Samuel Pauw
Samuel Pauw (*17 Junie 1936 – †18 Mei 2016) was ’n Suid-Afrikaanse argitek en kunstenaar.
Samuel Pauw | |
---|---|
Gebore | |
Sterf | 18 Mei 2016 (op 79) |
Nasionaliteit | Suid-Afrikaans |
Alma mater | Universiteit van Pretoria |
Beroep | Argitek |
Eggenoot | Dr. Rina Thom Dr. Elsabé Smuts |
Ouer(s) | Prof. Samuel Pauw (vader) |
Beginjare
wysigPauw is op 17 Junie 1936 in Germiston in Transvaal gebore as seun van Samuel Pauw en sy vrou (née Heroldt). Hy het twee broers, Koos en Heroldt. Sy opvoeding ontvang hy aan die Pretoria-Oos Laerskool en hy matrikuleer in 1953 aan die Paul Roos Gimnasium te Stellenbosch waar sy vader, Samuel Pauw, professor in Maatskaplike Werk en Sosiologie aan die Universiteit van Stellenbosch was. In sy grootwordjare het sy moeder graag werke van Suid-Afrikaanse kunstenaars soos Maggie Laubser versamel en hom also aan die kunste bekendgestel. Pauw is doelbewus na skool van Kaapland terug na die Noorde “omdat hy gevoel het dat die erns om die Afrikaner hier dieper gaan”.[1]
In 1954 sluit hy hom by die Lëergimnasium aan waarna hy sy studie aan die Universiteit van Pretoria begin en sy B.Arch.-graad in 1961 behaal.[2] Op universiteit het Pauw bewus geword van bekende argitekte soos Frank Lloyd Wright en Le Corbusier. Na sy studies begin hy in 1962 ’n privaatpraktyk. In dié tyd het Suid-Afrika ’n bloeityd beleef waarin daar oormatig baie werk vir argitekte was.
Werkende
wysigOp 28-jarige ouderdom het hy saam met Piet Moolman opdrag van die Transvaalse Provinsiale Administrasie gekry om ’n operahuis vir Johannesburg te ontwerp. Die gebou, wat uit ’n operasaal, ’n teater, ’n balletskool en ’n werkswinkel sou bestaan is weens voortdurende uitstelling nooit opgerig nie. Pauw en Botha, soos Pauw se firma destyds bekend gestaan het, het die hoofkantoor van Volkskas, langs die Strijdomplein ontwerp. Die gebou is 38 verdiepings hoog en in die heroïse tradisie wat die groei van die Afrikaner versinnebeeld.[1] As praktiserende argitek het Pauw tussen 1965 en 1991 verskeie studietoere na die buiteland onderneem, onder meer na Europa, die V.S.A., Kanada, Australië en die Ooste.[2]
Van 1966 tot 1976 was Pau die direkteur van die multidissiplinêre firma Plan Medewerkers. Gedurende ’n praktykperiode van 32 jaar is ’n groot reeks geboutipes deur Pauw ontwerp. Dit sluit in kantoor-, woon-, kulturele, opvoedkundige, navorsings-, kommersiële, ontspannings- en industriëile geboue. Pauw was onder andere lid van die Instituut van Suid-Afrikaanse Argitekte, die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns, Pretoria Argitektevereniging, Stigting Simon van der Stel, die Suid-Afrikaanse Kunsvereniging en die Middeleeuse Vereniging.
In 1986 het Samuel Pauw Argitekte die Y-Design Architectural School in Mamelodi gestig waar studente ’n tweejaarkursus as ontwerpers en tekenaars deurloop. Aldaar het ’n ateljeemeester en argitektuurstudente die opleiding gedoen.
Privaat lewe
wysigIn 1990 verwerf Pauw die M.Arch.-graad aan die Universiteit van Pretoria met ’n verhandeling getiteld “’n Vertolking van Le Corbusier se mensbeskouing soos dit in sy geskrifte voorkom”. Pauw het ’n lewendige belangstelling in die natuur, boerdery, sport (soos gholf, muurbal en skubaduik) en besigheid gehad.
Geboue
wysig- Kliëntedienssentrum, Universiteit van Pretoria
- RGN-hoofgebou, Pretoria
- Ekonomiese en Bestuurswetenskappegebou, Universiteit van Pretoria
- Konferensiesentrum, Universiteit van Pretoria
- Sapekoe-hoofkwartier, Tzaneen
Toekennings
wysig- 1978 – Meriete-toekenning van die Instituut van Suid-Afrikaanse Argitekte
- 1985 – Fulton Beton eervolle vermelding
- 1986 – Toekenning van die Baksteenvereniging en Fulton Beton-toekenning
- 1987 – Meriete-toekenning van die Instituut van Suid-Afrikaanse Argitekte
- 1990 – Meriete-toekenning van die Instituut van Suid-Afrikaanse Argitekte
- 1995 – Eremedalje vir Argitektuur van die SA Akademie
Verwysings
wysig- ↑ 1,0 1,1 van der Westhuizen, Ena (1991). "Samuel Pauw: van modernis tot postmodernis". Lantern: die kultuurtydskrif. 40 (1).
{{cite journal}}
: Onbekende parameter|month=
geïgnoreer (hulp) - ↑ 2,0 2,1 "Pauw, Samuel" (html). Besoek op 31 Julie 2020.