Vlermuis: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Inligting bygewerk
→‎Sintuie: opruim
Lyn 20:
}}
 
'n '''Vlermuis''' is 'n [[soogdier]] wat kan vlieg. Hulle behoort tot die [[Orde (biologie)|orde]] '''Chiroptera'''. Vlermuise is almal skemer- of nagdiere. Omdat sommige spesies nie goed in die donker kan sien nie, het hulle ʼn'n soort natuurlike sonar ontwikkel (eggolokalisering) waarmee voorwerpe in vlug geïdentifiseer en gelokaliseer kan word.
 
Vlermuise word gejag omdat hulle skade in vrugteboorde aanrig en siektes aan vee oordra. Die vergiftiging van insekte en die uitroeiing van die natuurlike habitat hou ook 'n groot bedreiging vir die soogdiere in. Hoewel daar ander soogdiere is wat met behulp van groot velplooie deur die lug kan beweeg, byvoorbeeld die vlieënde maki's (orde ''Dermoptera''). word vlermuise as die enigste [[Soogdier|soogdiere]] beskou wat werklik kan vlieg omdat hulle in die lug kan bly deur hulle vlerke te klap.
 
Daar word algemeen aanvaar dat die besondere vermoë geleidelik ontwikkel het en dat vlermuise, net soos die landlewende insekte-etendeinsekvretende soogdiere (orde ''Insectivora''), van die uitgestorwe boombewoners ''Trituberculata'' afstam. [[Fossiel|Fossiele]] dui bowendien daarop dat vlermuise reeds gedurende die [[Eoseen]] (50 miljoen jaar gelede) geleef het.
 
== Liggaamsbou en voortbeweging ==
Vlermuise kan van 3,5 g tot 900 g weeg, terwyl die vlerkspan tussen 20 cm en 1,5 m kan wees. Die vlerke bestaan uit 'n dubbele, elastiese velmembraan wat oor die arm en 4 vingers van die voorpote span. Die armbene, middelhandbeentjies en vingerlitte is spesiaal verleng en aangepas sodat ingewikkelde vliegbewegings uitgevoer kan word. Sommige spesies kan selfs op een plek in die lug bly hang.
 
Net soos by [[Voël|voëls]] vlieg vlermuisspesies met lang, smal vlerke beter as spesies met kort, breë vlerke. Vlermuise vlieg met 'n [[snelheid]] van tussen 15 en 50 km/h. Die vlerk se velmembraan strek tot by die agterpote en daarvandaan dikwels verder tot by die stert. Die duim van die voorpote het 'n sterk, krom nael wat gebruik word om mee te klim en steek buite die voorkant van die vleuelvlerk uit.
 
Die tone van die agterpote is ook vry en van groot, krom naels voorsien. Die vlermuis hang hieraan wanneer hy in sy rusposisie isverkeer. Hy het geen inspanning nodig om onderstebo te hang nie, omdat die spiere in die tone outomaties sluit.
 
== Lewenswyse en verspreiding ==
Lyn 41:
Omdat die meeste vlermuise snags aktief is, is hulle sintuie so aangepas dat hulle maklik voedsel in die donker kan opspoor. Die meeste vrugtevlermuise (orde ''Megachiroptera'') het besonder groot en goeie oë, maar die ''Microchiroptera'' het meestal swak ontwikkelde oë en moet van 'n bykomende hulpmiddel gebruik maak, naamlik eggolokalisering of [[sonar]].
 
Die vlermuis stuur klankgolwe uit met ʼn'n toonhoogte wat so hoog is (tussen 25 en 150 kHz) dat 'n mens dit nie kan hoor nie, maar waarvoor hulle eie ore baie gevoelig is. Wanneer die klankgolwe teen 'n voorwerp bots, word dit na die vlermuis teruggekaats en hy vorm 'n "geluidsbeeld" van die voorwerp. Op die manier bepaal die vlermuis hoe die omgewing daar uitsien en of daar enige prooidiere, hindernisse of ander vlermuise aanwesig is.
 
Die hoefystervlermuis maak byvoorbeeld lang, eentonige geluide deur sy neus en beheer die breedte en rigting van die klankgolwe met behulp van aanhangsels in sy neus. Ander vlermuise stuur via hul bekke nie-gerigte [[Klankgolf|klankgolwe]] van verskillende toonhoogtes uit. Die reuksintuig van vlermuise is oor die algemeen goed ontwikkel. Vleiseters en bloedsuiers is skynbaar baie gevoelig vir die bottersuur wat in die sweet van [[Endotermies (biologie)|warmbloedige]] diere voorkom. Vlermuise het ook ʼn'n fyn waarneming van temperatuurveranderinge: diedié wat in grotte oorwinter, reageer selfs op temperatuurveranderinge van minder as ʼn'n halwe graad Celsius.
 
== Voortplanting ==
Voor die geboorte van die kleintjies versamel al die wyfies in sogenaamde kraamkolonies. Vlermuise wat in koue streke leef, paar in die herfs, maar die spermselle word in die wyfie bewaar en bevrugting vind eers in die lente plaas wanneer sy na haar winterslaap ontwaak. So nie vind bevrugting in die herfs plaas, maar die [[embrio]] heg eers in die lente aan die uteruswand vas.
 
