NG gemeente Ruyterwacht-Wes
Die NG gemeente Ruyterwacht-Wes (voorheen Epping-Wes) was die tweede gemeente van die Nederduitse Gereformeerde Kerk in die subekonomiese woonbuurt Eppingtuin in die Kaapse Skiereiland, maar nadat die buurt se demografie verander en die NG lidmate minder geword het, is dit by die moedergemeente, Ruyterwacht (voorheen Eppingtuin), ingelyf. Die verenigde gemeente gebruik Ruyterwacht-Wes se kerkgebou in Saldanhastraat, maar het nie meer ’n pastorie nie.
Die destydse Eppingtuin, nou Ruyterwacht, is geleë aan die suidelike kant van Goodwood en vorm 'n deel van die noordelike voorstede van die Skiereiland. Waar voorheen 'n bosplantasie was, het reeds in 1950 ’n dorp met 'n bevolking van meer as 8 000 siele gestaan van wie amper almal destyds wit was. Dit was 'n subekonomiese behuisingskema wat in 1938 opgerig is deur die Stedelike Behuisingsbond-nutsmaatskappy, waarin Zerilda Steyn, eggenote van die sekretaris van die Britse en Buitelandse Bybelgenootskap, ds. H.P.M. Steyn, ’n leidende rol gespeel het. Die maatskappy se doel was om beter behuisingstoestande aan sowel wit as bruin Kapenaars te verskaf, maar in afsonderlike woonbuurte, selfs jare voor die aanname van die Groepsgebiedewet van 1950.
Die gemeenskap van Eppingtuin het meesal uit Afrikaners van die werkersklas bestaan, van wie sowat driekwart aan die NG Kerk behoort het. Die lidmate wa s destyds uit alle dele van die Kaapprovinsie afkomstig, en moes gedwonge deur omstandighede 'n heenkome in die stad vind. Grond is deur die maatskappy beskikbaargestel vir die geestelike behoeftes van die gemeenskap en so is in 1940 die eerste gemeente, Eppingtuin, gestig. Dié gemeente se kerksaal het die naam van Zerilda Steyn gedra uit erkentlikheid vir haar rol in die totstandkoming van die modeltuindorpie.
Met die vinnige uitbreiding en groei van die dorp het dit duidelik geword dat die tyd aangebreek het vir afstigting. Op 2 Februarie 1948 besoek die Ringskommissie van Parow die gemeente en 'n nuwe gemeente met die naam van Epping-Wes word gestig. Ds. W.D.R. van der Merwe, medeleraar van die moedergemeente Eppingtuin, aanvaar die beroep en word die eerste leraar van die gemeente.
Vereers moes die twee gemeentes gebruik maak van een gebou, maar in Mei 1948, met die begin van die Pinksterdienste, trek die jong gemeente oor na hul grond waar tydelik gebruik gemaak is van tente as 'n plek van samekoms en aanbidding. Dit was dae van worsteling omdat die gemeente met niks moes begin, behalwe 'n pastorie, waarop daar nog 'n skuld gerus het. In geloof en offervaardigheid is die gemeente gesnoer tot 'n eenheid met die doel om 'n kerkgebou daar te stel. Onder leiding van mev. ds. Van der Merwe en die ywerige susters is geld ingesamel vir hierdie doel. Met behulp van die Kaapse saakgelastigde en die Kerkkantoorkommissie is 'n lening verkry en ná agt maande kon 'n begin gemaak word met die bou van 'n kerk. Die blye dag het eindelik aangebreek toe in Mei 1949 die kerkgebou ingewy kon word teen 'n koste van £16 500 ('n pyporrel en meubilering van die gebou ingesluit). Dié gebou is blykbaar ontwerp deur die vermaarde Afrikaanse argitek Wynand Louw.
Die jong gemeente het drie of wat jaar ná sy stigting reeds 3 048 siele en 1,579 lidmate getel met 600 kinders in die Sondagskool. Ná 'n geseënde bediening van drie jaar het ds. W.D.R. van der Merwe teen die einde van 1950 'n beroep na Alberton-Oos aanvaar. Sy opvolger, ds. G. A. Weich, kort daarna bevestig in die gemeente.
Bronne wysig
- Olivier, ds. P.L.. 1952. Ons gemeentelike feesalbum. Kaapstad en Pretoria: N.G. Kerk-uitgewers.