François Mauriac

François Charles Mauriac (11 Oktober 1885 - 1 September 1970) was 'n Franse romanskrywer, dramaturg, kritikus, digter en joernalis, 'n lid van die Académie française (vanaf 1933) en wenner van die Nobelprys vir Letterkunde (1952). Hy word in 1958 bekroon met die Groot Kruis van die Légion d'honneur. Hy was 'n lewenslange Katoliek.

François Mauriac
Mauriac in 1933
Gebore	François Charles Mauriac 11 Oktober 1885 Bordeaux, Frankryk
Sterf	1 September 1970 (op 84) Parys, Frankryk
Nasionaliteit	Frankryk
Beroep	Romanskrywer, dramaturg, kritikus, digter en joernalis
Bekend vir	Thérèse Desqueyroux
Handtekening

Biografie

François Charles Mauriac is gebore in Bordeaux, Frankryk. Hy studeer letterkunde aan die Universiteit van Bordeaux en gradueer in 1905, waarna hy na Parys verhuis om voor te berei vir nagraadse studie aan die École des Chartes.

Op 1 Junie 1933 word hy verkies tot lid van die Académie française, en volg Eugène Brieux op.

Hy was 'n voormalige ondersteuner van die Action Francaise en het tydens die Spaanse Burgeroorlog na links gedraai en die Katolieke Kerk gekritiseer vir die steun van Generaal Francisco Franco. Hy het Petain kort ná die val van Frankryk ondersteun, maar het hom in Desember 1941 by die verset aangesluit. Hy was die enigste lid van die Académie française wat 'n versetteks saam met die Editions de Minuit gepubliseer het.

Mauriac het onmiddellik na die bevryding van Frankryk na die Tweede Wêreldoorlog 'n bitter geskil met Albert Camus gehad. Camus het destyds die versetkoerant Combat (daarna daagliks tot 1947) geredigeer, terwyl Mauriac 'n rubriek vir Le Figaro geskryf het. Camus het gesê dat die nuut-bevryde Frankryk alle Nazi-medewerkerselemente moet suiwer, maar Mauriac het gewaarsku dat sulke geskille ter wille van nasionale versoening tersyde gestel moet word. Mauriac twyfel ook dat geregtigheid onpartydig of nie-emosieel sou wees, gegewe die emosionele onrus van bevryding. Ondanks die feit dat hy deur Robert Brasillach gekritiseer is, het hy 'n veltog teen sy teregstelling gevoer.

Mauriac het ook 'n bitter openbare dispuut gehad met Roger Peyrefitte, wat die Vatikaan in boeke soos Les Clés de saint Pierre (1953) gekritiseer het. Mauriac het gedreig om te bedank uit die koerant waarmee hy destyds gewerk het (L'Express) as hulle nie ophou om advertensies vir Peyrefitte se boeke te plaas nie. Die rusie is vererger deur die vrystelling van die filmaanpassing van Les Amitiés Particulières van Peyrefitte en het uitgeloop op 'n onheilspellende ope brief van Peyrefitte waarin hy Mauriac van homoseksuele neigings beskuldig en hom 'n "Tartuffe (skynheilige)" noem.

Mauriac was gekant teen die Franse heerskappy in Vietnam, en veroordeel die gebruik van marteling deur die Franse leër in Algerië ten sterkste.

In 1952 wen hy die Nobelprys vir letterkunde "vir die diep geestelike insig en die artistieke intensiteit waarmee hy in sy romans die drama van die menslike lewe binnegedring het". Hy word in 1958 bekroon met die Groot Kruis van die Légion d'honneur. Hy publiseer 'n reeks persoonlike memoires en 'n biografie van Charles de Gaulle. Mauriac se volledige werke is tussen 1950 en 1956 in twaalf volumes gepubliseer. Hy het Elie Wiesel aangemoedig om oor sy ervarings as 'n Jood tydens die Holocaust te skryf, en die voorwoord geskryf vir Elie Wiesel se boek Night.

Hy was die vader van die skrywer Claude Mauriac en oupa van Anne Wiazemsky, 'n Franse aktrise en skrywer wat met die Franse regisseur Jean-Luc Godard getrou het en gewerk het.

François Mauriac is op 1 September 1970 in Parys oorlede en is in die Cimetière de Vemars, Val d'Oise, Frankryk, begrawe.

