'n Skets (afgelei van die Griekse σχέδιος – schedios, "onvoorbereid gedoen"[1]) is 'n vinnige vryhandtekening wat gewoonlik nie bedoel is as 'n voltooide werk nie.[2] 'n Skets kan vir verskeie redes gemaak word: dit kan iets weerspieël wat die kunstenaar gesien het of 'n idee vir 'n volgende kunswerk, of dit kan ook 'n vinnige manier wees hoe om op 'n grafiese manier 'n idee te demonstreer.

Jesus en die Egbreekster. 'n Figuurskets saamgestel deur Rembrandt
Houtskoolskets van wilgerbome deur Thomas Gainsborough

Sketse kan gemaak word in enige tekenmedium. Die term word dikwels gebruik wanneer daar met 'n droë medium gewerk word soos, silwer, grafiet, potlood, houtskool of pastel. Dit is ook van toepassing op sketse wat met pen, ink, digitale pen, balpuntpen, waterverf of olieverf gemaak word. Die laasgenoemde twee verwys na waterverfsketse of olieverfsketse. 'n Beeldhouer mag dalk weer drie-dimensionele sketse in klei of was maak.

Toepassing

wysig

Sketse is oor die algemeen deel van kunsstudente se studies.[3] Dit sluit in die maak van 'n skets van 'n lewende model wie se posisie elke paar minute verander. 'n Skets impliseer gewoonlik 'n vinnige en vrye tekenwerk, terwyl terme soos studie en voorbereide teken meer na versigtige, afgewerkte kunswerk verwys, waarvan die medium ook dikwels verskil in die eindproduk. Die ondertekening is die tekening onder die finale werk, wat soms steeds sigbaar is of kan deur moderne wetenskaplike metodes gesien word soos X-strale.

Die meeste visuele kunstenaars gebruik, tot 'n mindere of meerdere mate, die skets as 'n metode van opname om idees te sif. Die sketsboeke van 'n paar individuele kunstenaars bevat goed wat baie bekend is,[2] insluitend dié van Leonardo da Vinci en Edgar Degas, wat kunswerke in hul eie reg geword het, waar baie bladsye die afgewerkte eindprodukte toon asook die sketse. Die woord sketsboek verwys na 'n boek met blankopapier waarop die kunstenaar kan teken. Die boek is gewoonlik gebind en die bladsye kan uitgeskeur word.[4]

Die skets word ook gebruik as 'n vorm van kommunikasie in 'n omgewing waar produkte ontwerp word, soos met nywerheidsontwerp. Dit kan ook gebruik word om die intensie van die ontwerp aan te dui en kan ook gebruik word om vloerplanne van huise te toon.[5][6][7]

Die vermoë om vinnige indrukke te skets, is vandag in verskeie kulture 'n gebruik. Sketse wat in die hofsaal gemaak word, dien as bewysstukke van tonele en individue. Sketse kan ook gebruik word om instansies te help om 'n persoon te identifiseer of op te spoor. Straatkunstenaars maak ook van sketse gebruik by gewilde toerismegebiede.[3]

Galery

wysig

Sien ook

wysig

Bronne

wysig
  • Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Sketch" . Encyclopædia Britannica. 25 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 186.

Verwysings

wysig
  1. Harper, Douglas. "Online Etymology Dictionary – Sketch". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 September 2011.
  2. 2,0 2,1 Davies, Diana (ed.), Harrap's Illustrated Dictionary of Art and Artists, Harrap Books Limited, (1990) ISBN 0-245-54692-8
  3. 3,0 3,1 Bleiweiss, Sue: The Sketchbook Challenge, Potter Craft, 2012, pp. 10–13.
  4. Brereton, Richard: Sketchbooks: The Hidden Art of Designers, Illustrators & Creatives, Laurence King, repr. ed. 2012.
  5. Jonson, Ben (10 November 2005). "Design ideation: the conceptual sketch in the digital age". {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (hulp)
  6. Fowles, Robert A. (12 Julie 1979). "Design methods in UK schools of architecture". {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (hulp)
  7. Zhou, Ling (1 Maart 2017). "How to use Sketch to design floor plans". Design + Sketch (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Desember 2019. Besoek op 22 Julie 2018.

Eksterne skakels

wysig