Frederik I (Barbarossa)
Frederik I (Duits: Friedrich I., Italiaans: Federico I; 1122 – 10 Junie 1190), ook bekend as Frederik Barbarossa (Italiaans: Federico Barbarossa), was vanaf 2 Januarie 1155 tot sy dood op 10 Junie 1190 die Keiser van die Heilige Romeinse Ryk. Hy was op 4 Maart 1152 by Frankfurt verkies as die Koning van Duitsland en op 9 Maart 1152 in Agen bekroon. Hy was op 24 April 1155 in Pavia as die Koning van Italië bekroon en op 18 Junie 1155 as Keiser deur Pous Adrianus IV in Rome. Twee jaar later het die term sacrum (Latyn) ("heilig") vir die eerste keer in verband met sy ryk verskyn. [1] Hy was later, op 30 Junie 1178, formeel by Arles as Koning van Boergondië gekroon. Hy was Barbarossa (Italiaans) genoem deur die noordelike Italiaanse stede welke hy gepoog het om te beheer: Barbarossa beteken "rooibaard" in Italiaans;[2] in Duits was hy bekend as Keiser Rotbart, wat dieselfde betekenis dra.
| Frederik Barbarossa | |
|---|---|
 'n Goue borsbeeld van Frederik I, gegee aan sy peetpa Otto van Cappenberg in 1171. Dit was gebruik as 'n relikwie in die Cappenberg Abdy. | |
| Keiser van die Heilige Romeinse Ryk | |
| Heerskappy | 2 Januarie 1155 – 10 Junie 1190 |
| Voorganger | Lothar III, Keiser van die Heilige Romeinse Ryk |
| Opvolger | Henri VI, Keiser van die Heilige Romeinse Ryk |
| Koning van Italië | |
| Heerskappy | 1155 – 10 Junie 1190 |
| Kroning | 24 April 1155, Pavia |
| Voorganger | Konrad III |
| Opvolger | Henri VI, Keiser van die Heilige Romeinse Ryk |
| Koning van Duitsland | |
| Heerskappy | 4 Maart 1152 – 10 Junie 1190 |
| Kroning | 9 Maart 1152, Agen |
| Voorganger | Konrad III van Duitsland |
| Opvolger | Henri VI, Keiser van die Heilige Romeinse Ryk |
| Koning van Boergondië | |
| Heerskappy | 1152 – 10 Junie 1190 |
| Kroning | 30 Junie 1178, Arles |
| hertog van Swabe | |
| Heerskappy | 6 April 1147 - 4 Maart 1152 |
| Voorganger | Frederik II, Hertog van Swabe |
| Opvolger | Frederik IV, Hertog van Swabe |
| Gebore | 1122 |
| Oorlede | 10 Junie 1190 Saleph Rivier, Armeense Koninkryk van Cilicië |
| Begrafnis |
|
| Eggenoot | |
| Huis | Hohenstaufen |
| Vader | Frederik II, Hertog van Swabe |
| Moeder | Judith van Bavaria |
| Religie | Rooms Katoliek |
Voor sy keiserlike verkiesing, was Frederik die Hertog van Swabe (1147–1152, synde as Frederik III). Hy was die seun van Frederik II, Hertog van Swabe van die Hohenstaufen dinastie en Judith van Bavaria, Hertogin van Swabe, dogter van Henri IX, Hertog van Bavaria, van die mededingende Huis van Welf. Frederik het dus afgestam van die twee leidende families in Duitsland, wat hom 'n aanvaarbare keuse vir die Ryk se Prinslike Elektors gemaak het.
Geskiedkundiges beskou Frederik I as die Heilige Romeinse Ryk se grootste middeleeuse keisers. Hy het karakteristieke gehad wat hom byna bomenslik aan sy teenstanders laat voorkom het. Sy langlewendheid, ambisie, buitengewone vaardighede as dit by organisasie kom, sy skerpsinnigheid op die oorlogsveld en sy politiese skerpsinnigheid het hom as byna bomenslik laat voorkom. Sy bydrae tot die samelewing en kultuur van Sentraal-Europa sluit die hervestiging van die Corpus Juris Civilis (Latyn), oftewel die Romeinse opperheerskappy van die reg, in, wat as teenvoeter vir die pouslike mag gedien het wat die Duitse state sedert die beëindiging van die Inhuldigings-kontroversie gedomineer het.
Frederik I het in 1190 in Klein-Asie beswyk terwyl hy in beheer was van 'n Leër tydens die Derde Kruistog.
NotasWysig
| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal. |
VerwysingsWysig
- ↑ Peter Moraw, Heiliges Reich, in: Lexikon des Mittelalters, Munich & Zurich: Artemis 1977–1999, vol. 4, bls. 2025–28.
- ↑ Iba, Johnson (2015), p. 29