Toekennings en eerbewyse

• 1926 — Grand Prix du roman de l'Académie française

• 1933 — Lid van die Académie française

• 1952 — Nobelprys vir letterkunde

• 1958 — Groot Kruis van die Légion d'honneur

Werke

Romans, novelle en kortverhales

• 1913 – L'Enfant chargé de chaînes («Young Man in Chains», tr. 1961)
• 1914 – La Robe prétexte («The Stuff of Youth», tr. 1960)
• 1920 – La Chair et le Sang («Flesh and Blood», tr. 1954)
• 1921 – Préséances («Questions of Precedence», tr. 1958)
• 1922 – Le Baiser au lépreux («The Kiss to the Leper», tr. 1923 / «A Kiss to the Leper», tr. 1950)
• 1923 – Le Fleuve de feu («The River of Fire», tr. 1954)
• 1923 – Génitrix («Genetrix», tr. 1950)
• 1923 – Le Mal («The Enemy», tr. 1949)
• 1925 – Le Désert de l'amour («The Desert of Love», tr. 1949) (Awarded the Grand Prix du roman de l'Académie française, 1926.)
• 1927 – Thérèse Desqueyroux («Thérèse», tr. 1928 / «Thérèse Desqueyroux», tr. 1947 and 2005)
• 1928 – Destins («Destinies», tr. 1929 / «Lines of Life», tr. 1957)
• 1929 – Trois Récits 'n bundel van drie stories: Coups de couteau, 1926; Un homme de lettres, 1926; Le Démon de la connaissance, 1928
• 1930 – Ce qui était perdu («Suspicion», tr. 1931 / «That Which Was Lost», tr. 1951)
• 1932 – Le Nœud de vipères («Vipers' Tangle», tr. 1933 / «The Knot of Vipers», tr. 1951)
• 1933 – Le Mystère Frontenac («The Frontenac Mystery», tr. 1951 / «The Frontenacs», tr. 1961)
• 1935 – La Fin de la nuit («The End of the Night», tr. 1947)
• 1936 – Les Anges noirs («The Dark Angels», tr. 1951 / «The Mask of Innocence», tr. 1953)
• 1938 – Plongées A volume of five stories: Thérèse chez le docteur, 1933 («Thérèse and the Doctor», tr. 1947); Thérèse à l'hôtel, 1933 («Thérèse at the Hotel», tr. 1947); Le Rang; Insomnie; Conte de Noël.
• 1939 – Les Chemins de la mer («The Unknown Sea», tr. 1948)
• 1941 – La Pharisienne («A Woman of Pharisees», tr. 1946)
• 1951 – Le Sagouin («The Weakling», tr. 1952 / «The Little Misery», tr. 1952) (A novella)
• 1952 – Galigaï («The Loved and the Unloved», tr. 1953)
• 1954 – L'Agneau («The Lamb», tr. 1955)
• 1969 – Un adolescent d'autrefois («Maltaverne», tr. 1970)
• 1972 – Maltaverne (die onvoltooide opvolg op sy vorige roman)

Toneelstukke

• 1938 – Asmodée («Asmodée; or, The Intruder», tr. 1939 / «Asmodée: A Drama in Three Acts», tr. 1957)
• 1945 – Les Mal Aimés
• 1948 – Passage du malin
• 1951 – Le Feu sur terre

Digkuns

• 1909 – Les Mains jointes
• 1911 – L'Adieu à l'Adolescence
• 1925 – Orages
• 1940 – Le Sang d'Atys

Memoirs

• 1931 – Holy Thursday: an Intimate Remembrance
• 1960 – Mémoires intérieurs
• 1962 – Ce Que Je Crois
• 1964 – Soirée Tu Danse

Biografie

• 1937 – Life of Jesus

Essays en kritiek

• 1919 – Petits Essais de Psychologie Religieuse: De quelques coeurs inquiets. Paris: Societe litteraire de France. 1919.
• 1936 - “God and Mammon” in ‘Essays in Order: New Series, No. 1’. Edited by Christopher Dawson and Bernard Wall. Published in London by Sheed & Ward
• 1961 – Second Thoughts: Reflections on literature and on Life (tr. by Adrienne Foulke). Darwen Finlayson
• François Mauriac on Race, War, Politics, and Religion: The Great War Through the 1960s. Washington, D.C.: Catholic University of America Press. 2016. ISBN 978-0-8132-2789-4. Edited and translated by Nathan Bracher.

Eksterne skakels

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie François Mauriac.

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.