SAS President Pretorius
Die SAS President Pretorius is die laaste van drie presidentklas Tipe 12 fregatte wat in die Verenigde Koninkryk vir die Suid-Afrikaanse Vloot gedurende die 1960's gebou is. Die skip was meestal vir opleiding gebruik en het ander hawens in Afrika en Australië besoek. Die skip was gemoderniseer en verbeter in die 1970's. Hierna was die skip se aktiwiteite beperk deur 'n te kort aan mannekrag om haar te beman nadat sy opgegradeer is in 1977. Dit is in 1985 uit diens gestel en 1992 verkoop as skroot.
Die skip is vernoem na president Marthinus Wessel Pretorius.
Tegniese besonderhede
wysigDie presidentklasskepe het normaalweg 2170 langton water verplaas en 2605 langton met volvrag. Dit was 112,78 m lank, 12,5 m wyd en het 'n diepgang van 5,33 m gehad.[1]:238 Die skepe was aangedryf deur twee stoomturbine's met ratoorbrenging wat deur English Electric vervaardig is. Elke turbine het 'n skroef aangedryf via 'n dryfas. Stoom vir die turbines is opgewek deur twee Babcock & Wilcox-stoomketels. Die turbines het 3 000 perdekrag op die dryfas ontwikkel wat 'n maksimumspoed van dertig knope (56 km/h) verseker het.[2]:64 Die skepe het 308 langton brandstof aan boord geneem wat 'n togafstand van 4 500 seemyl teen 12 knope moontlik gemaak het. Die bemanning het bestaan uit 14 offisiere en 200 matrose.[3]:238
Die presidentklasskepe was toegerus met een skiettoring aan die voorkant wat twee QF 4.5-duim MK V meerdoelige kanonne bevat het en aan die agterkant met een skiettoring wat twee Bofors 40 mm lugafweerkanonne bevat het. Die skepe was ook toegerus met Tipe 162, 170 en 177M sonars saam met die trippelloop MK10 Limbo teenduikbootmortiere. Hulle was ook toegerus met Tipe 293Q radar vir gebruik op die oppervlakte, Tipe 262 en 275 radars vir die kanonne, Tipe 277Q radar vir hoogtevind en Tipe 978 navigasieradar.[3]:220–22, 238
In die middel van die 1960's het dit duidelik geword dat die sonars van die presidentklasskepe in staat was om duikbote op te spoor buite die trefafstand van die Limbo teenduikbootmortiere. Die Suid-Afrikaanse Vloot het toe besluit om die Britse Vloot se voorbeeld te volg en die skepe toe te rus met helikopters wat teenduikboot-torpedo's kon dra of dieptebomme en dit aansienlik verder van die skip af gebruik. Die voorste Limbo-mortier is verwyder en sy plek is verander na 'n klein vliegdek. Die agterste Bofors-skiettoring, sy beheerstelsel en van die agterste bobou is verwyder en vervang met 'n loods vir die Westland Wasp helikopter. Daar is twee enkel Boforskanonne op die dak van die loods aangebring en daar is ook voorsiening gemaak vir vier M2-Browninig 12,7 mm masjiengewere. 'n Paar Amerikaanse Mk 32 324 mm trippeltorpedobuise, ontwerp vir gebruik deur oppervlakskepe, is ook in die middel van die skip aangebring en die elektronika opgegradeer. Die opgradering het 'n ekstra Thomson-CSF Jupiter vroeëwaarsku-radar ingesluit wat op 'n nuwe hoofmas aangebring is en ook die Selenia Orion vuurbeheerstelsel. Die President Pretorius was omgeskakel om diesel te gebruik en sommige van haar water ballastenks was omgeskakel na brandstof tenks.[3]:227
Verwysings
wysig- ↑ Du Toit, Allan (1992). South Africa's Fighting Ships: Past and Present. Rivonia, South Africa: Ashanti Publishing. ISBN 1-874800-50-2.
- ↑ Marriott, Leo (1983). Royal Navy Frigates 1945–1983. Shepperton, Surrey, UK: Ian Allan. ISBN 0-7110-1322-5.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Du Toit, Allan (1992). South Africa's Fighting Ships: Past and Present. Rivonia, South Africa: Ashanti Publishing. p. 238. ISBN 1-874800-50-2.
| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal. |
