Chobe Nasionale Park

Chobe Nasionale Park is die eerste nasionale park van Botswana, en ook die mees biologies uiteenlopende. Dit is in die noorde van Botswana en is die land se derde grootste park, na Sentraal Kalahari Wildreservaat en die Kgalagadi-vredespark, en beskik oor van die grootste wildkonsentrasies in die hele Afrika.

Chobe Nasionale Park
Wildebeeste en sebras in Chobe Nasionale Park
Land	Botswana
Provinsie	Chobedistrik
Naaste dorp	Kasane
Chobe Nasionale Park Ligging in Botswana
Koördinate: 18°40′0″S 24°30′0″O
Oppervlak	11 700 km2
Openingsjaar	1967

Hierdie park is bekend vir die groot leeubevolking wat op olifante jag maak, meestal kalwers, maar ook jong volwassenes.

Geskiedenis

Die oorspronklike menslike inwoners van hierdie gebied was die San-Boesmans (ook bekend as die Basarwa-mense in Botswana). Hulle was nomadiese jagter-versamelaars wat voortdurend van plek tot plek beweeg het om voedselbronne te vind, naamlik vrugte, water en wilde diere. 'n Mens kan steeds San-tekeninge in die rotsagtige heuwels van die park vind.

Aan die begin van die 20ste eeu was die streek wat Botswana sou word, nog in verskillende grondbesitstelsels verdeel. Destyds was 'n groot deel van die park se gebied as Britse kroonland geklassifiseer. Die idee van 'n nasionale park om die uiteenlopende natuurlewe te beskerm en toerisme te bevorder, vat eers in 1931 pos. Die volgende jaar is 24 000 vk kilometer rondom die Chobedistrik amptelik tot nie-jaggebied verklaar; hierdie gebied is twee jaar later uitgebrei tot 31 600 vk km.

In 1943 het swaar tsetsevliegbesmettings in die hele streek voorgekom, wat die totstandkoming van die nasionale park vertraag het. Teen 1953 het die projek weer die regering se aandag gekry: 21 000 vk kilometer is voorgestel om 'n wildreservaat te word. Chobe Game Reserve is amptelik in 1960 gestig, hoewel met 'n kleiner oppervlak as wat aanvanklik gehoop is. In 1967 is die reservaat tot nasionale park verklaar.

Geografie en ekosisteme

Die park kan in vier gebiede verdeel word, wat elk ooreenstem met 'n spesifieke ekostelsel:

• Die Serondela-gebied (of Chobe-rivierfront ), geleë in die uiterste noordooste van die park, het sy belangrikste geografiese kenmerke van welige vloedvlaktes en digte bosveld van mahonie, teakhout en ander hardehout wat nou grootliks verminder word deur swaar olifantdruk. Die Choberivier, wat langs die noordoostelike grens van die park vloei, is 'n belangrike waterplek, veral in die droë seisoen (Mei tot Oktober) vir groot teelkuddes olifante, asook families van kameelperde, swartwitpense en Kaapse buffels. Die vloedvlaktes is die enigste plek in Botswana waar die poekoe-wildsbokke gesien kan word. Voëlkyk is ook beskikbaar. Groot getalle rooiborsbyvreters word in die seisoen opgemerk. Daar is lepelaars, ibisse, verskillende soorte ooievaars, eende en ander watervoëls in die gebied. Dit is waarskynlik Chobe se mees besoekte gedeelte, hoofsaaklik weens die nabyheid aan die Victoria-waterval. Die dorp Kasane, net stroomaf, is die belangrikste stad in die streek en dien as die noordelike ingang van die park.

Die Savuti-moeras uit die ruimte gesien in Mei 2012. Dit bevat water wat uit die Okavangodelta oorgevloei het.

