Wikipedia

Pepyn van Italië

koning van Italië

Pepyn (April 777 – 8 Julie 810) was van 781 tot sy dood in 810 koning van Italië. Hy is gebore as Karloman en was die derde seun van Karel die Grote (sy tweede saam met koningin Hildegard). Karloman is met sy doop in 781 hernoem na Pepyn, waartydens hy ook gekroon is as koning van die Lombardiese Koninkryk wat sy vader verower het. Pepyn het die koninkryk as jongeling onder Karel die Grote regeer maar is voor sy vader oorlede. Sy seun, Bernard, was na hom koning van Italië, en sy afstammelinge was die langste oorlewende direkte manlike lyn van die Karolingiese dinastie.

Pepyn
Koning van Italië

bewind 781 – 810
kroning 781, Rome
voorganger Karel die Grote
opvolger Karel die Grote en Bernard
Volle naam Karloman
Geboortdatum 777
geboorteplek
sterfdatum 8 Julie 810
sterfplek
Huis Karolingies
kinders Bernard, koning van Italië
vader Karel die Grote
moeder koningin Hildegard

Lewe

wysig

Karloman is in 777 gebore as die tweede seun van Karel die Grote en sy vrou Hildegard.[1] Karloman het 'n ouer broer, Karel die Jongere, en halfbroer Pepyn die Geboggelde, Karel die Grote se oudste seun.[2] Karel die Grote was sedert 768 koning van die Franke en het in 774 die Lombardiese Koninkryk in Noord-Italië verower, gedeeltelik op versoek van Pous Adrianus I vir bystand teen die Lombardiese koning Desiderius.[3] In 781 het Karel die Grote en Hildegard Karloman saam met sy jonger broer Lodewyk die Vrome en susters Rotrude en Berta van Frankryk op Adrianus se versoek na Rome gebring.[4] Karloman was vier jaar oud, maar sy ouers het sy doop uitgestel sodat die pous dit kon uitvoer.[5] Karloman is gedoop, en Adrianus het hom toe gekroon as koning van die Lombarde (later gestileer as koning van Italië) en sy broer Lodewyk as koning van Akwitanië.[6][7] As deel van Karloman se doop, is hy herdoop na Pepyn, en het dus 'n naam met sy halfbroer gedeel. Die rede vir die naamsverandering is onduidelik, maar dit is waarskynlik gekies om die nagedagtenis van sy oupa Pepyn die Korte op te roep, wat onthou is as 'n getroue bondgenoot van die pousdom, en hierdie nalatenskap was belangrik om aan die jong koning te beklemtoon wie Italië sou regeer.[5]

Alhoewel hy slegs vier jaar oud was, was Pepin se kroning nie nominaal nie - hy is na Lombardye gebring om onder die sorg van adviseurs te woon wat deur Karel die Grote voorsien is, waarvan die belangrikste Adalardus, Waldo van Reichenau, die Lombardiese hertog Rotchild, en Angilbert.[8] Pepyn se hof was hoofsaaklik gebaseer by Verona,[9] al was hy ook gebaseer in paleise in Mantua en die tradisionele Lombardiese hoofstad van Pavia.[10] Pepyn was in sy eie naam koning, maar Karel die Grote het 'n sterk rol gespeel in Italië, selfs tydens Pepyn se volwasse jare, en het selfs by geleentheid wette direk uitgevaardig.[11]

Nadat Pepyn mondig geword het, het hy sy rol as militêre leier begin vervul. Hy het in 786 aan sy vader se veldtog teen Tassilo III, hertog van Beiere deelgeneem.[12] In 796 het hy 'n veldtog teen die Aware gelei en hul vesting geneem wat die ineenstorting van die Aware-staat veroorsaak het, sodat die Frankiese ryk ooswaarts kon uitbrei.[13] Pepyn se oorwinning is gevier in die kontemporêre Latynse gedig De Pippini regis Victoria Avarica.[14] Pepyn het ook verskeie strooptogte teen die Hertogdom Benevento[15] gelei en 'n suksesvolle veldtog in 810 teen die Republiek Venesië gelei.[16]

In 806 het Karel die Grote sy seuns bymekaargemaak en die Divisio Regnorum uitgereik, wat geformaliseerde planne vir die opvolging van die ryk na sy dood uiteengesit het. Pepyn is in sy heerskappy van Italië bevestig terwyl hy ook die meeste van Beiere en Allemannië gekry het; Lodewyk het naas Akwitanië Provence, Septimanië, en die grootste deel van Boergondië ontvang; en Karel as sy oudste seun wat in goeie guns (Pepyn die Geboggelde is intussen na 'n mislukte rebellie in 'n klooster gekluister) was, het die grootste deel van die erfenis ontvang[17], met heerskappy oor Frankië saam met Sakse, Nordgau, en dele van Alemannië.[18] Karel die Grote het nie die kwessie van die titel van keiser van Duitsland wat hy in 800 verwerf het aangespreek nie.[19] Die Divisio het ook die dood van enige van die broers aangespreek en op vrede tussen hulle aangedring en tussen enige van hul broer- en susterkinders wat dalk kon erf.[20]

