Aanvalle op 11 September 2001

Die aanvalle op 11 September 2001, afgekort as nege-elf of 9/11, was 'n reeks van vier tereuraanvalle wat die oggend van 11 September 2001 in die VSA gepleeg is. Vier groepe ekstremistiese terroriste, elk met 'n opgeleide vlieënier, het passasiersvliegtuie gekaap en dit direk in bekende bakens vasgevlieg. Hierdie teikens was die Pentagon en die Wêreldhandelsentrum se tweelingtorings in New York Stad. Die vierde vliegtuig het neergestort voordat dit sy beoogde teiken in Washington, D.C. kon bereik. Byna 3 000 mense sterf tydens die gebeure. Die meeste slagoffers was burgers van die Verenigde State, maar meer as 300 mense van ander lande, soos die Verenigde Koninkryk, Indië en Kanada het ook hiertydens omgekom. Na afloop van die gebeurtenis het die regering van die VSA gesê dat die aanvallers bande met die Al-Kaïda-terroristegroep het.

Aanvalle van 11 September 2001

Verloop van die aanval

Die Wêreldhandelsentrum voor die aanvalle met die Noordtoring aan die linkerkant en die Suidtoring aan die regterkant.

Om 08:46 plaaslike tyd, die oggend van 11 September het die gekaapte passasiersvliegtuig American Airlines-vlug 11 op 'n redelike hoë hoogte in die Noordtoring van die Wêreldhandelsentrum vasgevlieg. Die impak het 'n groot ontploffing veroorsaak, waarna 'n brand in die toring ontstaan het. Die vliegtuig se tenks was nog vol keroseen; dit het kort tevore opgestyg vanaf Logan Internasionale Lughawe in Boston, op pad na die weskus van die VSA.

Die Wêreldhandelsentrum, kort ná die ineenstorting van die tweede toring.

Byna twintig minute later, om 9:03 vm., het United Airlines-vlug 175 'n bietjie laer in die Suidtoring van die Wêreldhandelsentrum vas gevlieg en ook 'n brand veroorsaak. Aanvanklik het albei torings bly staan, wat diegene in die vloere onder die impakgebiede 'n geleentheid gegee het om te vlug. Die Suidtoring was die eerste wat om 9:59 vm. heeltemal ineengestort het ná 56 minute se brande, gevolg deur die Noordtoring om 10:28 vm. nadat dit 102 minute lank gebrand het. Byna almal wat op daardie stadium nog in die torings was, het gesterf. Sommige mense is ook later aan longsiektes dood as gevolg van die enorme hoeveelheid stof wat vrygestel is. Omstreeks 17:20 het 'n derde gebou van die Wêreldhandelsentrum ook heeltemal ineengestort. Dit is toegeskryf aan brande in die gebou en die skade wat hierdie gebou gely het deur die ineenstorting van die Twee Torings. Boonop is Wêreldhandelsentrum-geboue 3 tot 6 ook erg beskadig, waarvan die meeste daarna gesloop moes word.

Daar word beraam dat net minder as 1 400 mense in die noordelike toring was toe dit ineengestort het. Die ongevalle het 348 brandbestryders en 62 polisiebeamptes ingesluit wat onmiddellik ná die impak tot die redding gekom het. Weens die baie digte rook was dit onmoontlik om mense met behulp van reddingshelikopters van die torings se dakke te probeer red. Minstens 200 mense het van die torings afgespring om te ontsnap om nie doodgebrand te word nie. Verskeie foto- en video-opnames is van hierdie vallende mense gemaak, waarvan een bekend geword het as The Falling Man.

'n Bietjie meer as 'n halfuur nadat Vlug 175 in die Suidtoring vasgevlieg het, om 09:37, het 'n derde vliegtuig, American Airlines-vlug 77, in die gebou van die Verenigde State se Departement van Verdediging, die Pentagon, in Washington vasgevlieg.