• Die Savuti-moeras, 10 878 vk km groot, vorm die westelike gedeelte van die park. Die Savuti-vleiland is die oorblyfsel van 'n groot binnelandse meer waarvan die watertoevoer lank gelede deur tektoniese bewegings gesny is. Deesdae word die moeras gevoed deur die wisselvallige Savuti-kanaal, wat vir lang tydperke opdroog en dan weer nuuskierig vloei, 'n gevolg van tektoniese aktiwiteit in die omgewing. Dit vloei tans weer en bereik Savuti-vleiland vir die eerste keer sedert 1982 in Januarie 2010. As gevolg van hierdie veranderlike vloei is daar honderde dooie bome langs die oewer van die kanaal. Die streek is ook bedek met uitgebreide savanne en golwende grasvelde, wat die natuur in hierdie deel van die park besonder dinamies maak. Gedurende droë seisoene sien toeriste wat op 'n safari gaan, gereeld renosters (swart en wit), vlakvarke, koedoes, rooibokke, sebra's, blouwildebeeste en groot troppe olifante. Tydens die reënseisoen is daar ryk voëllewe in die park, tot 450 spesies is goed verteenwoordig. Leeutroppe, olifante, hiënas en sebras is volop, maar jagluiperds word minder gereeld gesien. Hierdie streek is bekend vir sy jaarlikse migrasie van sebras en roofdiere.
• Die Linyanti-moeras geleë op die noordwestelike hoek van die park en noord van Savuti, is aangrensend aan die Linyantirivier. Ten weste van hierdie gebied lê die Selinda-reservaat en aan die noorderoewer van die Kwandorivier is die Nkasa Rupara Nasionale Park in Namibië. Rondom hierdie twee riviere is oop boslande en marse en die res van die streek bestaan hoofsaaklik uit vloedvlaktes. Daar is groot konsentrasies leeutroppe, luiperds, Afrika-wildehonde, bastergemsbokke, swartwitpense, 'n familie seekoeie en groot troppe Afrika-bosolifante. Die skaarser rooilechwe, waterkoedoe en Nylkrokodille kom ook in die omgewing voor. Daar is 'n ryk verskeidenheid voëls.
• Tussen Linyanti en Savuti-moerasse lê 'n warm en droë agterland, hoofsaaklik beset deur die Nogatsaa-grasveld. Hierdie gedeelte is min bekend en is 'n uitstekende plek om op die uitkyk vir elande te wees.

• 
  Leeus wat hul vangs verslind
• 
  Seekoei in Chobe
• 
  'n Jakkalswelpie
• 
  Jagluiperd
• 
  Witrugaasvoëls (Gyps africanus) in 'n droë boom naby die Cuandorivier
• 
  Vlakvarke (Phacochoerus africanus) aan die oewer van die Choberivier.

Olifantkonsentrasie

'n Baba Afrika-bosolifant op die oewer van die Choberivier

Die park is alom bekend vir sy groot olifantbevolking, wat na raming 50 000 mag oorskry. Die olifante wat hier aangetref word, is Kalahari-olifante, die grootste van alle bekende olifantpopulasies. Hulle word gekenmerk deur taamlike brose ivoor en kort slagtande, miskien as gevolg van kalsiumtekorte in die grond. Skade wat deur die groot aantal olifante veroorsaak word, is in sommige gebiede volop. In werklikheid is die konsentrasie in Chobe so hoog dat uitdun al oorweeg is, maar dit blyk omstrede te wees en is tot dusver verwerp deur die parkbestuur. In die droë seisoen vertoef hierdie olifante in die Choberivier en die Linyantirivier-gebiede. In die reënseisoen trek hulle 200 kilometer na die suidoostelike deel van die park. Hul verspreidingsgebied strek egter tot buite die park en hulle beweeg ook na Noordwes-Zimbabwe.

Paaie

Padtoestande in die Chobe Nasionale Park hang baie af van die seisoen en reënval; 'n mens het 'n 4x4-voertuig nodig om in die park rond te ry. Dik sand word 'n probleem aan die Choberivierfront gedurende die droë maande, veral as die temperatuur styg. Gedurende die nat seisoen word die paaie naby die rivier modderig, en besoekers loop die risiko om vas te val.

Eksterne skakels

• Botswana-toerisme-organisasie op die Chobe Nasionale Park
• Akkommodasie in Chobe Nasionale Park
• Chobe Nasionale Park