Streepkopkanarie
Die Streepkopkanarie (Crithagra gularis) is 'n saadvretertjie wat algemeen van die suidkus tot die subtrope van suidelike Afrika voorkom. Hulle is standvoëls in boomveld, ruigtes en struikgewas, veral teen rante of in heuwelagtige gebiede, waar hulle dikwels op aalwyne gesien word. Die voël is 15 cm groot en weeg 12 - 25 gram. In Engels staan dit as die Streaky-headed seedeater bekend.
| Streepkopkanarie | |
|---|---|
| |
| C. g. humilis te Witsand, Wes-Kaap, en 'n roep van C. g. gularis in Gauteng | |
| Wetenskaplike klassifikasie | |
| Domein: | |
| Koninkryk: | |
| Filum: | |
| Klas: | |
| Orde: | |
| Familie: | |
| Genus: | |
| Spesie: | C. gularis
|
| Binomiale naam | |
| Crithagra gularis (Smith, 1836)
| |
| Sinonieme | |
|
Serinus gularis | |
Taksonomie
wysig
.jpg)
The streepkopkanarie is voorheen in the genus Serinus geplaas, maar filogenetiese ontleding van die mitochondriale en selkern-genoomsekwensies het aangedui dat voorgenoemde genus polifileties was.[1] Die genus is gevolglik onderverdeel en 'n aantal spesies, waaronder die streepkopkanarie, is in die herrese genus Crithagra geplaas.[2][3]
Vyf subspesies word aanvaar,[2] wat hoofsaaklik van mekaar verskil in die kleurskakering van die rug- en borskant. C. g. humilis van die suidwestelike Kaap het 'n donkerder veredos en onduidelik gestreepte rugkant.[4]
- C. g. benguellensis (Reichenow, 1904) — n Namibië, s Angola
- C. g. endemion (Clancey, 1952) — Lesotho, Eswatini, o Suid-Afrika, s Mozambiek
- C. g. gularis (Smith, A, 1836) — n Suid-Afrika, sw Botswana, s Zimbabwe
- C. g. humilis (Bonaparte, 1850) — s Suid-Afrika
- C. g. mendosa (Clancey, 1966) — nw Botswana, Zimbabwe, sentraal-Mosambiek, s Zambië
Sekere outoriteite beskou die Wes-Afrikaanse saadvretertjie (Crithagra canicapilla) as 'n verdere subspesie.[5][6] C. (g.) elgonensis, 'n geïsoleerde takson wat ylverspreid in die droë oos-Ugandese boomveld en weer te Elgonberg in Kenia voorkom, kan op sy beurt weer by die Wes-Afrikaanse saadvretertjie[7] of Streepborssaadvretertjie (Crithagra striatipectus) gereken word.[8]
Beskrywing
wysigHierdie saadvretertjie is 13–14 cm lank. Die volwassene het 'n bruin rugkant met 'n paar dowwe strepe en 'n eenvormige bruin kruis. Die kroon is fyn met wit gestreep, die gesig donker met 'n wit supersilium (d.w.s. streep bo-oor oog) en ken. Die borskant is warm dofgeel. Die geslagte is soortgelyk, maar sommige wyfies toon effense borsstrepies. Die jongeling het minder kopstrepe, 'n dowwe supersilium, swaarder strepe oor die rugkant en swaar strepe op die liggrys borskant.
Verspreiding, habitat en broeiplek
wysigDie habitat is oop boom- of struikveld, insluitend savanne, boorde en tuine. Dit bou 'n kompakte koppie-vormige nes in struikgewas.
Gedrag
wysigAlhoewel dit dikwels in pare opgemerk word, kan dit ook meer gemeensaam wees en aansienlike swerms van hul eie of saam met ander kanarie-spesies vorm. Hulle vreet sagte vruggies, kruidsade en blomknoppe, en vang soms ook insekte. Groot swerms kan skade aanrig aan sonneblom, manna en ander graangewasse.
Dis 'n onopvallende vink wat dikwels binne in bosse sit. Die roep is 'n sagte tsiii, en die sang 'n whit-tjie-tjie-tjie-tja tja tja tja tjip, afgewissel met nabootsing van ander spesies. Alternatiewelik word 'n twieu twieu tirrierrit-tienk in 'n vertoonvlug geuiter.
Sien ook
wysigBron
wysig- Sasol Voëls van Suider-Afrika. Struik Nature. Vierde Uitgawe 2011. ISBN 978-1-77007-926-7
Verwysings
wysig- ↑ Zuccon, Dario; Prŷs-Jones, Robert; Rasmussen, Pamela C.; Ericson, Per G.P. (2012). "The phylogenetic relationships and generic limits of finches (Fringillidae)" (PDF). Molecular Phylogenetics and Evolution. 62 (2): 581–596. doi:10.1016/j.ympev.2011.10.002. PMID 22023825.
- ↑ 2,0 2,1 Gill, Frank; Donsker, David (reds.). "Finches, euphonias". World Bird List Version 5.2. International Ornithologists' Union. Besoek op 5 Junie 2015.
- ↑ Swainson, William (1827). "On several forms in ornithology not hitherto defined". Zoological Journal. 3: 348.
- ↑ Chittenden, H.; et al. (2012). Roberts geographic variation of southern African birds. Cape Town: JVBBF. pp. 242–243. ISBN 978-1-920602-00-0.
- ↑ Clements, J.F.; Schulenberg, T.S.; Iliff, M.J.; Roberson, D.; Fredericks, T.A.; Sullivan, B.L.; Wood, C.L. (2014). "The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.9". Besoek op 13 Julie 2015.
- ↑ Clement, P. "Streaky-headed Seedeater (Serinus gularis)". In del Hoyo, J; Elliott, A.; Sargatal, J.; Christie, D.A.; de Juana, E. (reds.). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions. Besoek op 13 Julie 2015.(abonnement vereis)
- ↑ Terry Stevenson; John Fanshawe (2004). Birds of East Africa: Kenya, Tanzania, Uganda, Rwanda, Burundi. Helm Field Guides. p. 278. ISBN 0713673478.
- ↑ Zimmerman, Dale A.; et al. (1999). Birds of Kenya and Northern Tanzania. Princeton University Press. p. 696. ISBN 0691010226.