Grysborsboomekster

Die grysborsboomekster (Dendrocitta formosae) is ’n Asiatiese boomekster, ’n mediumgroot lid van die familie Kraaiagtiges. Hulle kom wydverspreid voor aan die voorheuwels van die Himalaja in die Indiese Subkontinent en ook verder weg tot in Indo-China, Suid-China en Taiwan. Die bevolkings se vere verskil en daar is verskeie subspesies.

Grysborsboomekster
Die subspesie formosae van Taiwan
Wetenskaplike klassifikasie
Koninkryk:
Filum:
Klas:
Orde:
Familie:
Genus:
Spesie:
D. formosae

(Swinhoe, 1863)
Binomiale naam
Dendrocitta formosae
Subspesies
Sinonieme

D. himalayensis

Die voëls is omnivore wat in woude en digte plantegroei floreer. Hulle kom dikwels saam met die witkeellystergaai in ’n gemengde swerm voor. Hulle werk stelselmatig saam deur die woude, bergrose, eike en ander breëblaarbome, veral soggens.

Beskrywing

wysig
 
’n Grysborsboomekster van Indië

Grysborsboomeksters is sowat 36-40 cm lank en weeg omtrent 89-121 g.[2] Hulle is net so groot soos die ander Dendrocitta-spesies en lyk anders vanweë die grys kleur van hul hele lyf. Somme rasse het ’n wit lyf en swart stert.

Die voël se gesig en keel is donker en swart. Die rug en agternek is gryserig en die swart vlerke het ’n prominente wit vlek.[3] Die snawel is swart, die bene swartbruin en die oë rooi of rooibruin. Die mannetjies en wyfies lyk eenders. Die jong voëls is dowwer, met ’n bruin agternek en al die vere het rooibruin punte.[2]

Die spesie kom oor ’n groot gebied voor en verskil effens van streek tot streek wat die kleur en lengte van die stert betref. Daar is al voorgestel dat die spesie ’n superspesie vorm saam met Dendrocitta occipitalis en Dendrocitta cinerascens.[4]

Verspreiding en habitat

wysig

Die grysborsboomekster word ’n groot verskeidenheid habitats aangetref, insluitende woude, landerye en menslike omgewings. Hulle is versprei oor die voorheuwels van die Himalaja, die Oos-Ghats (Indië), Bangladesj,[5] Birma, Thailand, China, Hainan, Taiwan en Noord-Indo-China.[2]

Verwysings

wysig
  1. "Dendrocitta formosae". IUBN-rooilys van Bedreigde Spesies. Weergawe 2013.2. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur. 2012. Besoek op 3 Maart 2018. {{cite web}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  2. 2,0 2,1 2,2 Madge, Steve (2010). Crows and Jays. A&C Black. pp. 113–114. ISBN 9781408131695.
  3. Rasmussen PC; JC Anderton (2005). Birds of South Asia: The Ripley Guide. Volume 2. Smithsonian Institution & Lynx Edicions. pp. 595–596.
  4. Dickinson, E.C.; S. Eck; J. Martens (2004). "Systematic notes on Asian birds. 44. A preliminary review of the Corvidae". Zool. Verh. Leiden. 350: 85–109. {{cite journal}}: Onbekende parameter |last-author-amp= geïgnoreer (hulp)
  5. http://www.iucnredlist.org/details/22705839/0

Eksterne skakels

wysig