Karel II van Engeland
Karel II (Engels: Charles II; 29 Mei 1630 – 6 Februarie 1685) was die koning van Engeland, Ierland en Skotland.
| Karel II | |
|---|---|
| Koning van Engeland, Ierland en Skotland | |
 | |
| Huis | Stuart |
| Regeer | 29 Mei 1660 – 6 Februarie 1685 |
| Voorganger | Karel I Richard Cromwell (Lord-Protektor) |
| Opvolger | Jakobus II & VII |
| Eggenote | Catherine van Braganza |
| Kinders | O.a. James Scott, 1ste Hertog van Monmouth, Charles FitzCharles, 1ste Graaf van Plymouth, Charles FitzRoy, 2de Hertog van Cleveland, Henry FitzRoy, 1ste Hertog van Grafton, George FitzRoy, 1ste Hertog van Northumberland, Charles Beauclerk, 1ste Hertog van St. Albans, Charles Lennox, 1ste Hertog van Richmond |
| Gebore | 29 Mei 1630; Sint James-paleis, Londen |
| Oorlede | 6 Februarie 1685; Whitehall-paleis, Londen |
| Vader | Karel I |
| Moeder | Henrietta Maria van Frankryk |
Vroeë lewe
wysigKarel Stuart, die oudste oorlewende seun van Karel I van Engeland en Henrietta Maria van Frankryk, is op 29 Mei 1630 in Sint James-paleis in Londen gebore. Sy pa is op 30 Januarie 1649 in die Whitehall-paleis tereggestel tydens die Engelse Burgeroorlog. Engeland het ’n periode in die geskiedenis betree bekend as die Engelse Interregnum of die Gemenebes van Engeland. Die land was ’n de facto-republiek onder Oliver Cromwell.
Skotland was toe ’n aparte koninkryk en die parlement het Karel II op 5 Februarie 1649 in Edinburg aangewys as koning van die Skotte. Hy is op 1 Januarie 1651 gekroon. Nadat hy op 3 September 1651 in die Slag van Worcester deur Cromwell verslaan is, het hy na die Europese vasteland gevlug. Hy het die volgende nege jaar in bannelingskap in Frankryk, die Republiek van die Sewe Verenigde Nederlande en die Spaanse Nederlande gewoon.
Ondanks familiebande met Frankryk en Nederland deur Henrietta Maria en die Prinses van Oranje, het dié twee lande hulle by Cromwell geskaar. Karel was verplig om hom tot Spanje te wend vir hulp. Hy het ’n leër op die been probeer bring, maar het misluk weens ’n gebrek aan geld.[1]
Die troon herstel
wysig’n Politieke krisis het ontstaan ná die dood van Cromwell in 1658. Hy is as Lord-Protektor opgevolg deur sy seun, Richard, maar dié het geen magsbasis in die parlement of die leër gehad nie. In 1659 is hy gedwing om te abdikeer en die Protektoraat is afgeskaf. Karel is genooi om terug te keer en die troon te bestyg. Hy het op 27 Mei 1660 in Engeland aangekom en op sy 30ste verjaardag, 29 Mei 1660, in Londen. Ná 1660 is alle wetsdokumente gedateer asof Karel sy pa in 1649 opgevolg het. Hy is op 23 April 1661 in die Westminster-abdy gekroon as koning van Engeland en Ierland. Karel was die laaste monarg wat die dag voor die kroning aan die tradisionele optog van die Londense Tower na die abdy deelgeneem het.[2]
In 1670 het hy die geheime Verdrag van Dover aangegaan met sy neef, koning Lodewyk XIV van Frankryk. Hiervolgens het Lodewyk onderneem om Karel in die Derde Anglo-Nederlandse Oorlog te help en hom ’n pensioen te betaal as Karel belowe om hom op ’n ongespesifiseerde datum in die toekoms tot die Katolieke geloof te bekeer. Karel het in 1672 probeer om godsdiensvryheid ingestel te kry vir alle Katolieke en Protestante, maar die parlement het hom gekeer.
Dood en nalatenskap
wysigKarel het op 2 Februarie 1685 ’n beroerte gekry en is vier dae later in Whitehall-paleis op die ouderdom van 54 dood.[3] Hy het hom op sy sterfbed tot die Katolieke geloof bekeer.
