Mauritiusduif
Die Mauritiusduif (Engels: Pink Pigeon, Columba mayeri), is 'n baie skaars spesie in die familie Columbidae (duiwe) wat endemies aan Mauritius is. Dit is die enigste Maskareense duif wat nie uitgesterf het nie.[2] Dit was op die rand van uitwissing in 1991 toe slegs 10 indiwidue oorgebly het, maar sy getalle het toegeneem as gevolg van die pogings van die Durrell Wildlife Conservation Trust sedert 1977.[3] Die boek Golden Bats and Pink Pigeons deur Gerald Durrell verwys na die bewaringspogings. Die IUCN het die spesie afgegradeer van krities bedreig na bedreig op die IUCN Rooilys in 2006.[1] Mauritius se posdiens het 'n reeks posseëls uitgereik wat die endemiese Mauritiusduif uitbeeld.
| Mauritiusduif | |
|---|---|
| |
| 'n Voorbeeld by Birdworld in Surrey, Engeland | |
| Wetenskaplike klassifikasie | |
| Domein: | |
| Koninkryk: | |
| Filum: | |
| Klas: | |
| Orde: | |
| Familie: | |
| Genus: | |
| Spesie: | N. mayeri
|
| Binomiale naam | |
| Nesoenas mayeri (Prévost, 1843)
| |
| Sinonieme | |
| |
Beskrywing
wysig
'n Volgroeide duif is 32 cm lank van bek tot stert en weeg 350 gram. Mauritiusduiwe het pienk vere op hul kop, skouers en buik, saam met pienk pote en 'n pienk snawel. Hulle het donkerbruin vlerke, en 'n breë, rooibruin stert. Hulle het donker bruin oë omring deur 'n ring van rooi vel.
Pas uitgebroeide kuiken het yl, donsige wit vere en toe oë.
Taksonomie en evolusie
wysigAanvanklik is die Mauritiusduif geklassifiseer as 'n ware duif, maar later is dit deur Tommaso Salvadori as 'n monotipiese genus geherklassifiseer. Onlangse DNA-ontleding dui daarop sy naaste verwante lid op die filogenetiese boom die geografies-nabygeleë Madagaskar tortelduif (Streptopelia picturata) is, en word dus in die genus Streptopelia geplaas wat meestal tortelduiwe bevat. Maar die twee spesies vorm 'n afsonderlike groep wat nie onomwonde aan óf Streptopelia óf Columba toegeskryf kan word nie. Inderdaad, die plasing van die twee spesies in Nesoenas weerspieël die feit dat hulle van dieselfde evolusionêre afkoms blyk te wees (Johnson et al., 2001).
Gedrag en ekologie
wysigDie teelseisoen begin in Augustus-September, hoewel die voëls die hele jaar kan broei. Die mannetjie maak die wyfie die hof met 'n "stappie en buiging"-vertoning. Paring is gewoonlik monogaam, met die paartjie wat 'n vlak platformnes maak en 'n klein gebied rondom dit beskerm (selfs al het die duiwe aanvanklik geen natuurlike roofdiere gehad nie).
Die wyfie lê gewoonlik 2 wit eiers, en inkubasie duur twee weke. Die mannetjie broei gedurende die dag, en die wyfie gedurende die nag en vroeë dag. Hulle broei baie dikwels en lê 5 tot 10 eiers per seisoen. Rusperiodes in die natuur is slegs terwyl hulle verveer. Hulle ondergaan óf 'n volle ververing óf slegs 'n kopververing.
Verwysings
wysig- ↑ 1,0 1,1 "BirdLife International" (2013). "Nesoenas mayeri". IUBN-rooilys van Bedreigde Spesies. Weergawe 2013.2. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur. Besoek op 26 November 2013.
{{cite web}}: Ongeldige|ref=harv(hulp) - ↑ Hume, J.P. 2011: Systematics, morphology, and ecology of pigeons and doves (Aves: Columbidae) of the Mascarene Islands, with three new species. Zootaxa, 3124: 1-62. [1] ISBN 978-1-86977-825-5 (slapband) ISBN 978-1-86977-826-2 (elektroniese weergawe)
- ↑ "Durrell Wildlife Conservation Trust - Mauritius Pink Pigeon". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Desember 2014. Besoek op 16 Junie 2014.
| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal. |
