Italianistiek of Italiaanse filologie is 'n studieveld binne die Romanistiek wat die Italiaanse standaardtaal (en sy dialekte) vanuit 'n taalkundige perspektief asook Italiaanse literatuur bestudeer. Dikwels word ook basiese kennis oor die geskiedenis, ekonomie, politiek, samelewing en kultuur van moderne Italië verskaf.

Die Venesiaanse Fondaco dei Tedeschi langs die Canal Grande was die verpligte handelsplek vir Duitse kooplui waar hulle ook kamers kon huur. Hulle kon uitsluitlik met Venesiane handel dryf, nie met ander buitelanders nie. Hul aktiweiteite is deur die Venesiaanse owerheid noukeurig dopgehou. Die huidige Fondaco dateer van 1508 nadat voorgangergeboue in 1318 en 1505 deur brande vernietig is[1]

Duitssprekende gebiede wysig

In die Duitssprekende gebiede van Europa het die stelselmatige bestudering van Italiaans en Italiaanse literatuur 'n lang tradisie wat sy voorwetenskaplike hoogtepunt in die laat 18de eeu bereik het. Gedurende die meesterdigter Johann Wolfgang von Goethe se leeftyd, toe die Grand Tour of Kavalierstour, soos dit in Duits genoem is, as opvoedkundige en kulturele reis deur Italië verpligtend was vir jong adellikes, was 'n groot deel van Duitssprekende elites Italiaans magtig.[2] Terwyl Frans sy status as belangrikste eerste vreemde taal nog kon handhaaf, is Italiaans as tweede vreemde taal tot die middel van die 19de eeu algaande vervang deur Engels. Nogtans het Italiaans steeds 'n belangrike rol binne die studieveld van Romaanse tale gespeel.

Nog voor die vestiging van 'n Italiaanse standaardtaal het intensiewe handelsbetrekkinge met Noord-Italië by Duitse kooplui 'n behoefte laat ontstaan aan taalvaardighede in die Italoromaanse dialekte van hul tyd. Taalkontakte van Duitssprekendes met Italianers is gedokumenteer in 'n reeks handgeskrewe en later gedrukte taalgidse. Georg van Neurenberg, 'n Duitse taalmeester wat naby die Duitse handelspos en koshuis Fondaco dei Tedeschi in Venesië woonagtig was, het in die vroeë 15de eeu 'n Venesiaans-Suid-Duitse taalgids saamgestel wat as voorbeeld vir latere taalleerboeke en woordelyste sou dien.

Venesië was ook een van die eerste Europese metropole waar Duitse boekdrukkers in 1465 drukperse ingevoer en die nodige opleiding vir drukkers verskaf het. Twaalf jaar later het een van die Duitse drukkers wat in Italië besig was, Adam von Rottweil, sy taalgids Introito e porta de chele voleno imparare e comprender todescho o latino cioè taliano in Venesië laat druk.[3]

Suid-Afrika wysig

In Suid-Afrika bied die Universiteit van die Witwatersrand se School of Literature, Language and Media (SLLM) in Johannesburg voor- en nagraadse studies aan. Italiaanse migrasie na Suid-Afrika is een van die vertrekpunte vir interkulturele studies. Gegradueerdes kan loopbane by Italiaanse en Suid-Afrikaanse instellings en ondernemings volg soos die Suid-Afrikaans-Italiaanse Kamer van Koophandel en Nywerhede, die toerismebedryf of Italiaanse kultuurinstellings.[4]

Verwysings wysig

  1. Klaus Bergdolt: Deutsche in Venedig. Von den Kaisern des Mittelalters bis zu Thomas Mann. Darmstadt: Primus 2011, bl. 25
  2. Andreas Michel: Einführung in die italienische Sprachwissenschaft. Tweede hersiene uitgawe. Berlin/Boston: Walter de Gruyter 2016, bl. 19
  3. Michel (2016), bl. 20
  4. "Wits - Why Study Italian? Besoek op 13 Junie 2019". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Januarie 2017. Besoek op 13 Junie 2019.

Eksterne skakels wysig

Italianistiek
Media