Ferdinand Hartzenberg
Ferdinand Hartzenberg (8 Januarie 1936 - 12 Maart 2021) was 'n regse Suid-Afrikaanse politikus en die tweede en laaste leier van die Konserwatiewe Party in Suid-Afrika tussen 1993 tot sy samesmelting met die Vryheidsfront in 2004.
Ferdi Hartzenberg | |
Minister van Onderwys en Opleiding
| |
Ampstermyn 1979 – 1982 | |
President | P.W. Botha |
---|---|
Adjunkminister van Bantoe-administrasie en -ontwikkeling
| |
Ampstermyn 1978 – 1979 | |
Leier van die Konserwatiewe Party
| |
Ampstermyn April 1993 – 2003 | |
Voorafgegaan deur | Dr. Andries Treurnicht |
Opgevolg deur | Amp afgeskaf |
Persoonlike besonderhede
| |
Gebore | 8 Januarie 1936 Lichtenburg, Suid-Afrika |
Sterf | 12 Maart 2021 (op 85) Lichtenburg |
Politieke party | NP (1959–1982) KP (1982–2003) VF+ (2003 - ) |
Alma mater | Universiteit van Pretoria |
Hartzenberg is in 1936 in Lichtenburg gebore en het skool gegaan op Sannieshof Primêre Skool en die Hoër Volkskool in Potchefstroom. Aan die Universiteit van Pretoria verwerf hy die volgende grade: B.Sc. (Landbou), M.Sc. (Landbou), D.Sc. (Landbou). Hy het ’n aktiewe rol gespeel op die Verteenwoordigende Studenteraad en die Afrikaanse Studentebond en het vir die Nasionale Party (NP) tydens verkiesingsveldtogte gewerk.
Vanaf 1959–1960 dien hy as sekretaris van die NP-streeksraad vir Rissik en later op die Afdelingsraad vir Lichtenburg. In 1964 is hy in die Transvaalse Provinsiale Raad benoem. In 1970 het hy LV vir Lichtenburg geword.
In 1976 is hy aangestel as adjunkminister van Bantoe-administrasie en -ontwikkeling en is in 1979 bevorder tot Minister van Onderwys en Opleiding in die regering van P.W. Botha, 'n pos wat hy tot Maart 1982 beklee het. As een van die meer konserwatiewe lede van die regerende Nasionale Party (NP) was hy ontevrede oor die beleid van magsdeling wat Botha voorgestaan het in terme van ’n parlement waarin Blankes, Indiërs en Kleurlinge sou deelneem. Saam met dr. Andries Treurnicht en ander NP-lede, het hy die NP in 1982 verlaat om die Konserwatiewe Party (KP) te stig. Hartzenberg is as adjunkleier van die nuwe party verkies.
Hartzenberg het die leier van die KP geword na Treurnicht se dood in April 1993. Hy het dus die hoof van die amptelike opposisie in die Blanke kamer van die Suid-Afrikaanse Parlement geword, ’n posisie wat hy beklee het tot die eerste demokratiese verkiesing in April 1994.
Die Konserwatiewe Party het geweier om aan die algemene verkiesing van 1994, deel te neem en het daarmee hul parlementêre verteenwoordiging verloor. Sonder enige parlementêre verteenwoordiging het die KP vinnig sy steunbasis verloor, met die konserwatiewes wat deur genl. Constand Viljoen van die Vryheidsfront verteenwoordig is. Aan die einde van 2003 het die KP saamgesmelt met die Vryheidsfront en die Afrikaner Eenheidsbeweging om ’n nuwe party bekend as die Vryheidsfront Plus (VF+) te stig. Hartzenberg het egter op daardie stadium uit die aktiewe politiek getree.