Ptolemeus-sterreswerm
Die Ptolemeus-sterreswerm (ook bekend as Messier 7 of NGC 6475) is ’n oop sterreswerm in die sterrebeeld Skerpioen. Dit is in 1746 deur Jean-Dominique Maraldi ontdek. Dit kan maklik met die blote oog gesien word, naby die angel van die Skerpioen.
| Ptolemeus-sterreswerm | ||||
| ||||
| Messier 7 is in die middel van dié foto. | ||||
| Soort stelsel | Oop sterreswerm | |||
| Sterrebeeld | Skerpioen | |||
| Messier-naam | Messier 7 | |||
| Tipe | I,3,m (Trumpler), e (Shapley)[1] | |||
| Waarnemingsdata (Epog J2000) | ||||
| Regte klimming | 17h 53m 51,2s | |||
| Deklinasie | -34º 47' 34" | |||
| Skynmagnitude | 3,3 | |||
| Besonderhede | ||||
| Afstand (ligjaar) | 980[2] | |||
| Ouderdom (jaar) | 200 miljoen | |||
| Skynbare grootte | 80′ | |||
| Aantal sterre | 80 | |||
| Rooiverskuiwing | −47 x 10-6 (= blouverskuiwing) | |||
| Massa | 735 M☉ | |||
| Ander name | NGC 6475 | |||
| ||||
M7 is sedert die antieke tyd bekend; dit is vir die eerste keer deur die 1ste-eeuse Grieks-Romeinse sterrekundige Ptolemeus waargeneem, wat dit in 130 n.C. as ’n newel beskryf het.[3] Die Italianer Giovanni Batista Hodierna het dit voor 1654 gesien en 30 sterre daarin getel. In 1764 het die Fransman Charles Messier dit as die sewende lid van sy katalogus van komeetagtige voorwerpe aangeteken.
Met ’n teleskoop kan sowat 80 sterre gesien word. Teen ’n afstand van 980 ligjare beteken dit die swerm is sowat 25 ligjare breed. Dit het ’n massa van sowat 735 sonmassas[4] en is sowat 200 miljoen jaar[2] oud. Die helderste ster het ’n magnitude van 5,6.
Verwysings
wysig- ↑ "Messier 7 by SEDS". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 September 2007. Besoek op 11 Oktober 2012.
- ↑ 2,0 2,1 Villanova, S.; Carraro, G.; Saviane, I. (September 2009), "A spectroscopic study of the open cluster NGC 6475 (M 7). Chemical abundances from stars in the range Teff = 4500-10 000 K", Astronomy and Astrophysics 504 (3): 845–852, doi:10.1051/0004-6361/200811507, Bibcode: 2009A&A...504..845V
- ↑ Jones, Kenneth Glyn (1991), Messier's Nebulae and Star Clusters, The Practical astronomy handbook series (2de ed.), Cambridge University Press, p. 1, ISBN 0-521-37079-5, http://books.google.com/books?id=SLEzPBn1i2gC&pg=PA1
- ↑ Piskunov, A. E. et al. (Januarie 2008), "Tidal radii and masses of open clusters", Astronomy and Astrophysics 477 (1): 165–172, doi:10.1051/0004-6361:20078525, Bibcode: 2008A&A...477..165P
Eksterne skakels
wysig- Messier 7, SEDS: Messier 7
- Ptolemeus-sterreswerm op WikiSky: DSS2, SDSS, GALEX, IRAS, Hydrogen α, X-Ray, Astrophoto, Sky Map, Artikels en foto's
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Ptolemeus-sterreswerm.
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
