Van de Graaff-bakens
Die Van de Graaff-bakens is in die tyd van die VOC se bewind aan die Kaap op belangrike plekke langs die kus van die destydse kolonie opgerig om te bewys dat die VOC aanspraak op die gebied maak.
Aan die einde van die 18de eeu wou Engeland as die grootste koloniale moondheid graag die Kaap by die VOC oorneem en daarom is in 1781 'n Britse vloot gestuur om die Kaap te verower. Weens die aanwesigheid van 'n groot Franse eskader aan die Kaap het die veroweringpoging misluk. Sedertdien het Cornelis Jacob van de Graaff (1734–1812), die goewerneur aan die Kaap van 1785 tot 1791, alle Engelse besoekers aan die Kaap gesien as moontlike spioene en vyande wat sy bewind wil omverwerp. Later daardie jaar strand die Engelse skip Pigot naby die huidige Humansdorp. Die opvarendes, insluitende Engelse soldate, ry per wa na Kaapstad. Van de Graaff is dadelik agterdogtig en vermoed dat daar verkenningswerk gedoen word vir 'n latere inval. Die Politieke Raad besluit om sommer van die eerste Nederlandse skip wat die Kaap aandoen 'n honderd soldate te laat ontskeep en hulle op verskeie plekke langs die kus te stasioneer. Hierdie plan het egter misluk. Toe het die Politieke Raad maar 'n aantal klipbakens met die Nederlandse wapen en die monogram van die VOC daarop ingegraveer op strategiese plekke laat oprig. Een van hierdie bakens is in 1785 in Outeniqualand opgerig en staan nou in die museum op George. Dit is in 1962 tot gedenkwaardigheid verklaar. 'n Replika staan in die Suid-Afrikaanse Museum in die Kompanjiestuin in Kaapstad.
Bibliografie
wysig- Sayers, Charles O.: Looking back on George. A medley of musings and memories. George: Herald Phoenix, 1982. ISBN 0-620-05910-9