Sven II van Denemarke

Sven II (omstreeks 1019 – 28 April 1076) was van 1047 tot met sy dood koning van Denemarke. Hy was die seun van Ulf Jarl en Estrid Margarete Svendsdatter, die dogter van Sven I en suster van Knoet die Grote. Hy was drie keer getroud.

Sven II
Koning van Denemarke
Muntstuk ter ere van Sven II van Denemarke, omstreeks 1050.
Periode	1047–1076
Voorganger	Magnus die Goeie
Opvolger	Harald III
Vrou	Gyda van Swede Gunhild Sveinsdotter
Kinders	Onder andere Harald III van Denemarke Knoet die Heilige Olaf I van Denemarke Erik I van Denemarke Niels van Denemarke
Vader	Ulf Jarl
Moeder	Estrid Margarete Svendsdatter
Gebore	Omstreeks 1019
Oorlede	1076

Agtergrond

Hy is in Denemarke bekend as Svend Estridsen. Sy voornaam word ook Sven, Svein en Swen gespel en sy van Estridson, Estridsson of Estridsøn.

Vanweë sy verwantskap aan Knoet die Grote is hy vroeg reeds beskou as 'n aanspraakmaker op die troon. Toe Hartaknoet in 1042 dood is, het hy aanspraak op die Deense kroon gemaak, maar moes swig voor Noorweë se koning Magnus I.

Hy het gou teen Magnus in opstand gekom en die Deense adellikes het hom as koning gekroon, maar hy is deur Magnus verslaan en het na Swede gevlug. Die oorlog tussen Sven en Magnus het tot 1045 geduur toe Magnus se neef Harald Hardråde uit ballingskap teruggekeer het, belaai met goud wat hy vergader het in sy tyd as huursoldaat in die Bisantynse Ryk. Magnus het Harald as ’n groot bedreiging beskou en besluit om die Noors-Deense troon met hom te deel. Die twee konings het toe saam opgeruk teen Sven en hom uit Denemarke verdryf.

Koning

In 1047 is Magnus dood. Hy het sy koninkryk verdeel tussen Harald, wat die troon van Noorweë gekry het, en Sven, wat koning van Denemarke geword het.

Harald, wat geweier het om Denemarke af te staan, het Sven aangeval en ’n lang oorlog teen hom gevoer. Nadat Harald verslaan en doodgemaak is en Willem die Veroweraar van Engeland op sy beurt vir Harold Godwinson verslaan het, het Sven sy aandag toegespits op Engeland, wat eens deur sy oom, Knoet die Grote regeer is. In 1069 het hy Engeland saam met Edgar Adeling, die laaste oorblywende erfgenaam van die Angel-Saksiese koningshuis, binnegeval. Nadat hulle die stad York verower het, het Sven egter omkoopgeld van Willem aanvaar en hom uit Engeland teruggetrek. Edgar moes na Skotland vlug.

Dood

Koning Sven is op sy plaas naby die dorp Åbenrå oorlede. Later is hy die "vader van konings" genoem omdat vyf van sy vyftien seuns konings van Denemarke geword het.

Familie

Sven is in 1050 vir die tweede keer getroud met Gunhild Sveinsdotter, ’n stiefma van sy eerste vrou, Gyda van Swede (oorl. 1049). Die pous het gelas dat die huwelik nietig verklaar word. Hy het dit laat doen, maar vir die res van sy lewe die een minnares ná die ander gehad. Sven was die vader van minstens 18 kinders, waarskynlik meer. Hulle was almal buite-egtelik en hul moeders is onbekend:

• Harald III (Harald Hén) (oorl. 1080)
• Knoet die Heilige (oorl. 1086)
• Olaf I (Oluf Hunger) (oorl. 1095)
• Erik I (Erik Ejegod) (oorl. 1103)
• Niels (oorl. 1134)
• Sven (oorl. 1097)
• Sigrid (oorl. 1066)
• Ingerid, vrou van Olaf III van Noorweë
• Thorgisl
• Sigurd
• Benedikt (oorl. 1086)
• Bjorn
• Sven
• Guttorm
• Eymund
• Ulf (oorl. 1104)
• Ragnhild
• Helen (Gunhild)

Nalatenskap

Sven word dikwels beskou as Denemarke se laaste Wiking-koning en die eerste Middeleeuse een. Aan sy geraamte kan gesien word dat hy ’n lang, sterk, effens kreupele man was.

Hy het nou met die kerk saamgewerk en honderde kerke laat bou waarvan baie nog staan. Hy kon blykbaar lees en skryf en dis danksy hom dat ’n groot deel van Denemarke en Swede se geskiedenis van die 9de en 10de eeu bekend is omdat hy die verhaal van sy voorgeslagte omstreeks 1070 aan die historikus Adam van Bremen vertel het.

Verwysings

Hierdie artikel is merendeels vertaal vanaf die Engelse Wikipedia-artikel en:Sweyn II of Denmark