Michail Lazaref

Michail Petrowitsj Lazaref (Russies: Михаил Петрович Лазарев) (3 November 1788 — 11 April 1851), Russiese vlootaanvoerder en verkenner, admiraal (1843).

Michail Lazaref
Portret van Michail Petrowitsj Lazaref
Geboortedatum	3 November 1788
Geboorteplek	Wladimir, Russiese Ryk
Sterfdatum	11 April 1851 (53 jaar oud)
Sterfplek	Wene, Keiserryk Oostenryk
Lojaliteit	Russiese Ryk
Diens/Tak	Russiese vloot
Jare in diens	–1733, 1740–1762
Rang	Admiraal, Adjudant-generaal
Eenheid	Russiese Swartseevloot
Veldslae/oorloë	Russiese-Sweedse oorlog Inval van Rusland Slag van Navarino
Toekennings
Ander werk	vlootaanvoerder en verkenner, admiraal

Opleiding en begin van loopbaan

Lazaref kom uit 'n ou Armeense familie. In 1800 skryf hy in by Rusland se Vlootkollege. Drie jaar later word hy na die Britse vloot gestuur, waar hy vir 'n ononderbroke navigasie-ekspedisie van vyf jaar sou bly. In 1808–1813, dien Lazaref in die Oosseevloot. Hy neem deel aan die Russies-Sweedse Oorlog van 1808–1809 en die Patriotiese Oorlog van 1812.

Loopbaan as ontdekkingsreisiger

Lazaref seil in 1813–1816 vir die eerste keer om die aardbol, aan boord van die vaartuig Soeworof. Die ekspedisie begin by Kronstadt en doen ook Alaska aan. Tydens die vaart ontdek Lazaref die Soeworof-ringeiland.

As 'n aanvoerder van die skip Mirni en as Fabian von Bellingshausen se ondergeskikte op sy wêreldvaart in 1819–1821, het Lazaref deel aan die ontdekking van Antarktika en talle eilande. Op 28 Januarie 1820 (Nuwe datumstyl) ontdek die ekspedisie die Antarktiese vasteland waar hulle die Antarktiese kus nader by 'n punt met koördinate 69°21′28″S 2°14′50″W en ysvelde daar waarneem.

In 1822–1825, seil Lazaref vir die derde keer om die aardbol op sy fregat Kreiser en onderneem hy omvattende navorsing op die gebiede meteorologie en etnografie.

Oorlogstydse bevelvoering

In 1826 word Lazaref bevelvoerder van die skip Azof, wat na die Middellandse See seil as deel van die eskadron onder bevel van admiraal Login Petrowitsj Geiden en neem deel aan die Slag van Nawarino in 1827. Hy ontvang die rang van skoutadmiraal vir uitnemendheid tydens die slag.

In 1828–1829 is hy in bevel van die Dardanelles-blokkade.

In 1830 keer Lazaref terug na Kronstadt en word hy 'n bevelvoerder van vlooteenhede van die Oosseevloot. Twee jaar later word hy as stafhoof van die Swartsee-vloot aangestel.

In Februarie tot Junie 1833 lei Lazaref 'n Russiese eskadron na die Bosporus en teken die Verdrag van Hunkar-Iskelesi met Turkye. In 1833 word hy aangestel as bevelvorder van die Swartsee-vloot, die Swartsee-hawens en ook as militêre goewerneur van Sewastopol en Nikolajef.

Invloed en nalatenskap

Admiraal Lazaref was invloedryk in tegniese aangeleenthede en as mentor van jonger offisiere. Hy het die skep van 'n stoomaangedrewe vloot voorgestaan, maar Rusland se tegniese en ekonomiese agterstand was 'n groot hindernis. Hy het ook 'n aantal Russiese vlootbevelvoerders opgelei, onder andere Pawel Natsjimof, Wladimir Kornilof, Wladimir Istomin en Grigori Boetakof.

'n Ringeiland in die Stille Oseaan, kape in die Amoer-riviermond en op die Oenimakeiland, 'n eiland in die Aralmeer, 'n baai en hawe in die See van Japan en ander plekke dra Lazaref se naam.

Eksterne skakels

• 'n Kaart van sy Antarktiese ekspedisie (in Russies); let wel alle datums is volgens die Juliaanse kalender