waartoe die meeste Duitssprekende inwoners behoort. Dit het sowat 5 200 lidmate (uit 'n geskatte Duitse bevolking van 24 000) in 14 gemeentes, wat deur nagenoeg sewe predikante bedien word. Die kerk bedryf drie ouetehuise en twee preprimêre skole. (DELK staan vir Duitse Evangelies-Lutherse Kerk).

Die Christuskerk, Windhoek, huisves die oudste Duitse gemeente in Namibië. Die kerkgebou is van 1907 tot 1910 opgerig volgens die plan van die eerste argitek wat in Namibië gebore is, Gottlieb Redecker, en die kerktoring is 24 m hoog.

Swakopmund se Duitse gemeente is in 1905 deur die toedoen van die sendeling Heinrich Vedder gestig terwyl oorlog tussen die inheemse bevolking en Duitse koloniale magte kerkstigting in die binneland gehoed het.

Lüderitz se Duitse gemeente is in 1909 gestig.

Die Duitse Evangelies-Lutherse kerk op Maltahöhe.

Die Lukaskirche in Windhoek is die tweede kerkgebou van die ELKIN (DELK) in die Namibiese hoofstad. Die Rynse Sendinggenootskap het dit in 1908 opgerig. Die kerk is sowat 16 x 8 m groot en bied sitplek aan 150 mense.

Aanloop

Die geskiedenis van die ELKIN (DELK) hou nou verband met die werk van die Rynse Sendinggenootskap. In 1842 het die eerste Rynse sendelinge uit Suid-Afrika aangekom in ’n land waarvan toe nog bitter min bekend was. Hulle het dit as hul roeping beskou om die evangelie aan die inheemse bevolking te verkondig, hulle op te voed en tot bekering te bring.

Eerste gemeente

Begin 1896 is die eerste Duitse Evangeliese gemeente in Windhoek gestig en om praktiese redes sluit dié gemeente aan by die Evangeliese Kerk van Pruise.

Verdere ontwikkeling

Die uitbraak van die Herereo- en Namaoorlog van 1904/’05 teen die Duitse koloniale bewind het die stigting van nog gemeentes verhinder tot amper aan die einde van die gewapende stryd toe die nedersetters en soldate kon terugkeer na hul woonplekke. ’n Uitsondering was Swakopmund omdat die kus die oorlog vrygespring het. Onder die leiding van dr. Heinrich Vedder, welbekende in die geskiedenis van die sending en kerk in Suidwes-Afrika/Namibië, is die gemeente op Swakopmund in 1905 gestig. Ná die einde van die oorlog ontstaan ook gemeentes op Karibib, Lüderitz, Omaruru en Otjiwarongo. Die jongste gemeente van die latere DELK is in 1934 op Outjo gestig.

Tot in die middel van die sestigerjare is die meeste Duitssprekende gemeentes deur sendelinge van die Rynse Sendinggenootskap bedien. Hulle het ’n sogenaamde dubbele amp beklee omdat hulle verantwoordelik was vir sowel die sending- as die moedergemeente. Net op groot plekke, soos Windhoek, Swakopmund en Tsumeb, was daar permanente predikante uitsluitlik vir die Duitstalige gemeente. Nog altyd was die geestelike versorging van mense op plase ook die leraar se verantwoordelikheid.

Aan die einde van die Tweede Wêreldoorlog breek ’n onsekere tyd vir die Duitse gemeentes aan. Vele lidmate is op bevel van die Suid-Afrikaanse owerheid gedeporteer. Die voortbestaan van die gemeentes het in gedrang gekom. Daarom vind die eerste sinode, belê deur ds. Ebers in die Christuskerk, Windhoek, groot aanklank. Nie net het wyd verstrooide predikante die eerste keer byeengekom nie; die gemeentes het nou ook die moontlikheid ingesien om saam te span as die Duitse Evangeliese Sinode van Suidwes-Afrika. Op hierdie sinode is ds. Ebers verkies as eerste Landespropst (provost van die land) van die Duitssprekende gemeentes.

Na selfstandigheid

Nog twee maal is belangrike vergaderings van die Duitse gemeentes in die Christuskerk, Windhoek, gehou.

In Julie 1958 besluit die sinode om ’n grondwet vir die kerke op te stel wat op alle gemeentes van toepassing sou wees en wat sou lei tot die stigting van ’n onafhanklike Duitse Evangelies-Lutherse Kerk in Suidwes-Afrika (DELK). Op 30 Mei 1960 kom die gemeentes vir die eerste sinode van die DELK byeen. Oorspronklik het die gemeentes in verband gestaan met die Pruisiese Kerk en later die Oberkirchenrat van Charlotte, Berlyn. Sedert 1961 staan die onafhanklike DELK in vennootskap met die Evangeliese Kerk in Duitsland (EKD). Dit help die DELK met die plasing van geestelikes uit Duitsland omdat daar in Namibië ’n tekort is aan predikante.

In 1992, twee jaar ná Namibië se onafhanklikheid, het die kerk besluit om sy naam te verander na Evangeliese Lutherse Kerk in Namibië (DELK). Die volle naam getuig van die gemeenskaplike grond met die ander Lutherse kerke in Namibië, terwyl DELK verwys na die oorsprong van die Kerk. ELKIN (DELK) is nie ’n uitheemse Duitse kerk nie, maar ’n inheemse kerk in Namibië met ’n oorwegend Duitse karakter.

Streke en gemeentes

• Windhoek: Christuskerk (1896), Lukaskirche (Klein Windhoek)
• Kus: Swakopmund/Hentiesbaai (1905), Walvisbaai (1927)
• Sentraal: Okahandja (1927), Gobabis/Hochfeld (1928)
• Sentraal-Noorde: Omaruru/Kalkfeld (1909), Otjiwarongo (1909), Outjo/Kamanjab (1932)
• Noorde: Grootfontein (1910), Tsumeb (1911), Otavi (1911)
• Suide: Maltahöhe/Mariental, Lüderitzbucht/Helmeringhausen (1909)

Bronne

• (de) Die geskiedenis van die ELKIN (DELK) op sy webtuiste.

Eksterne skakels

• Die kerk se Facebook-blad.