Inaccessible-eilandriethaan

(Aangestuur vanaf Atlantisia rogersi)

Die Inaccessible-eilandriethaan (Atlantisia rogersi) is 'n klein voël in die familie van riethane. Dit is die enigste spesie in die genus Atlantisia. Die eilandriethaan is die wêreld se kleinste lewende voëlspesie wat nie kan vlieg nie.[1] Daar was al kleiner spesies wat nie kon vlieg nie, soos die Stephens-eilandrotswinterkoning, maar hulle het reeds uitgesterf.

Inaccessible-eilandriethaan
Wetenskaplike klassifikasie
Domein:
Koninkryk:
Filum:
Klas:
Orde:
Familie:
Genus:
Atlantisia

Lowe, 1923
Spesie:
A. rogersi
Binomiale naam
Atlantisia rogersi
Lowe, 1923

Beskrywing

wysig
 
'n Inaccessible-eilandriethaan

Die eilandriethaan weeg gemiddeld 30 g en is 17 cm lank. Hulle is donker-roesbruin bo en donkergrys onder, met 'n kort swart snawel en rooi oë. Dit is 'n uiters lawaaierige voël. Hulle is baie nuuskierig en verlaat maklik hul skuiling om vreemde voorwerpe te ondersoek. Hulle vreet erdwurms, motte, bessies en sade. Twee eiers word tussen Oktober en Januarie gelê. Die kuikens is kwesbaar vir predasie deur die Tristanlyster (Turdus eremita).

Verspreiding en habitat

wysig
 
'n Eilandriethaan in sy natuurlike habitat

Die Inaccessible-eilandriethaan kom slegs op Inaccessible-eiland in die suidelike Atlantiese Oseaan voor. Die eiland is 'n rustende vulkaan, sowat 29 km suidwes van Tristan da Cunha, wat eers in 1982 volledig gekarteer is. Dit was aanvanklik moeilik om die binneland van die eiland te bereik, vandaar die naam. Die eiland is as 'n wêrelderfenisgebied verklaar en is 'n belangrike broeiplek vir seevoëls.

Die enigste rede hoekom dié spesie sedert die ontdekking van die eiland deur mense oorleef het, is omdat dit nog nie deur soogdiere soos muise en rotte binnegedring is nie. Soogdiere is 'n ernstige bedreiging vir voëls op geïsoleerde eilande, soos blyk uit die verwoesting wat huismuise op die nabygeleë Gougheiland gesaai het.[2]

Verwysings

wysig
  1. 1,0 1,1 BirdLife International (2012). "Atlantisia rogersi". IUBN-rooilys van Bedreigde Spesies. Weergawe 2013.2. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur. Besoek op 26 November 2013. {{cite web}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  2. (en) Wanless, R.M.; Angel, A.; Cuthbert, R.J.; Hilton, G.M. & Ryan, P.G. (2007): Can predation by invasive mice drive seabird extinctions? Biology Letters 3(3): 241-244. doi:10.1098/rsbl.2007.0120

Eksterne skakels

wysig