’n Vierde United Airlines-vlug, vlug nommer 93, ook gekaap, het daardie oggend in ’n veld buite Pittsburgh neergestort. Volgens FBI-transkripsies van kajuitmateriaal het die passasiers probeer om die vliegtuig terug te neem, danksy hul selfone het hulle reeds geweet wat in New York gebeur het, so hulle het geweet dat hulle niks het om te verloor nie. Een van die kapers het glo selfmoordvlieënier Ziad Jarrah aangeraai om die vliegtuig te laat neerstort. Dit word geglo dat dit verhoed het dat die beoogde teiken, miskien die Capitol of die Withuis, bereik word.

Dood, beskadiging en impak

Skade aan die Pentagon ná die impak van American Airlines-vlug.

Nie een van die insittendes van die vier betrokke vliegtuie, insluitend die kapers, het die aanvalle oorleef nie. Van die 2 977 persone wat as gevolg van die aanvalle gesterf het, kon slegs 1 585 aanvanklik geïdentifiseer word op grond van die menslike oorskot wat gevind is. Uit 'n totaal van 19 916 menslike oorskotdele kon 10 190 geïdentifiseer word. Weens die toepassing van nuwe tegnologieë word nuwe identifikasies steeds sporadies uitgevoer. Byvoorbeeld, in September 2014 is Patrice Braut (1970), die enigste Belgiese slagoffer, as die 1 639ste slagoffer geïdentifiseer. In Augustus 2017, byna 16 jaar ná die aanvalle, is nog 'n slagoffer geïdentifiseer. Die voorlopige laaste identifikasie het in September 2021 plaasgevind. Twintig jaar ná die aanvalle is 1 647 slagoffers positief geïdentifiseer.

Die Twee Torings en die ander geboue by Wêreldhandelsentrum-kompleks is heeltemal vernietig. Die amptelike verduideliking was dat die geboue weens brand ineengestort het. Sommige ander geboue is later weens die aansienlike skade gesloop. ’n Klein deel van die Pentagon is ook erg beskadig.

In die Verenigde State het ’n gevoel van nasionale rou ná die aanvalle lank geheers. Die aanvalle het 'n buitengewone indruk oor die hele wêreld gemaak. Die media het ’n groot rol hiermee gespeel. Die aanval van die vliegtuig wat in die Suidtoring ingevlieg het, is selfs direk op televisie gesien. Dit het later geblyk dat twee kameras ook die eerste ongeluk vasgevang het. Verder het 'n webkamera die nadering van die eerste vliegtuig en die noordelike toring net na die ongeluk aangeteken.

Verantwoordelikheid

Osama bin Laden

Osama bin Laden, een van die leiers van Al-Kaïda saam met Ayman al-Zawahiri, is deur die VSA en ander Westerse regerings verantwoordelik gehou vir die aanvalle. Sy hoofmede-organiseerder was Khalid Sheikh Mohammed, wat reeds in 1993 vir 'n aanval op die Wêreldhandelsentrum gesoek is.

Leidrade in verskeie ondersoeke het vinnig in die rigting van Al-Kaïda gewys. Die identiteit van die kapers is binne dae ontdek, hulle het geen poging aangewend om dit weg te steek nie. Hulle het byvoorbeeld kaartjies met hul eie kredietkaarte gekoop en met hul eie paspoorte ingeboek. Daar is gevind dat verskeie kapers bande met Al-Kaïda het. Byvoorbeeld, die vermeende hoofkaper Mohammed Atta was 'n kamermaat van Ramzi Binalshibh, 'n senior Al-Kaïda-operateur, vir twee jaar in Hamburg. Verder is onder meer 'n videokasset van bin Laden saam met twee van die kapers gevind, waarin hy 'n beroep gedoen het op ondersteuning vir die kapers. In ’n ander video, wat ná die aanvalle opgeneem is, het hy gespog dat die aanvalle “beter” verloop het as wat hy gehoop het. Op 22 April 2005 het die Marokkaanse Fransman Zacarias Moussaoui in die hof gesê hy is deur Osama bin Laden gekies om die Withuis binne te vlieg. Moussaoui is op 3 Mei 2006 lewenslange tronkstraf opgelê vir sy betrokkenheid by die aanvalle. Op 23 Mei 2006 het Osama bin Laden egter Zacarias Moussaoui se betrokkenheid by 'n oudioboodskap ontken. Die Duitse geheime diens het tot die gevolgtrekking gekom dat die Hamburg-sel, bestaande uit 5 van die kapers, deur Al-Kaïda gefinansier en opgelei is. Osama bin Laden self het aanvanklik betrokkenheid by die aanvalle ontken, maar in 'n videoboodskap wat op 29 Oktober 2004 deur Al Jazeera uitgesaai is, het hy verantwoordelikheid aanvaar.

