Sakkie van den Heever
Ds. Zacharias Andreas Neethling (Sakkie) van den Heever (Petrus Steyn 27 Julie 1914 - Bellville 3 April 1984) was ’n predikant in die NG Kerk.
| Sakkie van den Heever | |
| |
Sakkie van den Heever
| |
| Naam | Zacharias Andreas Neethling van den Heever |
|---|---|
| Geboorte | 27 Julie 1914 Petrus Steyn |
| Sterfte | 3 April 1984 (op 69) Bellville |
| Kerkverband | Nederduits Gereformeerd |
| Gemeente(s) | Glencoe Fordsburg Mayfair Chinhoyi Wolmaransstad |
| Jare aktief | 1942-1983 |
| Kweekskool | Pretoria |
| Sendingwerk | Soweto |
Van den Heever is op Petrus Steyn in die Vrystaat gebore, waar hy ook matrikuleer. Hy kry sy voorbereidende universiteits- en verdere teologiese opleiding aan die Universiteit van Pretoria en word in 1942 proponent as lid van die tweede jaargroep wat aan die nuwe afdeling van die NG Kerk in Teologiese Fakulteit afgestudeer het. In 1944 word hy in Glencoe in Natal georden en van 1951 is hy medeleraar van Fordsburg in Johannesburg. In 1953 word hy die eerste predikant van die NG gemeente Mayfair met afstigting van Fordsburg. Hierdie gemeente bedien hy tot 1969 en was buiten die eerste leraar daar ook die voorlaaste, want in 1976 word die gemeente weer by die moedergemeente ingelyf. Sy volgende gemeente is Chinhoyi (destyds Sinoia) in Rhodesië, waar hy ’n sitting van die Sinode van Midde-Afrika as moderator lei.
In November 1974 vertrek hy na die Wes-Transvaalse gemeente Wolmaransstad, waar hy bly tot en met sy aftrede op 27 November 1983, presies 41 jaar na hy georden is. Met die konstituering van die Wes-Transvaalse Sinode van 1983 neem hy as die afgevaardigde predikant met die langste diens die voorsitterstoel in.
Hy en sy vrou gaan woon ná aftrede in Vereeniging. Tydens sy lang bediening neem hy die leiding by die oprigting van verskeie sendingkerke en -pastorieë en die preekstoel van meer as een sendingkerk, onder meer dié in Soweto, getuig van sy liefde vir houtwerk. Ná sy dood in die Tygerberg-hospitaal, enkele maande na sy aftrede, skryf ds. H.C. Hopkins in sy lewenskets: "Weens sy liefde vir die koninkryk van God het sy ywer in die diens nooit verflou nie. Verder is sy bediening deur nederigheid en uitstekende menseverhoudinge gekenmerk."
Bronne
wysig- Maree, ds. W.L. (red.): Jaarboek 1985 van die Nederduitse Gereformeerde Kerke. Pretoria: Tydskriftemaatskappy van die Nederduitse Gereformeerde Kerk, 1985.
- "Kerkmense", bl. 28, Die Voorligter, Februarie 1984.