Hy het geen kinders by sy vrou, Catherine van Braganza, gehad nie, maar het minstens 12 buite-egtelike kinders by sewe verskillende minnaresse as syne erken.[4] Baie van die kinders het die titel hertog of graaf gekry en die hertogdom van Cleveland is spesiaal geskep vir sy een minnares, Barbara Palmer, die Gravin van Castlemaine. Die huidige hertoë van Buccleuch, Richmond, Grafton en St. Albans is almal afstammelinge van Karel.[5]
Die belastingbetalers was uiters ongelukkig oor die geld wat op Karel se minnaresse en buite-egtelike kinders uitgegee is.[6] John Wilmot het van Karel geskryf:
|
A merry monarch, scandalous and poor.[7] |
|
Diana, die Prinses van Wallis was ’n afstammeling van twee van Karel se buite-egtelike seuns, Henry FitzRoy, 1ste Hertog van Grafton, en Charles Lennox, 1ste Hertog van Richmond (wat ook ’n voorvader is van Camilla, koningin-gemalin van die Verenigde Koninkryk, die tweede vrou van Charles III). Diana se seun, William, Prins van Wallis, die eerste aanspraakmaker op die Britse troon, sal dus waarskynlik die eerste monarg wees wat van Karel II afstam.
Sohoplein in Londen is in die laat 1670's gebou en is oorspronklik "King Square" genoem ter ere van Karel. ’n Standbeeld van hom wat in 1681 opgerig is, staan steeds op die plein.[8]
Verwysings
wysig- ↑ Hutton, pp.74–112
- ↑ Keay, A. (2002). The Crown Jewels. The Historic Royal Palaces. ISBN 1 873993 20 X.
- ↑ Fraser, p.450; Hutton, p.443
- ↑ Fraser, p.411
- ↑ Fraser, p.413
- ↑ Hutton, p.338
- ↑ Miller, Charles II p.95
- ↑ "Soho Square Area: Portland Estate: Soho Square Garden" in Survey of London vol. 33 and 34 (1966) St Anne Soho, pp. 51-53. Datum besoek: 12 Januarie 2008.
Bronne
wysig- "Charles II (r. 1660–1685)". Amptelike webtuiste van die Britse monargie. Besoek op 7 September 2007.
- Fraser, Antonia (1979). King Charles II. Londen: Weidenfeld and Nicolson. ISBN 0-297-77571-5.
- Hutton, Ronald (1989). Charles II: King of England, Scotland, and Ireland. Oxford (Engeland): Clarendon Press. ISBN 0-19-822911-9.
- Miller, John (1991). Charles II. Londen: Weidenfeld and Nicolson. ISBN 0-297-81214-9.
- Seaward, Paul (September 2004; aanlyn-uitg., Mei 2006), "Charles II (1630–1685)", Oxford Dictionary of National Biography (Oxford University Press), doi:10.1093/ref:odnb/5144, http://www.oxforddnb.com/view/article/5144
Verdere leesstof
wysig- Abbott, Jacob (1849). History of King Charles the Second of England. Beskikbaar by Project Gutenberg, Geargiveer 18 Februarie 2004 op Wayback Machine URL besoek op 2007-05-18
- Hamilton, Anthony, Memoirs of the court of Charles II, P.F. Collier & Son, 1910. Memoires van Philibert, comte de Gramont
- Harris, Tim (2005). Restoration: Charles II and his kingdoms, 1660–1685. Londen: Allen Lane. ISBN 0-7139-9191-7.
- Jones, J. R. (1987). Charles II: Royal Politician. Londen.
{{cite book}}: AS1-onderhoud: plek sonder uitgewer (link) - Keay, Anna (2008). The Magnificent Monarch: Charles II and the Ceremonies of Power. Londen: Hambledon Continuum. ISBN 978-1-84725-225-8.
- Kenyon, J. P. (1957), "Review Article: The Reign of Charles II", Cambridge Historical Journal XIII: 82–86
- Miller, John (1985). Restoration England: the reign of Charles II. Londen: Longman. ISBN 0-582-35396-3.
Skakels
wysig
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Karel II van Engeland.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
