Amelita Galli-Curci
| Hierdie artikel is 'n weesbladsy. Dit is nie geskakel of in ander bladsye ingesluit nie. Help Wikipedia deur na moontlike teks te soek en 'n skakel hierheen te plaas. |
Amelita Galli-Curci (18 November 1882 – 26 November 1963) was 'n Italiaanse coloratura sopraan. Sy was een van die mees populêre operasangeresse van die 20ste eeu, en haar opnames is in groot getalle verkoop.
Amelita Galli-Curci | |
|---|---|
 | |
| Gebore | Amelita Galli 18 November 1882 |
| Sterf | 26 November 1963 (op 81) |
| Beroep | Operasangeres |
| Eggenoot | Luigi Curci Homer Samuels |
Vroeë lewe
wysigSy is gebore in Milaan as Amelita Galli in 'n Italiaanse gesin van Spaanse afkoms uit die hoë middelklas, waar sy klavier studeer het aan die Konservatorium in Milaan. Sy het 'n goue medalje vir haar klavierspel gewen, en op die ouderdom van 16 is 'n professoraat aan haar gebied.
Sy is deur haar ouma geïnspireer om te sing. Die operakomponis Pietro Mascagni het Galli-Curci ook aangemoedig om haar ambisies te verwesenlik. Galli-Curci was grootliks self-opgelei, welke haar eie keuse was. Sy het haar tegniek geslyp deur na ander soprane te luister, ou boeke oor sangmetodes te lees en klavieroefeninge met haar stem te doen in plaas daarvan om van 'n klavier gebruik te maak.
Loopbaan
wysigGalli-Curci het in 1906 by Trani gedebuteer as Gilda in Giuseppe Verdi se Rigoletto. Sy is spoedig deur die hele Italië geloof vir die soetheid en beheerstheid van haar stem en vir haar boeiende musikale interpretasies. Sy is deur baie kritici gesien as 'n teenmiddel vir die skare verismo georiënteerde soprane wat toe die Italiaanse operahuise oorheers het.
Sy het wyd in Europa, Rusland en Suid-Amerika getoer. In 1915 het sy twee opvoerings van Lucia di Lammermoor saam met Enrico Caruso in Buenos Aires gesing. Dit was haar enigste opera optredes saam met dié groot tenoor, hoewel hulle later saam in konsert verskyn het en 'n paar opnames saam gemaak het. Galli-Curci en Caruso het ook as peetouers opgetree vir die seun van die Sisiliaanse tenoor Giulio Crimi.
Galli-Curci het regdeur haar loopbaan uitgebreid getoer, waaronder 'n konserttoer in Groot-Brittanje in 1924 (sy het nooit in 'n opera daar gesing nie), waartydens sy in 20 stede verskyn het, sowel as 'n toer in Australië die jaar daarna.
Verenigde State
wysigGalli-Curci het in die herfs van 1916 vir die eerste keer in die Verenigde State aangekom as 'n bykans onbekende sanger. Haar verblyf in die VSA was bedoel om kort te wees, maar die lof wat sy op 18 November 1916 ontvang het vir haar historiese Amerikaanse debuut as Gilda in Rigoletto in Chicago, Illinois (haar 34ste verjaardag) was so uitermate entoesiasties dat sy 'n aanbod aanvaar het om haar verbintenis met die Chicago Opera-genootskap te verleng, waar sy tot aan die einde van die 1924-seisoen verskyn het. In 1916 het Galli-Curci ook 'n opname-kontrak met die platemaatskappy Victor Talking Machine Company onderteken en tot 1930 eksklusief vir die maatskappy opgeneem.
Op 14 November 1921, terwyl sy steeds onder verpligting van die kontrak met Chicago Opera was, het Galli-Curci haar debuut by die Metropolitan Opera in New York as Violetta in La Traviata gemaak. Sy was een van die min sangers uit daardie era wat gelyktydig aan albei operageselskappe verbonde was. Galli-Curci het tot haar uittrede uit opera nege jaar later by die Met gebly.
