Pieter van Schalkwyk

Ds. Pieter van Schalkwyk (onbekend – 10 April 1987) was tussen 1974 en sy dood predikant in vier gemeentes van die Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika, naamlik Reddersburg (1974–1977), Welkom (1977–1981), Kroonstad (1981–1986), en Pretoria (1986–1987). Hy is oorlede in ’n skietongeluk.

Waardering

Ds. Johan Botha, ’n klasmaat van ds. Van Schalkwyk in 1973, noem die "uitstaande lyne en kleure" wat hy in sy vriend se lewe opgemerk het in sy lewensberig in die Almanak van 1989: borrelende lewenslus, handvaardigheid, liefde vir Gods skepping, vir die kerklied, vir kinders, vir sy vrou en haar ouers, en moed.

Ds. Botha skryf: "Borrelende lewenslus. Flink was sy optrede, vinnig sy stap, opge-wek en vol humor sy gesprekke. In Kroonstad (1981–1986) het hy 'n tweedehandse bus vir die gemeente laat aankoop, dit eiehandig in stand gehou en op menige uitstappie die gemeentejeug laat deel in sy energieke ondernemingsgees. Ook hier het hy eiehandig sonder om gemeentewerk af te skeep aan sy huis aangebou tot feitlik dubbel die oorspronklike grootte!

"Handvaardigheid. Dit was altyd merkwaardig: Hoe hy sy motor versien met 'n pak klere aan sonder om dit vuil te smeer en direk daarna gaan huisbesoek doen! Op universiteit (1966–1973) het hy van die professore se hare gesny en selde of ooit was iets in sy huis stukkend.

"Liefde. Vir Gods Woord. Dikwels, ontdekking van 'n Skrifopenbaring, het hy gesê: 'Is dit nie móói nie?' Vir Gods skepping : Veral die Bosveld — Marble Hall was sy wêreld. Vir die kerklied: Sy psalmboek is volgeskryf met kruisverwysings, sodat die sang in eredienste onder sy leiding 'n belewenis was: Gemeentelede sal sy vindingrykheid met woorde en wysies nog lank onthou. Vir eenvoud: Sy vermoë om suiwer, helder en eenvoudig te preek was 'n gawe van die Here. Vir kinders: Te Reddersburg (1974–1977) het hy so betrokke geraak by die President Kruger-kinderhuis dat hy en Susan vir lang tye van die kinders in pleegsorg geneem het. Hulle eie kinders, Willem, Magdaleen en Schalk, het in hom 'n pa gehad met diep deernis vir hulle. Vir sy vrou: Dit was so intens, bedagsaam, koesterend. Hy het haar, Susan, dogter van prof. en mev. Schalk Duvenage – werklik geëer, in die sin van 1 Petrus 3: 7. Vir sy en haar ouers: Die respek waarmee hy hul geag het, moes jou tref – dit kon nie anders nie.

"Moed. Pieter was nie 'n bang mens nie; reguit, met egte liefde, kon hy 'n kollega, 'n hooggeplaaste, 'n lidmaat vermaan. Ook dit is 'n gawe van God!"

Bron

• Botha, ds. Johan in De Bruyn, ds. F.R.P. 1989. Die Almanak van die Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika vir die jaar 1989. Potchefstroom: Administratiewe Buro.