Vlermuise wat in tropiese dele van die wêreld leef, plant deur die hele jaar voort en wyfies kan al 'n volgende kleintjie verwag terwyl die vorige een nog gesoog word. Al die kleintjies in ʼn'n kraamkolonie word binne 'n tydsbestek van 'n paar dae gebore. Die wyfie gee geboorte terwyl sy aan haar duime hang en "vang" die kleintjie met haar vlieghuid. Daar word meestal net een kleintjie gebore, maar sommige spesies baar soms ook tweelinge. By die meeste spesies dra die wyfie die kleintjie saam terwyl sy kos soek, maar wanneer hulle te swaar word, word hulle in die kolonie agtergelaat.
 
Vlermuise word skynbaar nie soos by voëls vooraf geleer om te vlieg nie. Omdat vlermuise ook nie maklik van die grond af kan vlieg nie, maar van 'n hoogte moet "wegspring", is baie kleintjies se eerste vliegpogings fataal. Die kleintjies is egter na 6 tot 10 weke selfstandig en verlaat dan die kolonie. Hulle is kort daarna ook geslagsryp.
Lyn 57:
Die [[Chinese]], daarenteen, beskou vlermuise as gelukbringers. In die [[Midde-Ooste]], [[Afrika]] en die [[Soenda-eilande]] word die groter spesies deur verskeie volke geëet, terwyl die [[Jode]] vlermuisvleis as onrein beskou. Verder word vrugtevlermuise gejag omdat hulle skade in vrugteboorde aanrig. Al die faktore het egter nie so 'n groot invloed op die vermindering in vlermuisgetalle gehad as die vernietiging van hulle natuurlike habitat nie.
 
Verder veroorsaak insektedoders ook baie vrektes omdat vlermuise baie meer gevoelig vir gifstowwe is as byvoorbeeld muise en rotte vir gifstowwe is. Die guanovlermuis (''Tadarida brasiliensis'') se getalle in [[Arizona]] het byvoorbeeld van 25 miljoen na 30 000 afgeneem nadat die gif [[DDT]] in die omgewing gespuit is.
 
== Indeling ==
Vlermuise kan in 2 groepe ingedeel word, naamlik die [[Vrugtevlermuis|vrugtevlermuise]] (suborde ''Megachiroptera'') en die inseketende vlermuise (suborde ''Microchiroptera'') wat ook as die klein vlermuise bekend staan. Alle vrugtevlermuise eet egter nie vrugte nie, terwyl sommige klein vlermuise wel vrugte eet. Die 2 subordes bevat altesaam sowat 850 spesies. Vrugtevlermuise kom in tropiese gebiede van [[Afrika]][[Asië|, Asië]][[Australië|, Australië]] en tussenliggende eilande voor en het meestal geen sonar nie.
 
Bekende verteenwoordigers is die kalongs (familie ''Pteropidae''), wat ook die vlieënde vosse genoem word. Die familie bevat ook die grootste spesie van alle vlermuise, naamlik ''Pteropus vampyrus'', wat in die [[Oos-Indiese eilande]] voorkom. Die bekendste genera in [[Suid-Afrika]] is ''Eidolon'', ''Epomophorus'' en die ''Rousettus''. Vrugtevlermuise kan bedags dikwels in vrugtebome gesien word waar hulle in swerms aan hulle agterpote hang. Die [[epouletvlermuise]] (subfamilie ''Epomophorinae'') en die [[rosetvlermuise]] (genus ''Rousettus'') het sowel goeie oë as sonar. Die [[langtongvlermuise]] (familie ''Macroglossidae'') leef veral van [[Nectarinia|nektar]] en [[stuifmeel]] en speel dikwels 'n belangrike rol in die bestuiwing van blomme.
 
Dit staan bekend as chiropterofiele bestuiwing; die blomme gaan snags oop en lok die vlermuise met reukstowwe. Die [[insekte-etendeinsekvretende vlermuise]] (suborde ''Microchiroptera'') is kleiner diere met uiteenlopende eetgewoontes: die meeste spesies eet insekte, maar sommiges eet vis, vrugte of nektar en sekeres leef selfs van bloed. Bekende verteenwoordigers in Suid-Afrika is die [[blaarneusvlermuise]] (familie ''Hipposideridae''), die [[hoefystervlermuise]] (familie ''Rhinolophidae''), die [[langoorvlermuise]] (familie ''Nycteridae'') en die [[gladdeneusvlermuise]] (familie ''Vespertilionidae'').
 
Verteenwoordigers van eersgenoemde 2 families het dikwels bizarre neusaanhangsels en beweeglike ore. Die Amerikaanse blaarneusvlermuise (familie ''Phyllostomatidae'') kom in die Nuwe Wêreld voor en is bekend daarvoor dat hulle uiteenlopende eetgewoontes het. Benewens 'n groot aantal vrugtevreters is daar ook spesies in die familie wat soos kolibries voor 'n blom in die lug hang om die nektar en stuifmeel met hulle lang tonge te lek.
 
Die groot [[haaslipvlermuis]] (''Noctilio leporinus)'' vang visse en krewe. Die merkwaardigste voedingswyse word egter by die vampiers (familie ''Desmodontidae'') aangetref. Die gewone vampier (''Desmodus rotundus'') maak klein bytwonde aan [[Soogdier|soogdiere]] en voëls en lek dan die bloed op (let wel, hulle suig nie). Vampiers is gevaarlik omdat gedomestiseerde diere dikwels die prooi is en siektes soos [[hondsdolheid]] deur die vlermuis oorgedra kan word.
 
== Families ==