Galli-Curci het in 1922 'n landgoed in Highmount, New York gebou wat sy Sul Monte genoem het. Sy het etlike jare daar gebly totdat sy die eiendom in 1937 verkoop het.[1][2] Die Galli-Curci-teater is in die nabygeleë dorpie van Margaretville, New York opgerig en na haar vernoem. Sy het die guns terug bewys deur op die openingsaand daar op te tree.[3]
Vokale verval en aftrede uit opera
wysigGalli-Curci het uitgeput geraak vir operahuis-politiek, en het oortuig daarvan geword dat opera 'n sterwende kunsvorm is. Sy het in 1930 uitgetree uit opera om eerder op konsertoptredes te konsentreer. Probleme met haar keel het haar 'n paar jaar geteister. Sy het in 1935 'n operasie ondergaan vir die verwydering van 'n skildklier. Groot sorg is tydens die operasie, wat onder plaaslike narkose uitgevoer is, getref; daar word gedink dat haar stem onder die operasie gely het en dat 'n senuwee na haar larinks, die eksterne tak van die superieure laringeale senuwee, beskadig is, wat gelei het tot die verlies van haar vermoë om hoë note te sing. Hierdie senuwee het sedertdien bekend geword as die "senuwee van Galli-Curci."
In 2001 het die navorsers Crookes en Recaberen kontemporêre persvrystellings geëksamineer en onderhoude met kollegas en familielede van die chirurg gevoer en die loopbaan van Galli-Curci met dié van ander sangers vergelyk, en bepaal dat haar stemverlies waarskynlik nie veroorsaak is deur 'n chirurgiese besering nie. [4]
Ander navorsers (Marchese-Ragona et al.) het aangevoer dat trageale kompressie wat deur swelling veroorsaak is, 'n vroeë einde aan Galli-Curci se loopbaan as koloratuur-sopraan gemaak het.
Persoonlike lewe
wysigIn 1908 het Amelita Galli met 'n Italiaanse edelman en skilder, die Markies Luigi Curci, getrou en sy van bygevoeg. Hulle is in 1920 geskei. Die Markies Curci het in 1922 die pouslike raad in Rome om nietigverklaring van die huwelik versoek.[5] In 1921 het Galli-Curci met Homer Samuels, haar begeleier, getrou. Hulle huwelik het tot Samuels se afsterwe in 1956 gehou.
Galli-Curci was 'n student van Paramahansa Yogananda, die Indiese meditasie - en jogaonderwyser.[6] Sy het die voorwoord tot Yogananda se boek getitel Whispers from Eternity geskryf.[7][8]
Terugkeer na opera, afsterwe en nalatenskap
wysigOp 24 November 1936 het die 54 jarige Galli-Curci teruggekeer na opera en in 'n enkele opvoering as Mimi in 'n produksie van La bohème in Chicago verskyn. Dit was duidelik dat haar beste sangdae agter haar was, en na nog 'n jaar van opvoerings het sy in Kalifornië afgetree. Sy het tot kort voor haar dood aan emfiseem in La Jolla, Kalifornië op 26 November 1963 (op 81-jarige ouderdom) nog tydens private geleenthede gesing. Die sopraan Jean Fenn tel onder haar studente.
Galli-Curci was 'n gewilde opname-kunstenaar en haar stem kan nog steeds gehoor word op die oorspronklike plate van 78 opm en hul LP- en CD-heruitgawes. Die operakommentator Michael Scott het in Volume Twee van The Record of Singing (Duckworth, Londen, 1979) geskryf dat Galli-Curci op grond van haar nalatenskap en kontemporêre beoordelings van haar optredes in Engeland en Amerika, ongunstig as vokale tegnikus met coloratura soprane van 'n vroeëre generasie, soos Nellie Melba en Luisa Tetrazzini, vergelyk. Hy het egter die unieke skoonheid van haar stem en die voortdurende liriese aantrekkingskrag van haar sjarmante sang erken.
