Octave Chanute
Octave Chanute (18 Februarie 1832 – 23 November 1910) was 'n Frans-Amerikaanse[1] siviele ingenieur en lugvaartpionier. Hy het baie ontluikende entoesiaste, insluitend die Wright-broers, van hulp en raad voorsien, en gehelp om hul vlieënde eksperimente bekend te maak. By sy dood is hy beskou as die vader van lugvaart en die aanvanklike konsepte van die swaarder-as-lug-vlieënde masjien.[2]
Octave Chanute | |
|---|---|
 | |
| Gebore | Octave Chanut 18 Februarie 1832 |
| Sterf | 23 November 1910 (op 78) |
| Nasionaliteit |  Verenigde State |
| Beroep | Ingenieur en lugvaartpionier |
| Bekend vir | Vader van die moderne lugvaart |
Biografie
wysigChanute is in Parys gebore as die seun van Elise en Joseph Chanut, professor aan die Collège de France. Hy het in 1838 saam met sy pa na die Verenigde State van Amerika geëmigreer, toe laasgenoemde as vise-president by Jefferson-kollege in Louisiana aangewys is. Octave het privaatskole in New York bygewoon.
Siviele ingenieur (spoorweë)
wysig
Octave Chanute het sy opleiding as 'n ontluikende siviele ingenieur in 1848 begin. Hy is algemeen beskou as briljant en innoverend in die ingenieursberoep. Gedurende sy loopbaan het hy die Verenigde State se twee grootste voerkrale ontwerp en gebou, Chicago Stock Yards (1865) en Kansas City Stockyards (1871). Hy het die Hannibal-brug saam met Joseph Tomlinson en George S. Morison ontwerp en gebou, wat die eerste brug was wat die Missouririvier in Kansas City, Missouri, in 1869 oorgesteek het en Kansas City as die dominante stad in die streek gevestig het. Hy het baie ander brûe tydens sy spoorwegloopbaan ontwerp, insluitend die Illinoisrivierspoorbrug by Chillicothe, Illinois,[3] die Genesee-rivier Gorge spoorbrug naby Portageville, New York (nou in Letchworth State Park), die Sibley-spoorbrug oor die Missouririvier by Sibley, Missouri, oorkant die Mississippirivier by Fort Madison, Iowa, en die Kinzuabrug in Pennsilvanië.
Pionier in houtpreservering
wysigChanute het ook 'n prosedure ingestel om houtdwarslêers met 'n antiseptiese middel onder druk te behandel wat die hout se lewensduur in spoorlyne verhoog het. Met die stigting van die eerste kommersiële aanlegte, het hy die spoorwegbestuurders oortuig dat dit kommersieel haalbaar is om geld te maak deur geld te spandeer op die behandeling van houtdwarslêers om hul dienstyd te verleng en vervangingskoste te verminder. As 'n metode om die lewensduur van dwarslêers en ander houtstrukture te monitor, het hy die spoorlyn-datumspyker in die Verenigde State bekendgestel. Chanute het in 1883 by die Erie Railway afgetree om 'n onafhanklike ingenieurskonsultant te word.
Lugvaart pionier
wysig
Chanute het die eerste keer in lugvaart belanggestel nadat hy in 1856 'n ballonvertoning in Peoria, Illinois, bygewoon het. Toe hy in 1883 uit sy spoorwegloopbaan getree het, het hy besluit om 'n bietjie vrye tyd te bestee aan die bevordering van die nuwe wetenskap van die lugvaart. Deur sy ingenieursagtergrond toe te pas, het Chanute alle beskikbare data van vlugeksperimenteerders regoor die wêreld ingesamel en dit gekombineer met die kennis wat hy as siviele ingenieur in die verlede bekom het. Hy het sy bevindinge in 'n reeks artikels in The Railroad and Engineering Journal van 1891[5] tot 1893 gepubliseer, wat toe in 1894 in die invloedryke boek Progress in Flying Machines hergepubliseer is.[6] Dit was die mees sistematiese globale opname van vastevlerk swaarder-as-lug-lugvaartnavorsing wat tot op daardie tydstip gepubliseer is.
By die World's Columbian Exposition in Chicago in 1893 het Chanute in samewerking met Albert Zahm 'n uiters suksesvolle internasionale konferensie oor lugnavigasie georganiseer.
Chanute was te oud om self te vlieg, en daarom het hy saam met jonger eksperimenteerders, insluitend Augustus M. Herring en William Avery, saamgewerk. In 1896 het Chanute, Herring en Avery 'n ontwerp getoets gebaseer op die werk van die Duitse lugvaartpionier Otto Lilienthal, sowel as hangsweeftuie van hul eie ontwerp in die duine langs die oewer van die Michiganmeer naby die dorp Miller Beach, Indiana, net oos van wat die stad Gary geword het.[2] Hierdie eksperimente het Chanute oortuig dat die beste manier om ekstra hefkrag te verkry sonder 'n astronomiese toename in gewig was om verskeie vlerke bo mekaar te stapel, 'n idee wat deur die Britse ingenieur Francis Wenham in 1866 voorgestel is en in vlug deur Lilienthal in die 1890's gerealiseer is. Chanute het die "stutdraad"-versterkte vlerkstruktuur bekendgestel wat gebruik sou word in enjinaangedrewe dubbeldekkers van die toekoms.