Die VSA het Afghanistan (waar hy sedert 1996 gewoon het) vir sy uitlewering versoek. In 1999 het die Verenigde Nasies reeds 'n resolusie aanvaar waarin hy sy uitlewering versoek het na aanvalle op Amerikaanse ambassades met 200 sterftes, en na 9/11 is dieselfde resolusie weer deur die VN aanvaar. Na 'n ultimatum van die VSA het honderde Taliban-skrifgeleerdes bymekaargekom om te beraadslaag. Bin Laden is gevra om Afghanistan te verlaat en met die VSA te onderhandel. Die VSA het nie gereageer nie. Osama bin Laden het gesê hy wil net in 'n Islamitiese land verhoor word. Hy het later 'n jihad van alle Moslems teen "Sionisme en die Kruistogte" en ook teen die Verenigde State opgeneem. Hy het in koverte terme erken dat hy verantwoordelik was vir die aanvalle.

Daar was baie ondersoeke na verantwoordelikheid vir hierdie terreurdaad, veral deur Amerikaanse en ander intelligensie-agentskappe. Boonop is talle verslae oor omliggende sake gepubliseer, soos veiligheid by lughawens en die brandweerstand van wolkekrabbers. Die belangrikste verslag was die 9/11 Commission Report van die Amerikaanse Kongres. Daar was ook 'n dokument van die Britse regering met die titel Responsibility for the terrorist atrocities in the United States, 11 September 2001. Hierdie dokument is hoofsaaklik gebaseer op inligting van die intelligensiedienste en is dus nie bedoel vir moontlike regsvervolging nie. Die Duitse geheimediens het die bogenoemde "Hamburg-sel" ondersoek en bande met Al-Kaïda bevestig. Op grond van hierdie ondersoeke het die Amerikaanse regering tot die gevolgtrekking gekom dat Osama bin Laden en sy terreurnetwerk vir die aanvalle verantwoordelik was.

Kapers

Tydens die vlugte het 'n paar dosyn passasiers en lugwaardinne kontak gemaak met mense op die grond via selfone en die boordtelefoon Die stuurkajuitstemopnemer van vlug UA93 is ook teruggevind. Met behulp van hierdie inligting het meer bekend geword oor wat aan boord gebeur het. In elk van die vier gekaapte vliegtuie was vier of vyf kapers, net met messe gewapen; in totaal was daar negentien kapers. ’n Onbekende aantal bemanningslede is gesteek of gesnoer. Die kapers het boksnyers gebruik, wat toe nog nie aan boord in die VSA verbied was nie. Dit het hulle toegelaat om deur die sekuriteitskontroles te kom. Daar word geglo dat die kaper Mohammed Atta die leier van die operasie was. Op 14 September 2001 het die FBI 'n lys vrygestel van individue wat as die kapers geïdentifiseer is.

Bronne

• Stefan Aust , Cordt Schnibben (Ed.): September 11, 2001. History of a terrorist attack. Dtv, Stuttgart 2003, ISBN 3-423-34026-6.
• Manfred Berg , September 11, 2001 - a historic turning point? In: Zeithistorische Forschungen / Studies in Contemporary History 8 (2011), pp. 463–474.
• Michael Butter , Birte Christ, Patrick Keller (Eds.): 9/11. Not a day that changed the world. Schöningh, Paderborn 2011, ISBN 978-3-506-77097-4.
• Bernd Greiner : 9/11. The day, the fear, the consequences. CH Beck, Munich 2011, ISBN 978-3-406-61244-2 (review).
• Till Karmann, Simon Wendt et al. (Ed.): The turning point of 9/11? A transatlantic balance sheet. Verlag Barbara Budrich, Opladen, Berlin & Toronto 2016, ISBN 978-3-8474-0562-7.