Haar landgoed naby Fleischmanns, New York, waar sy vanaf 1922 tot 1937 woonagtig was, is in 2010 gelys in die Nasionale Register van Geskiedkundige Plekke in Amerika. [9]
Geselekteerde LP en CD versamelings
wysig- "Comme autrefois dans la nuit sombre" (Cavatine de Leila) (lêerinligting) — speel in blaaier (beta)
- Sung by Amelita Galli-Curci in 1921 with orchestra conducted by Josef Pasternack (4:42)
- Probleme om na lêer te luister? Sien die mediahulp.
LP:
- The Art Of Galli-Curci RCA Camden CAL-410
- The Art Of Galli-Curci Vol. 2 Bellini/Donizetti RCA Camden CAL-525
- Galli-Curci: Golden Age Coloratura RCA Victrola VIC-1518
- Golden Age Rigoletto (With Schipa, De Luca, Caruso) RCA Victrola VIC-1633
CD:
- Amelita Galli-Curci RCA Victor Vocal Series 61413
- Amelita Galli-Curci The Complete Acoustic Recordings Volume 1 Romophone 81003-2
- Amelita Galli-Curci The Complete Acoustic Recordings Volume 2 Romophone 81004-2
- Amelita Galli-Curci The Victor Recordings (1925-28) Romophone 81020-2
- Amelita Galli-Curci The Victor Recordings (1930) Romophone 81021-2
Notas
wysig- ↑ "Galli-Curci Tells of Her Simple Life". The New York Times (in Engels). 8 November 1921. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Julie 2018.
- ↑ "Madame Galli-Curci Sells Home at Highmout" (PDF). Catskill Mountain News. 2 Julie 1937. p. 1. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 23 Julie 2011.
- ↑ Clarke A. Sanford (1 September 1922). "Galli Curci Theatre Has Notable Night" (PDF). Catskill Mountain News. p. 1. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 23 Julie 2011.
- ↑ Crookes, Peter (April 2001). "Injury to the Superior Laryngeal Branch of the Vagus During Thyroidectomy: Lesson or Myth?". Annals of Surgery. 233 (4): 588–593. doi:10.1097/00000658-200104000-00016. PMC 1421290.
- ↑ "Seeks Annulment of His Marriage to Galli Curci" (PDF). Catskill Mountain News. 10 Februarie 1922. p. 4. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 23 Julie 2011.
- ↑ Ferguson, Charles W. (1930). The New Book of Revelations: The Inside Story of America's Astounding Religious Cults. New York: Doubleday, Doran, & Company. ISBN 0-548-05505-X., bl. 460.
- ↑ Yogananda, Swami (1929). Whispers from Eternity. Los Angeles: Self-Realization Publishing. ISBN 0-87612-102-4.
- ↑ Yogananda, Swami. "Online Whispers from Eternity, first edition". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Oktober 2007. Besoek op 2008-01-23.
- ↑ "National Register of Historic Places Listings". Weekly List of Actions Taken on Properties: 8/16/10 through 8/20/10 (in Engels). National Park Service. 27 Augustus 2010. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 November 2012.
Verwysings
wysig- The Last Prima Donnas, deur Lanfranco Rasponi, Alfred A Knopf, 1982. ISBN 0-394-52153-6
Eksterne skakels
wysig| Wikimedia Commons bevat media in verband met Amelita Galli-Curci. |
- Uitgebreide Galli-Curci blad met biografie, foto's en klankgrepe
- Diskografie van Amelita Galli-Curci op die Victor Talking Machine Company (Victor Records) van die Encyclopedic Discography of Victor Recordings (EDVR)
- Galli-Curci Sluit een opname in
- Galli-Curci Tien opnames