Swartmossel
Die swartmossel (Choromytilus meridionalis) is tweekleppige skulpdier wat aan die wes- en suidkus van Suid-Afrika voorkom. Dit is 'n mariene weekdier in die familie Mytilidae. Hulle is deel van die filum Mollusca, wat die tweede grootste filum van ongewerwelde diere is met ongeveer 85 000 spesies.
| Swartmossel | |
|---|---|
| |
| Wetenskaplike klassifikasie | |
| Koninkryk: | |
| Filum: | |
| Klas: | Bivalvia (tweekleppiges)
|
| Subklas: | |
| Orde: | |
| Familie: | |
| Genus: | |
| Spesie: | C. meridionalis
|
| Binomiale naam | |
| Choromytilus meridionalis Krauss, 1848[1]
| |
Morfologie
wysigHierdie diertjie word tot 15 cm lank. Die mossel is swart van kleur en word blou as gevolg van erosie. Dit kom in rotsagtige gebiede in die tussengetysone voor, waar dit gegroepeer groei. Dit is smaller en swarter as die Mediterreense mossel, Mytilus galloprovincialis, waarmee dit dikwels verwar word. Die familie Mytilldae is bekend vir smal, elliptiese, waaiervormige, dun kleppe wat van dieselfde grootte is, die afwesigheid van prominente skarniertande, en die teenwoordigheid van bissus- of fyndrade wat van die skarnierarea afhang om op rigiede substrate te anker.[2]
Ekologie en oorlewing
wysigDie swartmossel is 'n filtervoeder wat drywende stukkies alge en fitoplankton eet. Dit word bedreig deur die indringing van die snelgroeiende en geharde Mediterreense mossel, wat dit om ruimte oortref. Deeltjies organiese materiaal is die belangrikste voedselbron van baie filtreervoedende tweekleppers, insluitend C. meridionalis. Choromytilus meridionalis gebruik bakterieë as 'n stikstofhulpbron, wat belangrik is vir sy groei en oorlewing in die tussengetysone. Die bakteriële stikstofopname deur C. meridionalis was die hoogste wanneer mossels aan hoogwater blootgestel is en die laagste tydens laagwater.[3]
Die bakteriële stikstofopname deur C. meridionalis word beïnvloed deur die beskikbaarheid van ander stikstofbronne soos opgeloste anorganiese stikstof. Dit dui daarop dat spesies die vermoë het om hul stikstofopnamestrategie aan te pas gebaseer op die beskikbaarheid van verskillende stikstofbronne.[4] C. meridionalis kan saam met die tweekleppige Aulacomya atra in die natuur voorkom.
Voortplanting
wysigIn die Valsbaai-omgewing plant Choromytilus meridionalis almal op dieselfde tyd voort en neem deel aan twee broeiseisoene. Alhoewel die aantal eiers en sperms wat elke jaar vrygestel word verander, is die verhouding van eiers tot sperm konstant. Die geslagte is apart en wyfies kan onderskei word deur die sjokolade-bruin kleur van die eierstok, terwyl die testis geel tot wit is, afhangende van die toestand van ontwikkeling. By volwasse diere strek die gonade as 'n verdikte lob in die middellyn tussen die kieue, posterior van die voet.[5] By C. meridionalis vind gametogenese deurlopend deur die jaar plaas. C. meridionalis-larwes is die meeste van die tyd in die waterkolom aanwesig en sal maklik op toue of boeie wat in die water hang, vestig; hulle vestig selde op die rotsagtige substraat.[6]
Die mossel is 'n gewilde seekosgereg.
Bron
wysig- Gids tot die Kusgebiede van Suid-Afrika. Jacana Media. 2007 ISBN 978-1-77009-215-0
Verwysings
wysig- ↑ "Choromytilus meridionalis (Krauss, 1848)". www.marinespecies.org. WoRMS. Besoek op 15 Julie 2023.
- ↑ "Mytilidae - an Overview". ScienceDirect. Besoek op 15 Julie 2023.
- ↑ B.C. Clarke, C.L. Griffiths (1990). "Ecological energetics of mussels Choromytilus meridionalis under simulated intertidal rock pool conditions". Journal of Experimental Marine Biology and Ecology. 137 (1): 63–77. ISSN 0022-0981. Besoek op 15 Julie 2023.
- ↑ Griffiths, Roberta J. (1980). "Filtration, respiration and assimilation in the black mussel Choromytilus meridionalis". Marine Ecology Progress Series. 3: 63–70. Besoek op 15 Julie 2023.
- ↑ Griffiths, Roberta J. (1980). "Reproductive cycles in littoral populations of Choromytilus meridionalis (Kr.) and Aulacomya ater (Molina) with a quantitative assessment of gamete production in Choromytilus meridionalis". Journal of Experimental Marine Biology and Ecology. 30 (1): 53–71. Besoek op 15 Julie 2023.
- ↑ Griffiths, Roberta J. (1981). "Population Dynamics and Growth of the Bivalve Choromytilus meridionalis (Kr.) at Different Tidal Levels". Estuarine, Coastal and Shelf Science. 12 (1): 101–118. Besoek op 15 Julie 2023.