Teenpous Honorius II

Teenpous Honorius II (gebore Pietro Cadalus) was 'n teenpous in die Rooms Katolieke Kerk van 28 Oktober 1061 tot aan sy dood in 1072. Hy was die eerste teenpous in die Investituurstryd.

Teenpous Honorius II
Geboortenaam	Pietro Cadalus
Sterfdatum	1072
Sterfplek	Lombardye
Teenpous van	Pous Alexander II
Begin van pontifikaat	28 Oktober 1061
Einde van pontifikaat	1072

Vir die wettige pous met dieselfde naam sien Pous Honorius II.

Biografie

Cadalus stam uit 'n adellike familie van Verona. Tydens die regering van keiser Hendrik III van die Heilige Romeinse Ryk was hy die keiser se kanselier. Later is hy aangestel as biskop van Parma.

Toe Pous Nicolaas II op 27 Julie 1061 sterwe, sorg die hervormingsgesinde party van Hildebrand van Sovana daarvoor dat Anselmo di Lucca (ook Anselmo da Baggio) afkomstig uit die adel van Milaan as pous verkies word. Anselmo neem die naam Alexander II aan. Hildebrand vra egter nie die goedkeuring van die keiser nie. Die keiser Hendrik IV (eintlik sy ma Agnes van Poitou wat as regentes regeer het) stel toe Cadalus aan wat die naam Honorius II aanneem.

Die inkonsekwente politiek van Agnes, weduwee van keiser Hendrik III lei egter daartoe dat Honorius nie genoegsame steun gekry het nie. Honorius slaag wel daarin om Rome te verower in April 1062. In Oktober 1062 bestry hy op die sinode van Augsburg die regmatigheid van Alexander se aanstelling. Dit was te vergeefs en op die sinode van Mantua in 1064 skaar die Duitse biskoppe hulle agter Alexander.

Omdat hy alle steun verloor het, verlaat Honorius Rome en trek homself terug na Lombardye. Hoewel hy homself tot aan sy dood as die wettige pous beskou het, het hy geen kerklike of politieke mag meer gehad nie.

Verwysings

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Nederlandse Wikipedia vertaal.