HD 37974 (of R126) is 'n veranderlike B[e]-hiperreus[nota 1] in die naburige sterrestelsel die Groot Magellaanse Wolk. Dit word omring deur 'n onverwagte stofskyf.

HD 37974
'n Kunstenaar se voorstelling van die ster in vergelyking met die Son en ons planete (nie volgens skaal nie).
'n Kunstenaar se voorstelling van die ster in vergelyking met die Son en ons planete (nie volgens skaal nie).
Sterrebeeld Swaardvis
Spektraaltipe B0,5Ia+[1]
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 05h 36m 25.843s[2]
Deklinasie –69° 22′ 55.90″[2]
Skynmagnitude (m) 10,95[3]
Absolute magnitude (M) -8,4[4]
B-V-kleurindeks  +0,15[3]
U-B-kleurindeks  -0,88[3]
Besonderhede
Massa (M) 70
Ligsterkte (L) 1 400 000
Temperatuur (K) 22 500
Eienskappe
Veranderlikheid Helder blou veranderlike (LBV)?[4][5]
Ander name
RMC 126, R 126, HD 37964, GSC 09167-00518, AL 361, GV 408, MSX LMC 890, CPD-69°420, MWC 123, LHA 120-S 127, LI-LMC 1413, LMC V3566; 2MASSJ05362586-6922558[5][6]
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

Eienskappe wysig

R126 is 'n swaar, helder ster met verskeie ongewone eienskappe. Dit toon die B[e]-verskynsel, waar ontoelaatbare emissielyne in die spektrum voorkom vanweë 'n groot hoeveelheid sirkumstellêre materiaal. Die spektrum toon ook normale (toelaatbare) emissielyne wat in digter materiaal naby die ster gevorm word, en dit dui op 'n sterk sterwind.[7] Die spektrum toon ook lyne wat op 'n stowwerige skyf dui.[1]

Die ster self is 'n warm superreus met 'n massa van vermoedelik sowat 70 keer dié van die Son en 'n ligsterkte van sowat 'n miljoen keer die Son s'n. Dit is so groot en helder dat dit materiaal 'n miljard keer so vinnig as die Son verloor. In 25 000 jaar sal dit meer materiaal verloor as wat die Son bevat.[8]

Dit sal na verwagting oor 'n paar honderduisend jaar tot 'n Wolf-Rayetster ontwikkel.

Stowwerige skyf wysig

Die stofskyf om R126 is verbasend, want sulke swaar sterre word beskou as ongeneë om planete te vorm vanweë die sterk sterwinde wat dit moeilik maak vir deeltjies om saamgepers te word. Die nabygeleë superreus HD 268835 toon dieselfde eienskappe en het vermoedelik ook 'n stofskyf.[1]

Die skyf strek om die ster tot omtrent 60 keer so ver as Pluto se wentelbaan om die Son en bevat moontlik net soveel materiaal as die hele Kuipergordel. Dit is onduidelik of so 'n skyf die begin- of eindstadiums van planeetvorming verteenwoordig.[9]

Veranderlikheid wysig

R126 se helderheid wissel onvoorspelbaar met sowat 0,6 magnitude oor tydperke van tientalle tot honderde dae. Die vinniger wisselings is tipies van α Cygni-veranderlikes, ongereeld pulserende superreuse.

Die stadiger wisselings gaan gepaard met veranderings in die ster se kleur: rooier wanneer dit helderder is – tipies van die S Doradus-fases van helder blou veranderlikes.[4]

Notas wysig

  1. B[e]-sterre is B-tipe sterre met ontoelaatbare spektraallyne.

Verwysings wysig

  1. 1,0 1,1 1,2 Kastner, J. H.; Buchanan, C. L.; Sargent, B.; Forrest, W. J. (2006). "SpitzerSpectroscopy of Dusty Disks around B\e] Hypergiants in the Large Magellanic Cloud". The Astrophysical Journal. 638 (1): L29–L32. Bibcode:2006ApJ...638L..29K. doi:10.1086/500804.
  2. 2,0 2,1 Høg, E.; Fabricius, C.; Makarov, V. V.; Urban, S.; Corbin, T.; Wycoff, G.; Bastian, U.; Schwekendiek, P.; Wicenec, A. (2000). "The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars". Astronomy and Astrophysics. 355: L27. Bibcode:2000A&A...355L..27H. doi:10.1888/0333750888/2862.
  3. 3,0 3,1 3,2 Ducati, J. R. (2002). "VizieR Online Data Catalog: Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system". CDS/ADC Collection of Electronic Catalogues. 2237. Bibcode:2002yCat.2237....0D.
  4. 4,0 4,1 4,2 Van Genderen, A. M.; Sterken, C. (2002). "Light variations of massive stars (alpha Cyg variables). XVIII. The B[e] supergiants S 18 in the SMC and R 66 = HDE 268835 and R 126 = HD 37974 in the LMC". Astronomy and Astrophysics. 386 (3): 926. Bibcode:2002A&A...386..926V. doi:10.1051/0004-6361:20020360.
  5. 5,0 5,1 Samus, N. N.; Durlevich, O. V.; et al. (2009). "VizieR Online Data Catalog: General Catalogue of Variable Stars (Samus+ 2007-2013)". VizieR On-line Data Catalog: B/GCVS. Oorspronklik in: 2009yCat....102025S. 1. Bibcode:2009yCat....102025S.
  6. "RMC+126", SIMBAD (Centre de Données astronomiques de Strasbourg), https://simbad.cds.unistra.fr/simbad/sim-id?Ident=RMC+126, besoek op 2023-07-06 
  7. Levato, H.; Miroshnichenko, A. S.; Saffe, C. (2014). "New objects with the B[e] phenomenon in the Large Magellanic Cloud". Astronomy & Astrophysics. 568: A28. Bibcode:2014A&A...568A..28L. doi:10.1051/0004-6361/201423846.
  8. Zsargó, J.; Hillier, D. J.; Georgiev, L. N. (2008). "Axi-symmetric models of B[e] supergiants. I. The effective temperature and mass-loss dependence of the hydrogen and helium ionization structure". Astronomy and Astrophysics. 478 (2): 543. arXiv:0712.0870. Bibcode:2008A&A...478..543Z. doi:10.1051/0004-6361:20078293. S2CID 55234776.
  9. NASA's Spitzer Uncovers Hints of Mega Solar Systems Geargiveer 4 Maart 2016 op Wayback Machine, Nasa.gov, accessed 11 Feb 2006

Skakels wysig