Soezdal (Russies: Суздаль) is ’n stad in Rusland en die administratiewe hoofstad van die distrik Soezdal in die Wladimir-oblast. Dit is aan die Kamenkarivier geleë 26 km noord van die stad Wladimir, die administratiewe hoofstad van die oblast. In 2015 het die stad 9 978 inwoners gehad.[1]

Soezdal

Суздаль
Stad
Die koepels van die Katedraal van die Geboorte van Gods Moeder.
Die koepels van die Katedraal van die Geboorte van Gods Moeder.
Vlag van Soezdal
Vlag
Wapen van Soezdal
Wapen
Wladimir-oblast in Rusland
Wladimir-oblast in Rusland
Soezdal is in Wladimir-oblast
Soezdal
Soezdal
Die ligging van die stad Soezdal in Wladimir-oblast
Koördinate: 56°25′N 40°27′O / 56.417°N 40.450°O / 56.417; 40.450
LandVlag van Rusland Rusland
DeelgebiedWladimir-oblast
Stigting1024[2]
Regering
 • TipeMunisispale distrik
 • BurgemeesterLarisa Majorowa[3]
Oppervlak
 • Totaal15 km2 (6 vk. myl)
Bevolking
 • Totaal9 978[1]
TydsoneUTC+04:00
Skakelkodes49231[4]
Webwerfhttp://www.gorodsuzdal.ru

Soezdal is een van die oudste nedersettings in Rusland. In die 12de eeu het dit die hoofstad van die prinsdom Rostof-Soezdal geword, met Moskou as een van die ondergeskikte dorpe. Deesdae is Soezdal die kleinste van die stede in die Goue Ring van Rusland, maar dis is ’n groot trekpleister vir toeriste.[4] Verskeie van sy monumente is Unesco-wêrelderfenisterreine.[5][6]

Geskiedenis

wysig
 
Soezdal in 1912
 
Soezdal in die Kerstyd
 
Watertrem in Soezdal

Die stad se geskiedenis dateer van 1024. In 1125 het Joeri Dolgoroeki Soezdal die hoofstad van die prinsdom Rostof-Soezdal gemaak.[7] Soezdal was dus ’n hoofstad toe Moskou nog in sy beginskoene gestaan het.[4] In 1157 het Andrei Bogoljoebski die hoofstad van Soesdal na Wladimir geskuif, en van dié tyd af was die prinsdom bekend as Wladimir-Soezdal.

Die stad lê in ’n vrugbare koringstreek en het ’n handelsentrum gebly selfs ná die inval in Kiëf-Roes deur die Mongoolse Ryk. Dit het later met Nizjni Nowgorod saamgesmelt totdat albei in 1392 deur die Grootvorstedom Moskou geannekseer is.[7]

Ná ’n afname in Soezdal se politieke belangrikheid het dit ’n godsdienssentrum geword, met groot ontwikkelingsprojekte wat in die 16de eeu deur Wasili III en Iwan die Verskriklike aangepak is. In die laat 17de en 18de eeu het ryk handelaars betaal vir 30 kerke, wat steeds die stad versier.[7] Daar was in ’n stadium 40 kerke in die stad met 400 families.

In 1864 kon plaaslike handelaars nie die regering oorreed om die Transsiberiese Spoorlyn deur hul stad te laat loop nie. Dit het deur Wladimir geloop en Soezdal het daardeur nie net die treine misgeloop nie, maar ook die hele 20ste eeu.[4] Verder het Soezdal in 1967 die status van ’n beskermde gebied gekry en dit het die ontwikkeling van die stad amptelik beperk.[7] Soezdal het dus in ’n baie lang tydperk nie veel verander nie – sy oulike houthuisies staan tussen die kerke waarvan die goue koepels in die Kamenka weerkaats word.[4]

Vandag is die stad ’n belangrike toerismesentrum vanweë sy talle voorbeelde van ou Russiese argitektuur – die meeste daarvan kerke en kloosters. Al het dit net minder as 10 000 inwoners, het dit sy plaaslike voorkoms behou, met talle strome en grasvelde. Hoenders en vee is ’n algemene gesig in die strate, waarvan sommige nie geteer is nie. Hierdie Middeleeuse voorkoms gee aan Soezdal ’n prentjiemooi sjarme; in die somer is skilders en hul esels ’n algemene gesig.[8]

Kerke en kloosters

wysig
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Verwysings

wysig
  1. 1,0 1,1 "Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2015 года" [Bevolking van die Russiese Federasie in 2015] (rar). Webtuiste van die Russiese statistiekdiens (in Russies). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Mei 2020.
  2. "Характеристика города Суздаль" [Karaktertrekke van die stad Soezdal]. Amtelike webtuiste van Soezdal (in Russies). Besoek op 16 Januarie 2016.[dooie skakel]
  3. "Глава города Суздаля" [Leier van die stad Soezdal]. Amptelike webtuiste van Soezdal (in Russies). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Maart 2020. Besoek op 20 September 2016.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Ragozin, Leonid (Maart 2015). "Suzdal". Russia (7). Lonely Planet. ISBN 978-1-74220-733-9. 
  5. "White Monuments of Vladimir and Suzdal" (in Engels). Unesco/World Heritage Convention. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Oktober 2017. Besoek op 17 September 2018.
  6. "World Heritage List No.633 Vladimir/Suzdal. ICOMOS Evaluation" (PDF) (in Engels). Unesco/World Heritage Convention. Oktober 1992. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 18 Augustus 2016.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 Vorhees, Mara (2006). "Suzdal". Russia & Belarus (4). Lonely Planet. ISBN 1-74104-291-7. 
  8. Luxmoore, Matthew (1 Julie 2012). "Suzdal". The Moscow Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Mei 2016. Besoek op 18 Januarie 2016.

Eksterne skakels

wysig