Karel die Grote se opvolgplanne het nie tot uitvoering gekom nie. Pepyn sterf op 8 Julie 810, gevolg deur die dood van sy suster Rotrude, sy tante Gisela, sy halfbroer Pepyn, en sy broer Karel deur die loop van 810 tot 811.[21] Almal was moontlik slagoffers van 'n epidemie wat in 810 van beeste versprei het.[22] In die nasleep van hierdie sterftes het Karel die Grote Pepyn se seun Bernard verklaar tot heerser van Italië, en sy enigste oorlewende seun Lodewyk as erfgenaam van die res van die ryk.[23] Lodewyk en Bernard is formeel verklaar as Karel die Grote se erfgename in September 813, en sou ten volle opvolg met sy dood in 814.[24]

Familie en afstammelinge

wysig

Pepyn was getroud met Theodrada, wat sy vader se niggie en suster van sy adviseur Adalard was.[25] Sy broer Lodewyk sou die noue familieverband tussen Pepyn en sy vrou gebruik om die huwelik as onregmatig uit te beeld ten einde Bernard se aansprake te fnuik.[26] Bernard se manlike afstammelinge het tot in die elfde eeu in Italië bly regeer as hertoë van Vermandois, langer as enige ander agnatiese afstammelinge van Karel.[27] Benewens Bernard het Pepyn vyf dogters gehad: Adelheid (die vrou van Lambertus I van Nantes en moeder van Wido I van Spoleto), Arula, Gundrada, Bertheid en Theodrada.[28] Ná Pepyn se afsterwe het Karel die Grote die meisies in sy eie huishouding ingeneem.[29]

Verwysings

wysig
  1. ↑ Barbero 2004, p. 135.
  2. ↑ Nelson 2019, pp. 183, 181.
  3. ↑ Collins 1998, pp. 60–62.
  4. ↑ Nelson 2019, p. 181 –182.
  5. ↑ 5,0 5,1 Nelson 2019, p. 183.
  6. ↑ Nelson 2019, p. 182.
  7. ↑ Fried 2016, p. 136.
  8. ↑ Nelson 2019, pp. 186, 409.
  9. ↑ Fried 2016, p. 210.
  10. ↑ Nelson 2019, p. 409.
  11. ↑ Nelson 2019, pp. 409–411.
  12. ↑ Collins 1998, p. 86.
  13. ↑ Nelson 2019, p. 326.
  14. ↑ Godman 1985, p. 31.
  15. ↑ Collins 1998, p. 73.
  16. ↑ Nelson 2019, pp. 380, 453.
  17. ↑ Nelson 2019, pp. 285-287, 438.
  18. ↑ Fried 2016, p. 477.
  19. ↑ Collins 1998, p. 157.
  20. ↑ Nelson 2019, p. 432-435.
  21. ↑ Nelson 2019, pp. 440, 453.
  22. ↑ Nelson 2019, pp. 454, 474.
  23. ↑ Collins 1998, p. 158.
  24. ↑ Nelson 2019, pp. 476, 483–484.
  25. ↑ Fried 2016, pp. 474, 504.
  26. ↑ Fried 2016, p. 504.
  27. ↑ Fried 2016, pp. 504, 625.
  28. ↑ Nelson 2019, pp. xxxiv–xxxv.
  29. ↑ McKitterick 2008, p. 91.

Bronne

wysig
  • Barbero, Alessandro (2004). Charlemagne: Father of a Continent. Vertaal deur Allan Cameron. Berkeley: Drukpers van die Universiteit van Kalifornië. ISBN 978-0-520-23943-2.
  • Collins, Roger (1998). Charlemagne. Toronto: Drukpers van die Universiteit van Toronto. ISBN 978-0-333-65055-4.
  • Fried, Johannes (2016). Charlemagne. trans. Peter Lewis. Cambridge, MA: Drukpers van Harvard-universiteit. ISBN 978-0674737396.
  • Godman, Peter (1985). Poetry of the Carolingian Renaissance. Norman, OK: Drukpers van die Universiteit van Oklahoma.
  • Nelson, Janet L. (2019). King and Emperor: A New Life of Charlemagne. Oakland: Drukpers van die Universieit van Kalifornië. ISBN 9780520314207.
  • McKitterick, Rosamond (2008). [ Pepyn van Italië op Google Boeke Charlemagne: The Formation of a European Identity]. Cambridge: Drukpers van die Universiteit van Cambridge. ISBN 978-1-139-47285-2. {{cite book}}: Check |url= value (hulp)
Pepyn Karloman
Gebore: April 777 Oorlede: 8 Julie 810
Bewindstitels
Voorafgegaan deur
Karel die Grote 		Koning van Italië
15 April 781 – 8 Julie 810
with Karel die Grote (774–814) 		Opgevolg deur
Karel die Grote

Voorouers

wysig
Voorouers van Pepyn van Italië
Oorgrootouers Karel Martel
(689-741)
∞
Rotrude van Trier
(690-724) 		Charibert
(680-747)
∞
Gisele van Akwitanië
(-)
 ?
(–)
∞ 1
?
(-)
 Hnabi
(705-788)
∞
Hereswind
(720,-)
Grootouers Pepyn die Korte (714-768)
∞
Bertrada van Laon (725-783)
 Gerold van Vintzgouw (740-799)
∞
Imma (-)


Ouers Karel die Grote (747-814)
∞
Hildegard (758-783)
Pepyn van Italië (773-810)


Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Pepyn_van_Italië&oldid=2674777"