Chanute het met baie lugvaartpioniers gekorrespondeer, insluitend Otto Lilienthal, Louis Mouillard, Gabriel Voisin, John J. Montgomery, Louis Blériot, Ferdinand Ferber, Lawrence Hargrave en Alberto Santos-Dumont. In 1897 het hy 'n korrespondensie met die Britse vlieënier Percy Pilcher aangeknoop. Na aanleiding van Chanute se idees het Pilcher 'n driedekkervliegtuig gebou, maar hy is in Oktober 1899 in 'n sweeftuigongeluk dood voordat hy dit kon vlieg.
Chanute was in kontak met die Wright-broers vanaf 1900 toe Wilbur aan hom geskryf het nadat hy Progress in Flying Machines gelees het. Chanute het gehelp om die Wright-broers se werk bekend te stel en het konstante aanmoediging verskaf deur hulle kamp naby Kitty Hawk, Noord-Carolina, in 1901, 1902 en 1903 te besoek. Die Wrights en Chanute het tussen 1900 en 1910 honderde briewe aan mekaar geskryf.[7]
Chanute het sy kennis oor lugvaart vrylik gedeel met enigiemand wat belangstel en verwag het dat ander dieselfde moet doen, hoewel hy kollegas aangemoedig het om hul uitvindings te patenteer. Sy oop benadering het tot wrywing met die Wright-broers gelei, wat geglo het hul idees oor vliegtuigbeheer was uniek en het geweier om dit te deel. Chanute het nie geglo dat die Wright-vlieënde masjienpatent, gebaseer op vlerkskeeftrekking, afgedwing kan word nie en het dit in die openbaar gesê, insluitend 'n koerantonderhoud waarin hy gesê het: "Ek bewonder die Wrights. Ek voel vriendelik teenoor hulle vir die wonders wat hulle bereik het, maar jy kan maklik peil hoe ek tans voel oor hul houding deur die opmerking wat ek onlangs aan Wilbur Wright gemaak het. Ek het vir hom gesê ek is jammer om te sien dat hulle ander eksperimenteerders dagvaar en nie deelneem aan die kompetisies met ander mans is. Ek het vir hom gesê dat hulle na my mening waardevolle tyd mors met regsgedinge, terwyl hulle op hul werk behoort te konsentreer. Persoonlik dink ek nie dat die howe sal meen dat die beginsel onderliggend aan die kromtrekking gepatenteer kan word nie."[8] Die vriendskap was steeds versuur toe Chanute gesterf het, maar Wilbur Wright het die geleentheid gebruik om Chanute se gedenkdiens by die gesin se huis by te woon. Wright het 'n lofrede geskryf wat tydens die Aero Club-vergadering in Januarie 1911 voorgelees is.
Toe die Aero Club van Illinois op 10 Februarie 1910 gestig is, het Chanute tot sy dood as sy eerste president gedien.[9][10]
Afsterwe
wysigChanute is op 23 November 1910 in Chicago oorlede.
Verwysings
wysig- ↑ Crouch, T. D. (1981). A Dream of Wings: Americans and the Airplane, 1875–1905. New York: W. W. Norton & Company.
- ↑ 2,0 2,1 Magazines, Hearst (Januarie 1911). "The Death Of Octave Chanute". Popular Mechanics: 38.
- ↑ Borneman, Walter R. (2010). Rival Rails: the race to build America's greatest transcontinental railroad. New York: Random House. p. 258. ISBN 978-1-4000-6561-5.
- ↑ "Some Aeronautical Experiments," gepubliseerde lesing deur Wilbur Wright, 1901, waarin hy geskryf het: "ons het 'n stelsel geskep wat bestaan uit twee groot oppervlaktes op die Chanute-dubbeldekplan "
- ↑ Octave, Chanute. "Arial navigation". Internet Archive. Besoek op 5 Februarie 2017.
- ↑ Chanute, Octave. 1894, reprinted 1998. Progress in Flying Machines. Dover ISBN 0-486-29981-3
- ↑ McFarland, Marvin W., editor. 1953, 2001. The Papers of Wilbur and Orville Wright, vols. I and II. McGraw-Hill.
- ↑ Octave Chanute (23 Januarie 1910). "Octave Chanute to Wilbur Wright, Dayton, Chicago, 23 Januarie 1910". Besoek op 12 Februarie 2011.
- ↑ Young, David M., "Chicago Aviation: An Illustrated History", Northern Illinois University Press, Dekalb, Illinois, 2003, Library of Congress card number 2002033803, ISBN 0-87580-311-3, page 54.
- ↑ Young, David M., Chicago Aviation: An Illustrated History, Northern Illinois University Press, Dekalb, Illinois, 2003, Library of Congress card number 2002033803, ISBN 0-87580-311-3, bl. 36.
Eksterne skakels
wysig
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Octave Chanute.
